У тижню за нами отримани порядни схадзки управяцких и контролних орґанох Новинско-видавательней установи „Руске слово”. Зашедал Надпатраюци одбор хтори контролує финансийне дїлованє и документи Установи, програмски Совити новинох и других виданьох нашей медийней хижи, и на концу Управни одбор, хтори, попри снователя, дава конєчне слово о шицким спомнутим.
Аґенцийна вистка глашела би, у найкратшим, же у конструктивних и арґументованих дискусийох звити прилапени, плани потримани, констатоване же прешли рок нє бул лєгки за Установу и виражене осторожне наздаванє же чечуци будзе лєпши. Шицко то, без сумнїву важне за порядне функционованє нашей Установи, понеже дава формални рамик за нашу основну роботу – „правенє” новинох, часописох, и кнїжкох по руски.
Медзитим, понеже сом тераз першираз як главни одвичательни редактор бул „оч до оч” з тима целами и орґанами, особнє ми найзначнєйше думанє о самих новинох „Руске слово” хторе дали члени Совиту новинох. То особи з нашей култури, школства, Церкви, медийох, алє насампредз – читаче. Представителє и глас явносци хтори ма можлївосц повесц чи обчекованя и потреби публики сполнєни чи нє, лєбо, ище кратше, чи новини добри, чи нє. По тим цо сом чул, лєбо достал у писаней форми, можем буц задовольни. Основне же члени Совиту препознали континуитет у редакторскей политики „Руского слова”, односно же ту єст якишик план и визия, а нє лєм стихийна робота од пиятку по пияток. Окрем же препознали тото цо редактор и редакция сцу поробиц, тиж указали и порозуменє же кельо исти, у актуалних обставинох, наисце и можу витвориц. Як свойофайтове припознанє же зме на добрей драги, визначел бим же члени Совиту окреме привитали ґенерацийни додатки (Мозаїк, Руске словечко) и фельтонски серияли – нє лєм актуални Мемориял и нєдавно закончени Рокенрол при Руснацох, алє и скорейши написи о Руснацох на филму, Горнїци… цо за тижньову новину маґазинского типа хтора наменєна цалей фамелиї подєднак важне як и информативни змисти. Достал сом и хасновити суґестиї, як и арґументовани критики. Насампредз, ту слово о нє вше достаточним квалитету фотоґрафиї, хтора у таких новинох важна скоро як и сам текст. Припознавам, перши задаток нам же бизме у тим жанру вецей нє „дирґали”.