На площи главного городу назберало ше вельо людзох. Млади, стари, дзеци, шицки пришли видзиц тото нєкаждодньове случованє. Нєшка ше збува велька подїя, вироятно найвекша у новшей историї. Република вецей нє постої. Монархия надалєй будзе ушорйовац животи людзох. Нєшка краль святочно достанє коруну на главу.
Нєсцерпезлїви, новопечени, поданїки чекаю же би вибило поладнє, та им ше укаже нови монарх. Медзи народом почала бешеда же цо будзе перши розказ, гиєраргийно найвисшого чловека.
Док нє бул краль, бул на найвисших державних функцийох. Так повесц, бул на шицких державних функцийох и вше на шицких телевизийох. Оддавна ше зна же вон по цали дзень роби, нє шпи, нє одпочива, нє є, а бешедує ше же анї до вецеу нє идзе. Шицки новини, телевизиї и радия вше маю лєм красни слова о нїм. Кажда емисия и вистки починаю зоз словами яки вельки успих посцигнул перши чловек Републики.
Одразу жубор назбераних поданїкох постава вше векши, щесце и радосц ше преширюю на шицких назбераних. Кляпканє, гвизданє и кричанє одгукую километри далєко. Стотки тисячи людзох ше находза на улїчкох, преноша новини хтори информованє аж и у своєй назви маю. Обєктивна телевизия зоз целовим знаком указала знїмок зоз коментаром же их єст вецей милиони. Виходзи краль. Святочно облєчени, з високо подзвигнуту главу, и з озбильну твару. Приходзи ґу микрофону, з обидвома руками прициска коруну. Зоз благим ошмихом на твари подзвигує окуляри, удихує глїбоко и олїзує ґамби же би започал бешеду. Лярма опрез нього ше помали сцихшує до подполней цихосци.
– Мили мойо поданїки, прегваря краль, мам тоту чесц буц ваш краль. Пауза даскельо секунди.
– Я знам як ме ви барз любице и же сце прето вше за мнє гласали на шицких виберанкох. Нєточни тоти информациї же я нє вибрани за краля, праве сом преверел зоз нєзависну комисию. Шицко було у шоре. (после даскельо хвилькох предлужел бешеду)
– Предлужуєме и далєй заз реформами, муши ше шпоровац. Од кеди зме преполовели плаци, и звекшали порцию, посцигли зме найвекши джи-ди-пи у историї. Одкеди зме жобранє уруцели до пдв системи нєзанятосц вельо менша. За два до три роки плаци буду найвекши у Европи, кед нє и у цалим швеце. Тоти три децениї, кельо сом у верху державней власци, були чежки, алє сом вельо посцигнул и знам же мам вашо довириє. Як цо знаце я вше отримал свойо слово и зробел сом шицко цо сом обецал. (ту почина вельке кляпканє и кричанє задовольних людзох, о даяки час предлужує бешеду реформатор)
– Шлєбода медийох, шлєбода информованя и шлєбода думки нїґда нє були векши. Зраднїкох, нєприятельох держави зме змесцели до гарешту, дзе им и место. Плаценїки странских державох, сцу погубиц шицко цо зме зробели дотераз…
Потирвал тот монолоґ даскельо годзини. Краль през час менял розположенє. Бул дакус нагнївани, дакус поцешени, дакус щешлїви и так до круга. Кед закончел людзе стали ище даяки час, знали цо шлїдуюце после таких збуваньох. Дзелї ше єдзенє. У красним паперу, на хторим кральова слика, закруцени два фалатки хлєба, пре хтори шицки пришли. Медзитим, на вельке нєсподзиванє шицких, медзи фалатками хлєба нє було нїч. Поданїки єдза самого, сухого, хлєба.
(Фейсбук ґрупа Литература по руски)