Сам наслов кнїжки „Любов, Секс, Политични партиї” нагадує цошка иншаке од звичайного. Поняца хтори, можеме повесц, порушую велї сили того швета, и то у рижних смислох. Перспективна млада авторка Александра Живкович Бучко, обявела свою другу кнїжку, роман у приповедкох, а о идеї, тематики, и велїх других стварох приповедала щиро и отворено.

Початок зазначованя словох ше нагадовал ище у основней школи, прето же вше любела видумовац и писац. Подобни змист нєшкайшому настал ище у трецей, штвартей класи штреднєй школи, у интернату, кед написала єдну приповедку и виволала шмих цимеркох. Наслов кнїжки „Любов, Секс, Политични партиї” облапя и зєдинює интересантни поняца, а читачови охабене и допущене же би поняца любови, сексу и политичних партийох комбиновал як жада и же би достал цо жада зоз тей комбинациї.

– Любов ґу роботи, ґу писаню, бо ше кнїжка и того дотика, секс зоз любови, и секс зоз политичнима партиями, бо це вони „пер*аю”, и шицко завиши хто як викомбинує. А я повязуєм шицки три поняца. Дахто муши любиц даяку роботу же би прешол до политичней партиї, лєбо муши любиц политични партиї, бо вони нєшка барз уплївую на шицко, та прето то секс – толкує Александра.

ДОБРА ТЕМА ПОЛ РОБОТИ

Сашка нє видвоює анї єдну часц як найоблюбеншу, алє процес писаня приповедки „Сон мойого сна” ю трапел, и то тота остатня часц дзе ше вона придава. Випатра єй нєможлїво, прето же нє може задумац таки сценарий, алє мушела пре даяку кулминацию написац и таки текст, хтори ше єй видзел як єдини лоґични рядошлїд. То, гвари, приповедка хтора нєправдива.

– Нє пристала бим на политични прицисок, бо вец нє видзим смисел моєй роботи. Тоту приповедку ми було найгорше написац. А гевти ствари и даєдни ситуациї у моїм живоце записани же би остали запаметани, же бим их нє забула. У кнїжки приповедка кажда за себе, скоро шицки подоби реални и, так повесц, и шицки подїї ше збули, мнє, лєбо дакому мнє барз блїзкому, и вец сом их лєм преруцела до першей особи. И Сербиста филозоф, и Пан нєпринцовски и Зли науковец, шицки вони постоя. А мена вишли зоз нїх, то їх характеристики, тот бул Пан нєпринцовски, бо мал потенциял буц принц, алє є нє принц. Сербиста филозоф закончел сербски язик и филозофирал нєнормално… Любим писац кед сом сама, кед ми придзе идея, роздумуєм о нєй, же – то би могло так, або иншак, и док нє виплєцем даяку червену нїтку, нє починам, алє вец шеднєм и текст сам вилєци – гвари млада авторка и додава же каждодньовосц єй порушовач, а тота кнїжка даяка форма отвореного дньовнїку. Прето ше на даскельо заводи и бала же би то нє було лєм єй „вируцованє” фрустрацийох, и нє жадала буц особа хтора ше лєм витреса – жадала нашмеяц людзох.

Кнїжка „Любов, Секс, Политични партиї” написана зоз сучасним язиком, хтори блїзши младшей популациї. Алє, тиж так и теми од велького значеня, бо вони треба же би прицагли читача.

– Ґенерално ше водзим зоз тим же кед напишем чисто по руски, нїхто нє будзе читац, бо половку нє буду розумиц, або им будзе допите и нєинтересантне. Теми важни, прето же кед будзем писац о тим як орем польо, хто ше лапи до читаня… а нє так же знєважуєм даяку нашу руску традицию, алє млади тераз таки. Знаме же зме пришли зоз Горнїци, алє досц уж о тим, людзох интересую и сучаснєйши теми. Треба же бизме чували, алє и дали дацо нове. Написала сом кнїжку же би ю дахто пречитал, же би ше нашмеял, вицагнул дацо з того, научел… И треба направиц даяки круг, ми, Руснаци як народ, у велїх стварох запожнєли и нє ишли зме напредок, т. є. зоз крочайом цалого швета, и тераз зме у векшим заостатку. На нашо кнїжки шеда прах, алє на младих швет остава. И кед младих нє прицагнєме, док старши пойду до пензиї, хто будзе робиц – пита ше Александра.

НЄТ ОБАВАНЯ ПРЕД ОБЯВЙОВАНЬОМ

Млада авторка ознова обявела отворену, директну и шлєбодну кнїжку. Зоз першу кнїжку „Горор за принцези” позберала рижни критики – од младих позитивни, а при старших наиходзела и на нєпорозуменя.

– Старши ме иґноровали, лєбо нє мали порозуменя. А младши ме у диску стартовали – „ти написала добру кнїжку, пречитала сом ю”, „то перша руска кнїжка хтору сом добродзечно читал”… цо значи же першу кнїжку супер прилапели, и верим же и тоту добре прилапя. Свидома сом же мой писани язик нє воздзвигує руски язик, же то нє нєзнамяка капитална руска литература, а анї бим нє сцела же би була така, алє то цошка цо ше младим пачи. Бо то шицко цо ше нам случує, на тот, або на гевтот способ, кажде дожиє дацо… спаднє зоз бициґли, достанє мех кромпльох за плацу – толкує Сашка и додава же ше нє обавала кед кнїжку требало обявиц, бо ше вона бори процив того же „цо заєднїца пове”, и нє сце же би ю дахто и дацо зоперало, алє свойо ґура напредок.

ЛЮБОВ ҐУ ЧИТАНЮ

Александра люби и читац, а визначує писанє Аґати Кристи, прето же ше єй пачи єй стил, а попри того мена спомина и Марка Видойковича, бо його писанє таке „зоз живота”.

– Читам и наших писательох, Себастиян Няради, Кристиян Сопка, то млади хтори тераз виплївали, а добри и тоти старши, Мирослав Задрепко, Славко Винаї Винко, Мирон Джуня, алє то шицко тота андерґраунд сцена. У кругу у хторим ше я рушам, людзе читаю, нє важне чи младши, чи старши. Алє думам же ше ґенерално нє чита. Читаю лєм тоти цо любя читац. Чом би дахто читал, кед може одпатриц клип, видео на Ютюбу – заключує Сашка и додава – Читайце млади. Бавце ше!

Фото: Андреа Новак