У живоце кажде за дацо заинтересовани. Тоти интересованя ше з роками меняю, дзепоєдни капу, други ше заш розвиваю. Вельо раз нє пойдзе так як чловек задумал, бо у живоце драги нє прости и нє ровни. Задовольство найвекше теди кед робота и задовольство вєдно скапчани. Праве так як цо шведочи и Владимир Бесерминї.
През свою богату, а мож повесц и рижнородну кариєру, Владимир Бесерминї пременєл вецей роботни места, покля нє дошол до того цо го наисце виполнює и дзе кажди дзень виражує свою креативносц.
Першу роботу достал як машински технїчар у вербаскей олєярнї „Витал”, дзе робел шейсц роки. Накадзи дипломовал, як машински инженєр петнац роки робел у ИМТ „Бачка”, а остатнї 10 роки є наставнїк технїчного и информатичного образованя у ОШ „Братство єдинство” у Коцуре. То нє були Владимирово єдини занїманя, Коцурци го добре познаю и як столара, монтажера венециянерох, пантлїкастих зависох… Лєм дзепоєдни знаю же вон єден з ридких котри сам справел електричну ґитару.
– Оцец ми бул столар, и вельо часу сом зоз нїм препровадзовал у його мигелю. Перше сом заметал пильовину и триски, бо того у нашей роботнї було кажди дзень надосц. Научел сом справиц тото цо сом задумал, а почал сом з оцову помоцу, розуми ше, од найєдноставнєйших предметох – полїчкох за квеце, шамлочкох, санкох… Кус-покус, почал сом хасновац алат и машини, та пришли на шор и озбильнєйши роботи, як цо поставянє лампериї, паркету, кладзенє ролетнох… А, вец ше случело и тото же сом за свою душу справел електричну ґитару – гвари Владимир.
Ґитару справел сам, патраци лєм до кнїжки у котрей було описане як ю треба порихтац, поскладац, як треба покласц дроти и повязац их зоз струю. То були и його перши крочаї до швета електронїки. Кед чловек талантовани за рижни ствари, креативни, кед ма схопни руки, алє и достаточно знаня же би шицко тото „поскладал” до даякого продукту, вец нїч нє чежко, окрем вибераня правей драги за одредзену професию.
– Бул ми кратки дзень же бим робел шицки роботи нараз, та сом мушел дзепоєдни интересованя з роками занєдзбац. Щиро поведзено, мнє вше прицаговала електронїка, алє по жаданю мойого оца, закончел сом машинство. Медзитим, кед ше 2004. року подприємства почали гашиц, я уписал ище єден факултет, тераз за професора технїки у настави, понеже ше указала нагода достац роботу у школи. Нє знам, алє чувствовал сом же бим ше у тей роботи наисце добре знашол. Любим роботу з дзецми, мам досц искуства, а пачело ше ми кед сом видзел же дзеци поставаю заинтересованши за технїчне, та и информатичне образованє.
ЛЮБИМ ВИДЗИЦ КЕД ШКОЛЯРЕ ЗАИНТЕРЕСОВАНИ
За тоти 10 роки наставнїк Бесерминї зоз своїма школярами участвовал на велїх змаганьох, доставали и значни награди, та ше за школярох коцурскей школи чуло по цалей Сербиї.
– Участвовали зме у проєкту „За желєнши школи”, дзе зме направели жардинєри за квеце, а 2012. року єден школяр справел „Теслов трансформатор” и у Зренянину завжал перше место у роботики. Вец зме ше 2013. року нашли на Олимпияди и достали припознанє за найвекшу инвентивносц. Истого року, вєдно зоз дзецми хтори у секциї технїчного, направели зме електричну ґитару. То за мнє наисце вельки успих и цешим ше у своїх школярох, и тих котри лєм укажу интересованє и виража на даяки способ свою креативносц през тот предмет – задовольно гвари Владимир.
За таку роботу нє достаточна лєм теория, за наставу наставнїк Бесерминї муши пририхтац вше дацо нове и интересантне зоз чим ше на технїчним школяре буду занїмац. Прето, як вон гвари, нє чежко му анї дома правиц плани и програми котри приблїжа школяром швет технїки и информатики, понеже му робота и вельке задовольство.
Коцурска школа нєдавно по конкурсу, зоз Фонду Б92, достала пейц „mBot” комплети за ґрафичне програмованє прилагодзене дзецом у основней школи. Тото наставнїкови технїчного ище баржей помогнє же би школяре були мотивованши за роботу, и же би посцигли ище лєпши резултати.
– Таке дацо требало и скорей увесц до школи, бо дзеци одушевени пре єдноставне програмованє и можлївосц же годни буц креативни. Скорей таке нє мож було анї задумац – гвари наш собешеднїк, и предлужує же лєм треба мац мрию и дзеку и складац програму єднак так як и леґо коцки.
ПО ОЦОВИХ ШЛЇДОХ
Свою любов ґу технїки и роботики, наставнїк кажди дзень преноши на школярох у школи. Вон за тоту обласц заинтересовал и власного сина. Александер Бесерминї, познати як Бисер, предлужел по оцовей драги, алє Владимир гвари же син вельо успишнєйши, а такповесц на початку кариєри.
– Цалком природне же дзеци провадза своїх родичох, та и Александер одмалючка зо мну майстровал. На єдней фотоґрафиї маме аж и зазначене як му дудла у устох, у єдней руки млаток, у другей – комбинирки. Майстровал, а ище анї нє ходзел як швет… Цешиме ше у нїм, и супруга и я, и зоз шицким цо по тераз посцигнул. Робел и у иножемстве, и у Сербиї, константно ше усовершує, а верим же будзе вельо успишнєйши, понеже роби тото цо люби. Думам же чловек котри роби тото цо люби и у чим ше пренайдзе, анї нє ма такой-таки упечаток же роби. Твориц и цошка створиц наисце барз вельке задовольство у живоце – заключел на концу Владимир Бесерминї, хторому вше у рукох клайбас и папер. Гвари же ше так найлєпше одпочива.
СПРАВЕЛ ҐИТАРУ
Наставнїк Бесерминї справел електричну ґитару патраци лєм до кнїжки у котрей було описане як ю треба порихтац, поскладац, як треба покласц дроти и повязац их зоз струю. То були и його перши крочаї до швета електронїки.
РОБОТА ОСТАЛА У ФАМЕЛИЇ
Столарство и надалєй жиє у Бесерминьовей фамелиї. Владимиров брат предлужел оцову роботу и успишно ю роками розвива. Так як преходзи час, и робота столара, або тишлїра, напредує, провадзи рижни тренди и жаданя купцох.
