Пречитал сом шицки седем обявени лїстини и їх програми за Национални совит Руснацох. Анї малочисленшей заєднїци, анї вецей лїстини, цо доказ подзелєносци – алє ше ясно видзи же як антиподи на єдним боку „Руснаци вєдно” зоз своїма „филїями“ (дзивками) и „Лїстина шлєбодних кандидатох” на другим.
Особнє сом ище при формованю першого Националного совиту Руснацох престал буц заинтересовани, прето же як мерадло нє прилапена професийна компетенция у штирох инґеренцийох цо их держава пренєсла на меншински совити, алє пресликовану систему партийних виберанкох, цо значело национални и фолклорни популизем и послухносц у тей хвильки пануюцей странки, чи партиї. То значи же виталне искуство Єврейох и Индиянцох о лоґичней хасновитосци „Ради искусних”, або „старих” з дїлом нє прилапене.
Як теди, так нєшка, з тим же ше тераз усовершела система манипулациї власци, хтора кладзе гарсц интересох на меншински заєднїци, з мимикриями, нїби, демократичних институцийох усовершена, софистикованша. Дармо зоз Законом о меншинских совитох, то виновне дїло. Окончователє ше находза медзи припаднїками самих меншинох, а пенєж ше им дзелї илеґално и особнє, окреме „доказано довирлївим“. До совитох можу послухни, окреме без дїла, бо су уценєни зоз траценьом и так вше нєсиґурней роботи пре нєдостаток знаня.
До совитох нє шму институцийно и з дїлом верификовани особи, бо нє буду слухац власц и нє порихтани су прециховац факти и нєправду. Tаких актуална власц нє пуща до явносци, бо праг знаня одредзує лидер, вон нє високи, та нач му коло себе дакого хто у явносци указаней полемики укаже супериорносц.
Врацме ше на виберанки за пияте зволанє Националного совиту Руснацох. Ту ше и далєй од векшинского народу бере нє тото цо найлєпше, алє цо найгорше: национални, фолклорни и церковни популизем. Понїжованє и здравого розуму, нє лєм верховного знаня, интелекту и моралу. Чуванє руского идентитета, буц Руснак. Декларативни Руснаци, цо лєм шпиваю и у танцох цупкаю, нє приноши нам анї самопочитованє, а анї почитованє других народох. Тото же ми за себе Руснаци, то за други народи нїч нє значи. Дїла, браца, дїла, а хтори то понукаме? Могло би у култури, литератури, малярстве и музики, науки …
Цо ми понукаме? Празни фрази: дзеци ше нє уписую до руских школох, млади лєдво чекаю висц зоз держави, идеї нє маю нїяки нови, гоч за власцу твердза же маю, свою жридлову традицию з подшмихом одруцую, туристично одходза упознац Словацку, гоч там язик нє науча кед го анї дома нє бешедую а з нїм ше народзую; инженєре сцу буц политичаре, а нє науковци и бизнисмени, аматере хтори о Руснацох глїбински нє знаю нїч.
Актуалну власц на билатералней основи интересую меншини з потенциялно богатих державох – Мадяре, Словаци, Бошняци, Горвати. З нїма чераю инвестициї. Нєрозришени национални статуси Руснацох, Влахох и Македонцох их нє интересую, бо их треба ришовац, а пенєжу нєт. Прето най ше кажда держава стара о своєй дияспори, Серби буду о Сербох. А чия ми дияспора? Україна нас сце, алє ми ю, єдна часц нас, нє сцеме. Могли зме буц нєдержавни народ, як Лужицки Серби. Кед 1918. формована Кральовина Сербох, Горватох и Словенцох – теди шицки славянски заєднїци, и вельки и малочислени, були „Склаве“/Славянє, та и ми були державотворни, гоч нєдержавни народ. Медзитим, краљ Александер нас з Октроованим уставом подзелєл на народи, а малочислени заєднїци превед до националних меншинох. После Тита и медзи меншинами направени розлики у статусу.
Актуални власци з наявенима пременками висцераю здобутки АВНОЯ и од Войводини нє зохабя анї ґеоґрафске поняце, гоч по Венециянскей комисиї треба 15% меншинского житељства же бизме постали политични субєкт у єдней заєднїци. Нам останє лєм Руски Керестур хтори уж давно Руснацом „нє мац и глава“. Руснаци останю „цело без глави“, давно доказане же найменєй интелектуалцох Руснацох „дава“ праве Руски Керестур, векшина зоз мишаних стредкох, бо конкуренция виоштрує способносци. Сербски предар до Руского Керестура нє лєм лексично, алє и синтаксично, цо значи же рускому язику гуя. Понукнути виберанково лїстини го нє виратую.
Цеши и надїю отвера єдино Лїстина „шлєбодних кандидатох“, гоч и ту нєт ґаранциї кельо су наисце шлєбодни. Чи нє по перши загрожени персонални интерес, та вец ушлїдзи колаборация з власцу, українофили зацихню, а можебуц и постаню „матковци“ лєбо члени Странки? Мало хто нє ма цену, лєбо ше нє злєкнє на уцену. Окрем себе ту нє шмем нїкого зараховац, та анї зоз тей поцешуюцей лїстини. „Знанє, морал, добра воля, совисц“ вредносно добри ориєнтири пристойно витворених людзох. Питанє и кеди, и як, прежиєме урбанизацию, як превозидземе анимозитет спрам институционално и з дїлом верификованих авторитетох, кеди будземе творчу роботу плациц вецей од мануелней кед уводзиме дуалне образованє, кеди превозидземе рутенствующих декларативних патриотох, прилапиме же Україна и нам Руснацом матична держава. Покля то нє зробиме, будземе щезовац як поданїки шицким власцом, без достоїнства и националного диґнитета.
Понукам: шицки гражданє обовязни висц и гласац; Войводина єдна виберанкова єдинка; за меншини професийна компетенция.