Кед му допито, єден мой приятель на дружтвени мрежи кладзе статус же, ниа, праве є на аеродроме, чека лєт за там и там. Углавним, на даєдну зоз шветових дестинацийох. Потим, засипую го з винчованками, жадаю му щешлїву драгу, коментарую. Можебуц завидза? Понеже роби за шветову компанию и часто путує, нїхто нє обчекує же тото цо написал нє правда. И сам сом даскельо раз нашеднул, покля сом нє дознал за тото його звикнуце кед нє ма мудрейшей роботи.
Кед лєпше роздумам, дружтвени мрежи одлична нагода подзелїц деталї зоз свойого живота, та и тоти антедатовани, и тоти цо ше нїґда анї нє случели. Як тоти силни путованя мойого приятеля. Чом тото тераз споминам? Прето бо ше на фейсу уж днями припатрам на слики людзох хтори весели и без бриґох уживаю на плажох и морйох ширцом планети. Исти час, читам коментари хтори ше зводза на гевто же „цо бим дал да сом на вашим месце”. Поправдзе, кед слунко почнє печиц, и мнє у ухох почнє гучац морйо, и скоро же наисце чувствуєм ароматични запахи приморскей веґетациї. Точно як на греческим прибережю, дзе сом роками лєтовал.
Источашнє, поняце „лєтованє” ми з рока на рок вше чежше реализовац. Понеже наша жем остатнї роки зазначує одлични резултати кед слово о звекшаню плацох, числа занятих, бруто дружтвеного продукту и других економских параметрох, випатра же сом у тим нєвельким и баксузним кругу людзох хторих тота статистика премахла. Евентуално бим ше зложел з тим цо каждодньово слухаме з верху кед слово о занятосци, односно, же треба робиц вецей. Тераз робим вецей як було кеди у живоце, по два – три роботи одразу. А шицко лєм же бим скерпел од першого по перши. Кед ше повиплаца рахунки, остава ми констатовац же ми за нормални живот хиби ище голєм тельо кельо сом заробел. А нє думам же мой критериюм цо то „нормални живот” високи, аж бим повед же праве наруби.
Гоч випатра же того року нє будзе нїч з проєкту „лєтованє”, заш лєм ше наздавам же ше случи даяке финансийне чудо, та ше заш лєм змачкам у сланей води. У медзичаше, добра часц тих з плїтшу кишенку у предсезони уж покончели свойо морйо, и тераз сцерпезлїво чекаю авґуст, же би на вершини сезони поквачели фотки на профили. Тоти цо нє порихтани на таки компромис, тих дньох обшедаю банки же би ше за тоти тидзень – два на морю ище дас на рок – два закопали до кредитох. Сиґурно же єст и тих цо пре лєтованє нє муша йойчац, алє их нє познам вельо. Вельо ми блїзши трапенїки цо пре бронзову фарбу скори и атрактивни фотки порихтани до пол рока гладовац, а од пол рока приповедац як им на морю було супер. И оганяц ище єдну роботу, же би одплацели кредит. Можебуц нам самоспреведанє главна характеристика. Нє лєм же других прешвечиме же зме лєпши як цо зме, алє аж и сами вериме же нам лєпше як цо є.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”.