ИН МЕМОРИАМ – На свой 86. родзени дзень вовторок, 10. априла, умарла учителгка и писателька Любка Фалц.
Любка Фалц (дзивоцке Сеґеди), народзена 10. априла 1932. року у Петровцох, у Републики Горватскей. Основну школу закончела у Петровцох, нїзшу ґимназию у Вуковаре, а учительску школу у Осєку. Робела як учителька на Овчари у Миклошевцох, Маринцох, Ґрабове, Сивцу и у Дреновцох, кед пошла до пензиї.
Почала писац ище и штреднєй школи, а першу писню Квитки у полю обявела 1954. року у Часопису „Шветлосц”, а роботи обявйовала и у часописох „Нова думка” (Вуковар) и „Народним календаре”.
Перша єй збирка писньох „Подоба з далєка” вишла зоз друку 1975. року, друга збирка „Класки” друкована 1999. року, док треца збирка „Шерцо на червеним партку” порихтана за друкованє. По нєшка єй видруковани вецей як 250 писнї, а заступена є у вецей антолоґийних виданьох – Антолоґия поезиї (Руске слово, 1963), Булке са усана (Стражилово 1977), Антолоґия рускей поезиї (РС, 1984).
Добитнїца є Награди Александар Духнович за руску литературу. Титулу лауреата и награду достала 2006. року у Кринїци, на штвартим Биєналу русинскей/лемковскей култури, за кнїжку поезиї „Класки”.
Любка Фалцова – поетеса, учителька и вельки почитователь рускей шпиванки и култури вообще, єдна од сновательох Дружтва „Руснак” и перши, а потим и почесни, предсидатель. Була перши член Ради Шветового конґресу Русинох/Руснацох/Лемкох з Републики Горватскей, член Дружтва за руски язик и литературу (Нови Сад) и член Шветовей Академиї русинскей култури (Торонто) од самого иснованя.
По конєц свойого живота жила у Винковцох.
Любка Фалц будзе похована нєшка на 14 годзин на валалским теметове у Петровцох.
Най єй будзе вична памят!