Зоз новим концептом 57. ,,Червеней ружи” млади виводзаче мали шлєбоду обдумац свойо наступи и на тот способ буц автентични и иншаки як други. Публика мала нагоду послухац дванац композициї од хторих три окреме наградзени. Ивана Чордаш зоз Нового Саду достала награду за найкрасши дзивоцки глас, Марина Роман зоз Руского Керестура достала награду на найлєпшу авторску писню, а Кристина Афич зоз Руского Керестура наградзена за найлєпши вкупни наступ.
Успих шицких трох побиднїцох тогорочней „Ружи” нє пришол случайно. Одмалючка любя музику, цали живот их вона окружує, та ше тота любов з часом розвивала од вше озбильнєйшого гобия, та аж по сеґмент живота без хторого нє можу задумац дзень.
На бокох Мозаїку зме нє так давно представели и Кристину Афич, и Ивану Чордаш, а тераз маме нагоду баржей упознац и Марину Роман.
Вона школярка Основней школи и ґимназиї зоз домом школярох ,,Петро Кузмяк” у Руским Керестуре. Любов ґу музики, як гвари, нашлїдзела од фамелиї хтора тиж була у тих ,,габох”. Досц ше упатрала на мацер, ходзела зоз ню до Дома култури у Руским Керестуре и пожадала же би єй тото место було як други дом, цо ше єй и витворело. Романова перши свойо наступи мала на ,,Червеним пупчецу”, а як почала ходзиц до школи, родичи ю уписали и до музичней школи дзе научела грац на клавиру, а попри того учела грац и на ґитари. Нєодлуга, Марину зацикавело компонованє. На початку, як гвари, нє барз єй ишло писанє текстох та єй у тим помогнул єй дїдо, алє музику, од вше жадала писац. После даскелїх рокох сама написала подполну композицию ,,Любов у оводи” за ,,Чєрвене пупче” и достала трецу награду. Марина порядна учашнїца и на ,,Дньовки”, активна у вецей сферох рускей заєднїци, вше розположена за гуманитарни акциї, помогнуц зоз шпиваньом, танцованьом або граньом, орозположиц и себе и и других коло себе.
ФЕСТИВАЛ ЗА МЛАДИХ
На бини виросла и на бини ше чувствує безпечно и шлєбодно. По Маринових словох, пририхтованя за наступи вше исти. Коло себе ма особи хторим вери и жада чуц їх думанє скорей як цо виведзе даяку точку на бини. Шицке тото рихтанє и труд хтори Марина уклада до наступу, шицки проби и час препровадзени зоз колеґами єй найлєпша часц шицкого того спектаклу, а сам наступ вец уж як финале.
– Инспирация ми у нукашнїм задовольству. Цо ше дотика тогорочней ,,Ружи”, барз сом задовольна, нє лєм пре достату награду на хторей сом подзековна, алє пре цалу ,,спонтаносц” цо ше случовало и скорей а и после фестивалу. Були ту беганя зоз школи до Култури, заєднїцке „зогриванє” учашнїкох у „Жвератковей сали” и сам наступ як финале. Думам же дзекуюци (нажаль) такей подлей хвилї ,,Ружа” и була така опущена и у цалком новим швижим елементу. Треми нє було, а наймилша часц ми була же зме ше учашнїки медзи собу потримовали. З тей нагоди сцем подзековац шицким цо ме потримовали през шицко тото бо би без нїх нє було исто – гвари Марина.
Кед слово о тим же цо далєй на полю музики, Марина нє ма конкретни плани за убудуце бо найволї кед ше шицко случує нєплановано. Люби кед єй поведза же ма тидзень порихтац ше за даяки наступ, бо як гвари, таки музични нагоди єй наймилши.
Кристина Афич
ПИСНЯ НАСТАВА ЯК МЕЛОДИЯ, ЛЄБО ЯК ТЕКСТ
Тиж нє менєй успишна Кристина Афич, школярка керестурскей ґимназиї наградзена за найлєпши вкупни наступ на 57. ,,Червеней ружи” зоз власу композицию ,,Пойдзем”. Мала нагоду явно приказац свою першу авторску композицию за хтору, окрем награди од стручного жирия, достала и позитивни коментари од шицких цо провадзели єй наступ. Тому наступу предстої и длугорочна активносц и самодовириє хторе будовала праве на бини. Ошлєбодзованє од страху и найлєпши вкупни наступ ше будує роками, а Кристина го ,,однєсла” по заслуги.
По Кристинових словох, писня може настац так же музичарови придзе на розум даяка мелодия, лєбо даяки текст. Вона на основи мелодиї хтору нєобовязно грала на ґитари дошла и до автоматского находзеня тексту за исту.
– Музика приходзи зоз тебе и зато испирация наиходзи теди кед зме емотивни, весели або смутни, лєбо єдноставно дахто або дацо нас може тиж испировац – толкує Кристина.
Тогорочна ,,Ружа”, як гвари Кристина, велїм останє у паметаню, прето же ше млади конєчно одшмелєли указац цошка на сучасни способ, ошлєбодзели ше и указали тото цо знаю и любя робиц.
ШИЦКИ ЗМЕ БУЛИ ДОБРИ
Ивана Чордаш зоз Нового Саду ше на тогорочней ,,Червеней ружи” змагала треци раз. Того року ше єй удало достац и награду за найкрасши глас.
– Награда була нєобчекована, алє вшелїяк же ми барз значи же сом ю достала. То за мнє ище єден успих у моїм живоце. И надалєй ше будзем намагац буц ище успишнєйша у шпиваню и своїх наступох. Тогорочни змагателє на ,,Ружи” були барз добри, и по моїм думаню, були зме шицки єднаки. Барз ми ше пачело тото же зме єдни других потримовали. Думам же концепция терашнєй ,,Ружи” найлєпша по тераз, и же ю треба затримац – прекоментаровала Ивана Чордаш.
Ивана Чордаш