Члени керестурского панк-рок бенду „Crazy Cousins” свой перши музични албум видали ище як тинейджере. Тераз, после скоро децениї, велїх свиркох, даскелїх синґлох, дозретши, алє и далєй у своїм стилу, обявели други албум „Пратки зоз Шалєну родзину”.

Постава „Казансох” ище вше иста, то – Дориан Чизмар (вокал и ґитара), Иван Симунович (ґитара), Алексей Макаї Максо (бас-ґитара) и Андрей Симунович (буґни).

Андрей (Фото: А. Новак)

Ваш перши албум обявени пред скоро дзешец роками. Чом зме тельо роки чекали нови?

„Казанси”: После першого албума зме обявели даскельо писнї на Ютюбу, бо зме видзели же нєт смисла обявйовац албум з трома композициями. Єден синґл нам вишол и зоз Ноктурн маґазином. Нови албум зме плановали од давна, алє, медзи иншим, требало нам и финансиї, а требало и часу же би ше нам шицко удало реализовац. Дас два-три мешаци зме вежбали, остатнї час интензивнєйше. Шпиванки „За це” и „1. април” настали скорей, „Досц” тиж так, алє аранжман поробени аж тераз, а „Ошмих” и „Ирски сон” настали у периодзе кед зме ше рихтали за албум. Автор текстох и музики тих шпиванкох Дориан, „1. април” написал Мирко Горняк Коле, а шицки аранжмани подписуєме ми, „Казанси”.

„Пратки зоз Шалєну родзину” обявени лєм у електронскей форми. Чи думаце же то нєшка младим досц?

„Казанси”: Досц, бо думаме же вецей нїхто нє слуха CD-и. Можебуц лєм прето же би вон остал и за памятку.

Вецей сце нє тинейджере, позакончовали сце факултети, робице… Врацели сце ше узретши, алє сце, заш лєм, остали дошлїдни вашому стилу. Кед поровнаце ваш перши и други албум, цо маце повесц?

Максо

„Казанси”: Вельо ше койчого пременєло. Заш лєм то прешли роки, и нашо роздумованє иншаке, тераз лєпше граєме… Наприклад, Андрей мал дзевец роки кед почал грац, нє було го видно за буґнами, а тераз є найвисши. Теди ше ми вадзели з нїм, а тераз вон з нами. Кед зме знїмали перши албум, направели зме писнї так же би аранжмани були компликовани, а нє були зме свидоми же ми то нє знаме одграц. Кед продуцент чул цо сцеме зняц, гварел нам же мушиме шицко поєдноставиц. Були зме нагнївани дас тидзень, алє зме вец видзели же то так треба. Кед є комликованше, нє значи же будзе и квалитетнєйше…

У интервюю за МАК пред осем роками гварели сце же проби маце у шопох, напущених локалох и складзискох за метли. Чи ше то тераз пременєло?

„Казанси”: Наисце було так. Тераз дараз закупиме студия у Новим Садзе за вежбанє. Алє, намагаме ше приходзиц през викенд до Керестура, та вец и далєй маме проби у шопи у Дориана. Праве просториї за вежбанє и найвекши проблем музичаром у Керестуре, як и инструменти. Кед би ознова, як дакеди у Младежским доме, була Музична секция, то би було барз добре, велї би ше порушали, алє питанє кельо би ше то шицко чувало.

У периодзе кед „Казанси” настали, у Керестуре було досц бенди. Обстали лєм ви. Яки ваш „рецепт”?

Дориан

„Казанси”: Гей, того року наполнїме уж 13 роки. Тераз зме єдини руски бенд у валалє хтори грає таку файту музики, а можебуц аж и єдини бенд. Перше и главне то же ше шицки члени муша складац, нє лєм як колеґове, алє и як пайташе. Сиґурно нє постої руски бенд хтори мал исту поставу тельо роки, як ми.

„Шалєну родзину” люби публика рижних ґенерацийох, а чула сом од младих музичарох же ше на вас и упатраю. На кого ше ви на початку упатрали?

„Казанси”: Вшелїяк же нам то импонує. Од руских бендох, провадзели зме „Армитон”, „Маринер”, „Стативу”, „Брейнлов”… Так як ше ми упатрали на нїх, так сцеме же би и тераз, после нас, пришол даєден бенд, бо и ми хто зна кельо ище годни витримац. А кед бизме ше тераз загашели, думам же би то було першираз после можебуц дас 40 рокох, же у Керестуре нєт анї єден бенд. У поради зме же останєме на даскелїх свиркох, нових писньох, кед єст средства, нє проблем их направиц. Будземе ше намагац тирвац цо длужей, голєм док ше нє зяви даяки нови бенд.

Як одшмелїц младих музичарох же би основали бенди и творели?

Иван

„Казанси”: За початок, най вежбаю. Най буду упарти, а вец ше укаже даяка нагода дзе годни грац. Най ше нє обаваю питац помоц. И ми мали даскельо проби на хтори пришли Сашо Палєнкаш, члени „Брейнлову”, Коле, и совитовали нас. Єдни од других учиме, а тераз ище три раз лєгчейше научиц, бо єст Ютюб, на хторим мож научиц основу. А цо ше дотика свиркох, кед же дахто надума, ми вше сцеме грац з нашима. Уж зме даєдним и гуторели же док навежбаю, най ше явя, та будземе и ми з нїма грац, бо проблем єдному бенду направиц свирку, а кед нас єст вецей, заш лєм лєгчейше. Маме и диско, дзе мож направиц свирку, а ридко дзе єст таки простор дзе тельо людзох може стануц. Треба то вихасновац.

За шицки тоти роки, мали сце вельо наступи. Хтори найбаржей будзеце паметац и прецо?

„Казанси”: Нє водзиме евиденцию кельо зме потераз мали свирки, алє можеме визначиц єдну после „Дньовки”, як и у Матки за Дзень залюбених, дас пред дзешец роками. Вона була претаргнута, бо хтошка зоз „шутки” улєцел до буґнох. Вец нам допущели одграц ище єдну писню, алє зме дошли лєм до поли, бо ше знова цошка случело. Тиж так, будземе паметац и наступ у Польскей на „Лемкивскей ватри”, дзе зме грали пред вецей як тисяч нєпознатима людзми, хтори барз скакали и танцовали. Тераз плануєме мац промоцию нового албума, алє ище чекаме праву нагоду.

„Пратки зоз Шалєну родзину” зняти з помоцу Роботного цела за младеж Националного совиту Руснацох и спонзорох, а мож го слухац и презняц на сайту makmagazine.bandcamp.com