Войново и повойново искуства пред 70 роками у наших новинох подзелєли и Коцурци. Єдни були дома, други на фронту, алє и єдни и други скоштовали жовч шалєнства хторе теди залапело цали швет.
Яков Хромиш нє мал досц роки, та го до войни нє вжали. Оца Дионизия одведли до лаґру, а старши брат Юлин пошол до партизанох. Яков остал дома зоз младшим братом и мацеру, и мал чувац коня.
Дїдо Михал Иванов, дзеведзешатрочни Коцурец ше нєдзечнє здогадує на войну. Гвари же то так було як на филму – позберали их по валалє, та гайд до войска, до партизанох. Нє знал же дзе идзе, анї цо будзе робиц, а закончел аж у Австриї.
Нина Ирина Маґочова була мала кед вибила война. Була родом з Руского Керестура, и ище вше добре памета як падали бомби на Керестур.
Цо нам виприповедали нашо собешеднїки, шведкове Другей шветовей войни, дознаце у найновшим, 20. чишлє наших новинох.
