Место же бизме нашироко анализовали ознова зобудзене воєне зраженє Єрмениї и Азербейджану на Наґорно-Карабаху як потвердзенє же национализем и милитаризем вше иду вєдно а „чловек чловекови вовк”, на тот завод розпатриме вистку хтора нагадує заверанє круга кед слово о гражданскей думки и идеї.
Тих дньох у Анґлиї як вивисцовали медиї, Влада забранєла же би ше у школох и образовних институцийох хасновали материяли орґанизацийох хтори ше закладаю за конєц капитализма. Антикапитализем оценєни як „екстремне политичне становиско” за хторе нєт места у просвити и учебнїкох.
Зявенє, рост и побиду буржоазийней держави и дружтва провадзели забрани. Забраньовани комунистични партиї, як цо забраньовани и ектремно фашистични странки. Медзитим, нє було нїґда скорей так ясно артикуловане становиско же капиталистичну систему нє шлєбодно превипитовац. Анї з єдней позициї.
Гражданска думка и идея звалєли феудализем, так же превипитовали критиковали и деконструовали сами його фундаменти. Нєупитносци богомдатого и нєдотхлївого краля и дворянства спроцивели идею одвичательносци, виборносци и зменлївосци народних представительох. Гражданска думка и идея створели модерни швет у хторим праве политични права на першим месце, а политичне змаганє голєм декларативно важне, як и тото економске и тарґовищне. Лєм ше єй нє удало подзвигнуц цену людского живота, хтори и у модерним швеце досц тунї.
Медзитим, капитализем у XXI вику, як система хтора константни ґенератор кризох и нєєднакосци, зоз шицких бокох критиковани праве през учашнїкох и правила политичного змаганя. Забрана у держави хтора колїска и символ гражданскей идеї и модерного швета знак же тота система, идея и дружтво досягли свой лимит, а „либерална думка” заш лєм ма гранїци. Прето же, поправдзе, нїґда нє мала фундамент у реалносци. Скриваюци ше споза мутних, абстрактних и нєдоповедзених поняцох гражданства и нациї, права и демократиї, у исти час вона скрива укоренєни и нєвикоренлїви економски, родни, та и расни нєєднакосци медзи людзми на хторих є и сама заснована.
Гражданска идея и система прето муши забранїц критику, главне оружиє и орудиє з хторим розпочала свой побидоносни поход процив назадного „старого режиму”. Алє, ту нє конєц. Як спозорел углядни лабуриста Джон Мекдонел, на тот способ Анґлия ше одрека и значней и славней часци своєй модерней историї – синдикалней борби, социялистичней идеї, та и самей Лабуристичней партиї хтора твори скоро половку политичного спектра держави.
З другого боку, можебуц то нагаднуце же гражданска думка и идея конєчно вичерпана и же капе. Же заварла круг, то вшелїяк.