Марко Шош зоз Дюрдьова одмалючка грає на тамбурки – примки. Понеже и його оцец любел грац на тамбурки, а тиж так и старши брат, мал од кого видзиц и заинтересовац ше за тот инструмент. Марко закончел Електротехнїчну школу „Михайло Пупин” у Новим Садзе, алє го любов ґу музики и граню на тамбурки одведла по другей драги.
Накадзи Марков брат Иван почал ходзиц на годзини тамбурки ґу Михалови Лїкарови ище док бул у основней школи, за нїм такой рушел и Марко.
– Кед сом першираз пошол на годзину тамбурки ґу Михалови Лїкарови, вон ми теди до рукох дал найменшу тамбурку – примку. Бул сом теди барз мали, та ми и руки були мали и слаби, так же ми тамбурка найвецей одвитовала. Мнє ше вона такой, одпочатку, барз попачела, прето на нєй граєм и нєшка. На початку ми було досц чежко звладац гранє на тим инструменту, требало наисце вельо робиц, вежбац, трудзиц ше, алє и одрекнуц ше даяких стварох – приповеда Марко.
После початних годзинох при Михалови Лїкарови, Марко прешол грац до КУД ,,Тарас Шевченко”, дзе им тиж Лїкар тримал оркестер. Затримал ше у тим оркестру даскельо роки, и вредно усовершовал гранє на тамбурки. З КУД-ом мал нагоди путовац до Словацкей, Польскей, Горватскей, грали и на рижних змаганьох оркестрох, дзе були вельо раз наградзени.
СПАТРА ШЕ НА НАЙЛЄПШОГО
До стреднєй школи почал ходзиц до Нового Саду, та и тамбурку вжал зоз собу. Придружел ше ґу оркестру у КУД ,,Светозар Маркович”. У тим познатим КУД оркестер тамбурох основал и водзел Зоран Буґарски, познати як Брица. После єдного часу основани Центер тамбурашскей култури, хтори ше видвоєл од ,,Марковича” и тераз ма и свойо просториї. Там єст вецей оркестри, як цо то вельки оркестер ҐТО (Ґрадски тамбурашки оркестар) ,,Васа Йованович”, ОТО (Омладински тамбурашки оркестар) ,,Марко Нешич” и школа тамбурки ,,Сава Вукосавлєв”, а нєдавно основани и тамбурашски оркестер за ветеранох.
Праве Зоран Буґарски Брица Маркови ,,идол”.
– Скорей сом вельо патрел Брицово знїмки, интересовало ме як вон грає и так сом од нього учел. Було то ище док сом нє почал грац при ньому. Барз ше ми пачело як то вон преплєта по струнох, и просто сом жадал буц як вон – гвари Марко.
Маркови приоритет примка, алє коло нєй зна грац и на басприму. Вон тераз грає у вельким оркестру и помага у младежским.
ОСНОВАЛИ И МЕНШИ ОРКЕСТЕР
Марко и його седемцме пайташе, котри граю вєдно, одлучели основац єден менши оркестер. Проби им барз озбильни, прето же програма котру граю досц чежка, и праве прето ше муши вельо грац и вежбац и дома.
– Там дзе тераз граєм барз добре дружтво. Барз ми мило же ше дружиме нє лєм на пробох, алє и так, приватно. Так ше и ми седемцме нашли з рижних местох и направели єден наш менши оркестер. Мали зме перше даскельо проби же бизме видзели як то будзе випатрац, звучац, медзитим, понеже учиме од найлєпшого, наисце зме ше добре знашли. И так настал и наш оркестер котри ше вола ТС ,,Аурелиус” – гвари Шош.
Зоз тамбурку Марко препутовал скоро цалу Европу. Бул у Мадярскей, Горватскей, Румуниї, Нємецкей, Австриї, Чарней Гори, алє тиж так препутовал и Сербию. Марков мали оркестер грає кажди пияток, а дакеди и соботу, у ресторану ,,Шираз” у Новим Садзе. Вони граю шицко, од латино-америцкей музики, забавней, уметнїцкей, традицийней, по тото цо ше нєшка глєда – Тозовац, Мирослав Илич, итд.
– Нє важне цо граєш, и як швидко, алє барз важни тон на тамбурки, важне же бизме мали фини тремоло. Кажди инструмент, попри граня, муши ше и барз добре отримовац. То даскельо значни ставки котри сом научел у Центру. Мой план же бим цо длужей грал у Центру, алє исто так и зоз моїм оркестром ТС ,,Аурелиус” и же бим ше усовершовал у граню на тамбурки. А же би ше напредовало у тим, наисце треба вельо вежбац, алє кед ше почина грац на тамбурки барз важне перше грац помали, и то за початок даяку лєгчейшу програму и треба баржей обрациц увагу на праву руку – закончує Марко.
Шицки котри любя тамбуру, чи на нєй знаю грац, лєбо маю менєй искуства, можу поглєдац сайт Центра тамбурашскей култури и явиц ше там, або Зоранови Буґарскови Брицови. Новим членом ше вше обрадуєме.
