Ивана Бесерминя, младого шпивача з Дюрдьова, велї познаю по тим же ше 2012. року успишно представел на телевизийним музичним змаганю „Перши глас Сербиї”. На нїм нє лєм же здобул нови познанства и приятельства, алє и богате искуство хторе му помогло у його живоце – теди кед ше ламал кадзи ше подзец и цо робиц.
Ище у основней школи Иван сцел научиц грац на ґитари, та му оцец тото жаданє и виполнєл. Швидко звладал даскельо акорди, и музика го вше баржей прицаговала.
– Оцец у сушедстве купел стару акустичну ґитару, лєм паметам же нє була у добрим стану, та ю вон кус пооправял. Почал сом, як би ше то поведло, „знїмац” шпиванки хтори сом слухал. Були то шпиванки ґрупох „Рибля чорба“, „Биєло дуґме”, и велї други – бешедує Иван о своїх перших музичних крочайох.
При концу основней школи Иван на ґитари могол одграц векшину шпиванкох хтори теди слухал. У тим периодзе почал грац у дружтве своїх пайташох, и нє лєм грац, алє и шпивац.
– Почал сом грац на ґитари вєдно з моїм приятельом, и якош спонтано сом зашпивал. Так почала приповедка о тим же я будзем шпивац – гвари Иван.
Бесерминї одкрил ище єден свой талант – писанє. Почал компоновац на власни тексти и даєдни з нїх знїмац на компютер. Без огляду на тото же його шпиванки нє були квалитетно зняти, вони прицаговали увагу його парнякох. У тим чаше кед ше ЦД плеєри вше ридше хасновало, а тих цо мали интернет могло на пальцох почитац, музику ше найчастейше черало прейґ мобилних телефонох, односно прейґ блутуту. На тот способ ше даєдни Иваново шпиванки досц швидко розширели. На компютеру знїмал свойо и обробки шпиванкох хтори ше му пачели, и так вежбал и грац и шпивац. Пошвидко постал шпивач у дюрдьовскей рок ґрупи „Дзвери раю”, а познєйше у дюрдьовским „100`с” бенду зоз хторим наступал у локалних кафичох.
– Теди сом почувствовал и одлучел же ше зоз шпиваньом наисце сцем занїмац. После законченей штреднєй школи сом глєдал роботу и нє можем повесц же сом мал щесца. Закончел сом електро-технїку, точнєйше автоматику, и глєдал роботу у своїм фаху. Нє робел сом длуго, частейше сом поставял електрични инсталациї, а потим зме ше з оцом лапели до малярства – бешедує Иван.
ПЕРШИ ГЛАС СЕРБИЇ
Иван од музики нїґда нє дзвигнул руки, и вше кед мал шлєбодного часу, вежбал шпивац. Як и прецо ше одлучел приявиц до популарней телевизийней емисиї „Перши глас Сербиї“, Иван гвари:
– Часто сом шпивал на роботи, та ше ми шеф раз опитал же цо ту з нїм робим, и чом ше нє приявим до емисиї „Перши глас Сербиї”. Роздумал сом о тим и приявел ше у другей сезони того музичного шоу – гвари наш собешеднїк.
Гоч ше нє затримал длуго у спомнутей емисиї, його шпиванє ше велїм попачело. Велї бенди му понукли му понукли же би ше приключел ґу нїм. Бешедуюци о змаганю, Иван спомнул же окрем шпиваня, особа муши и на даяки други способ буц интересантна за спомнути ТВ шоу.
После наступу на ТВ, перши бенд у хторим Иван шпивал, нє обстал.
– У „Аурора” бенду сом почал шпивац, алє о два мешаци бенд ше розформовал и престал робиц. На щесце, у тим периодзе „Ауреус” бенд глєдал нових членох и єдна часц бувшого бенду прешла до нового, а медзи нїма бул и я – бешедує Иван о терашнїм бенду.
ОД ГОБИЯ ПО РОБОТУ
Од самого початку Иван на музику патрел як на свой гоби, та и нєшка, после штирох рокох активного шпиваня на свадзбох зоз своїм бендом, визначує же на шпиванє ище вше патри як на вельке задовольство, гоч му воно постало занїманє. Патраци з очми публики велї здобуваю упечаток же то досц лєгка робота – постац шпивач, лєбо грац на даєдним инструменту. На одредзени способ то сон велїм младим. Иванови ше удало витвориц свой сон, но, аж кед почал робиц тото з чого нєшка зарабя, даєдни становиска пременєл.
– Спочатку ше ми видзело же шпивац лєгко и же то нє вимага вельки труд. Но, моя робота нє лєм шпиванє хторе мушим усовершовац, алє вєдно з членами бенду мушим вежбац. Часто путуєме. Найвецей свадзби зме грали у Беоґрадзе, алє и по цалей Сербиї. Часто граєме и у сушедних державох, у Горватскей и Босни и Герцеґовини, а интересантна робота и прето же свадзби з єдного боку подобни, а з другого кажда свадзба приповедка за себе. На найвекшей свадзби на хторей сом шпивал було коло тисяч особи, а на найменшей коло осемдзешат.
Иван нє єдини у своєй фамелиї хтори ше занїма з музику. Його дїдо бул гудак, а оцец Михал бул член дюрдьовскей забавней ґрупи „Континентал Експрес”.
А добре познате же музичаре любя и знаю крашнє пофрантовац. Так пре шпиванку „Придз до Дюрдьова”, хтору Иван люби зашпивац своїм колеґом, у бенду достал назвиско „Принц од Дюрдьова”.
Иван гвари же за штири роки, кельо наступа зоз своїм терашнїм бендом, здобул вельо искуства, упознал вельо людзох, здобул нови приятельства. На єдней свадзби упознал и свою супругу Ану, и як гвари, то найкрасше цо ше му случело на роботи. На концу розгварки визначел же би ше у будучносци любел занїмац з авторску музику и же му вельке жаданє шпивац на наших фестивалох.
ГРАЮ РОК И ЗАБАВНУ МУЗИКУ
Попри свадзбох, Иван зоз своїм бендом наступа и на велїх роботних стретнуцох и преславох хтори орґанизую компаниї и подприємства. У бенду нє граю „турбо фолк”, а на свадзбох, на хторих Иван шпива, шпиванки нє мож поручовац.
– Репертоар мойого бенду обсяжни, граєме углавним забавну и рок музику, як домашню, так и странску. Нє знам точно повесц же кельо шпиванки знаме грац и шпивац, алє шпивам и на анґлийским, шпанским, портуґалским, русийским, греческим и италиянским язику – бешедує Иван о шпиванкох з репертоара.
На єдней свадзби Иван упознал и свою супругу Ану