Боян оправя и штимує клавири уж вецей як два децениї. Спочатку тото робел ту, у нашей жеми, и часто у державох бувшей Югославиї. Однєдавна за його фаховосц дознали ше и у Зєдинєних Арапских Емиратох.
Уж вецей як два децениї роки Боян Бабич зоз Шиду штимує и оправя клавири у Сербиї, у державох бувшей Югославиї, алє и у Австриї и Нємецкей. Прешлого року роботу преширел на ище єдно подруче – Зєдинєни Арапски Емирати, та свойо майсторство Боян указал у Абу Дабию дзе одпутовал у авґусту прешлого року.
– Єдна фирма з Канади глєдала фаховца за отримованє клавирох. Тото ше дознал мой колеґа з хторим сотрудзуєм уж 10 роки, та ме препоручел. Дзекуюци йому, поволали ме, и перши два тижнї сом бул на ,,пробней роботи,”, а вец сом ше врацел дому, до Сриму. Нєодлуга ми сцигла поволанка, „желєне шветло”, та сом у септембру прешлого року ознова одпутовал.
ШТИМОВАЦ НЄ ЛЄГКО
Людзе у Абу Дабию ше остарали же бим мал основни усовия за роботу як цо змесценє (квартель), авто и телефон, и такой сом почал робиц – гвари Боян.
Оправяц клавири нє лєгка робота и вимага озбильну подкованосц у тей обласци, бо познате же клавир чувствительни инструмент и треба мац добре ухо наштимовац го, або оправиц кед ше гоч цо на нїм погуби. Боян тоту нєкаждодньову роботу кончел по школох, театрох, рижних установох, и особнє по обисцох при людзох хтори дома мали клавир.
– Робим шейсц днї у тижню по осем и пол годзини. Звичайно моя робота почина од дзевец годзин рано, алє часто и вельо скорей, бо сом вше патрел обкеровац вельки транспортни гужви у Абу Дабию хтори ту, у Сербиї, людзе анї нє можу задумац – толкує Боян.
З приходом до єдного нєпознатого штредку, другей култури и вири, дзе ше велї обичаї розликую од наших, Боян перше мушел научиц и як ше там ма справовац. Бо, тото цо ше у нашей жеми або Европи, подрозумйовало, там нє було так. Док приповеда, Боян як приклад наводзи же там основне правило же дзивка або жена нє шму мац шмату з викратима голима плєцами, а нє мож анї подумац же би ше леґинь и дзивка тримали за руки, або побочкали на драже лєбо явним месце.
КОЛО НОВОГО РОКУ НЄ СТАРЧИ
– Под час Рамазана нє дошлєбодзене єсц и пиц на явих местох, односно у ресторанох. Єдзенє ше купує и одноши дому, а швиньске месо наменєне лєм странцом. А кед слово о кухньох, найбаржей ме прицагла кухня при Туркох и Либанцох, бо є подобна нашей кухнї.
Но, тото цо ми наисце було чежко, то клима и нє могол сом ше лєм звикнуц на вельки горучави. Влажносц воздуху велька, вшадзи доокола бетон, а город, верице або нє, ма три пол милиони жительох.
Моя робота була пойсц пред даяким концертом преконтроловац клавир, а окреме пред шветами або коло Нового року кед, так повесц, мам и найвецей роботи – гвари Бабич.
Под час його пребуваня у Абу Дабию, єдини контакт зоз супругу и дзивчецом бул скайп. Но у децембру прешлого року, до Абу Дабия припутовали и Боянова супруга Драґана и трирочна дзивка Сара. Боян так орґанизовал роботу же вше мал часу буц зоз найблїзшима, а Нови рок дочекали на побрежю.
З лєтней клими Драґана и Сара ше врацели до Сербиї на Крачун, 7. януара, до правого жимского амбиєнту зоз шнїгом. У фебруару сцигол и Боян, хтори по септембер будзе робиц ту, а вец ознова пойдзе до Емиратох.
Бабич нє жиє лєм у Шиду, алє и у Бикичу дзе 2009. року купел хижу. Оспособел себе и єдну окремну просторию – роботню, же би могол робиц и дома, теди кед є нє на терену.
ПОМАГАЮ БИКИЧАНЬОМ
Кед ше Боян и Драґана приселєли до Бикичу, такой ше уключели до роботи КПД ,,Иван Котляревски”. Драґана руководителька шпивацкей ґрупи и сама шпива по руски и участвує на наступох, а Боян их на гармоники провадзи на наступох. Драґану познаю и по тим же ше уж штири раз зявела як композиторка за шпиванки на нашим популарним фестивалу ,,Ружова заградка”.
Бабичово часто зоз собу на наступи водза и свою дзивку Сару.
ПАМЯТКИ НА ЗНЇМАНЄ ЗА ТВ
Боянови остало у паметаню знїманє крачунских обичайох у Бикичу за Руску редакцию РТВ Войводини.
– Драґана и я були облєчени до руского народного облєчива, Драґана шпивала, а я грал. Знїманє тирвало од пополадньових годзинох аж до самого вечара, и паметам же було було досц жимно. Но, мали зме надосц позитивней енерґиї и витримали и жиму, и часте повторйованє сценох. На концу, шицки були задовольни же вельке зробене и же ше у руских обичайох, хтори приказани у Бикичу за Вилїю, можеме лєм цешиц – заключує Боян.
