Тераз уж далєкого 2012. року, пред Крачуном, 22. децембра, на шветочней схадзки тедишнього Трецого зволаня Националного совиту Руснацох у Руским Керестуре єдногласно, з акламацию прилапена, а потим и шветочно преглашена Национална стратеґия Руснацох у Сербиї, чийо важенє орочене по 2020. рок. Значи, праве зме вошли до остатнього року живота и применьованя найвисшого програмского и националного документу тутейшей рускей заєднїци. Место абстрактних и сухих терминох и дефиницийох, Националну стратеґию найєдноставнєйше описац же вона гутори хто зме и цо зме, цо маме и цо нам потребне, кадзи зме рушели и як там думаме дойсц.
Нє лєгко буц мудри кед треба дац оцену терашнєй Стратеґиї. Потерашнє искуство двойнїсте, у зависносци од того кому ше питаце. З єдного боку, здобува ше упечаток же часц нашей явносци тот документ похопела як же є сам себе циль, и же з приношеньом Стратеґиї робота коло нєй, у ствари, закончена. З другого, тоти цо лєпше плїваю у нєшка важацим еврократским дискурсу, од початку розумели же права робота аж теди почина, алє як же ше обавали да и їх нє заквачи. Углавним, кед на даскельо заводи „Руске слово” реактуализовало тоту тему, запаметал сом два доминантни становиска. По єдним, Стратеґия ше наисце запровадзує и жиє, лєм ми нєдосц звикли спатрац руски национални живот з того угла, и по другим, же мира успиху такого програмского документу у його витворлївосци – кед є нєприменлїви у пракси и живоце, вец то лєм слово на паперу.
Поента у тим же пред руску заєднїцу и єй лидерами нагода же би ше евентуални проблематични точки, препущеня лєбо нєдошлїдносци замерковани у ище вше важацей Националней стратеґиї виправело и ришело у єй „2.0 верзиї”. Часу єст, верим же маме и капацитети и вецей здобутого искуства, а єст и добра основа на хторей мож робиц. Насампредз ту думам на саму Националну стратеґию по 2020. рок, бо и попри шицких критикох, нїхто нє гвари же у нєй баш нїч нє добре. Кажда стратеґия по своєй природи наклада континуитет, голєм у главних напрямкох и цильох. Значи, пред нами нє початок од початку, алє надбудов постояцого, по приоритетох, дефинованих цильох и тирвацих потребох, а у складзе з новима обставинами и трендами у дружтвеней реалносци у хторей жиєме. Найвекша мудросц у тим шицким будзе зачувац ше од меґаломаниї на єдним, и дефетизма на другим боку, добре одмерац же цо сцеме, а цо можеме. А вец подєднак докладац на обидва танєри килашох.