Юлин Бучко бул єден з ридких Руснацох, композиторох за Дунайом. Народзени є у Миклошевцох, а останє запаметани по тим же написал вецей як штерацец композициї у народним и у забавним духу. Нажаль, барз вчас пошол з тужемского живота, у своїм 53. року живота. Його дзеци Борис, Гелена и Ана, одмалючка росли з музику. Нєшка, гваря, без нєй нє можу.
Попри музикалного оца, Борис ше мал ше од кого учиц, та ше лапел и до компонованя. Уключел ше до роботи у култури у миклошевским културним дружтве, а часто помагал и другим руским дружтвом у Горватскей.
БОРИС
Борис, Юлинков син з першого малженства, ходзел до стреднєй будовательней школи у Вуковаре. И попри тим же ше нєшка занїма зоз заградкарством, любов ґу музики нїґда нє занєдзбал.
Мал лєм 17 роки кед почал компоновац, а з велїма композициями ше змагал и на Фестивалу „Червена ружа”. Тот млади чловек барз вязани за родни край, та остал жиц на валалским ґрунту. Попри роботи, супруги и двоїх дзецох, занїма ше и з политику, а однєдавна є и предсидатель Координациї рускей националней меншини РГ, та Координациї радох и представительох рускей националней меншини РГ. Попри шицких обовязкох Борис вше найдзе часу пойсц до Осєку, помогнуц тамтейшому Дружтву оркестру и хору. Грає на клавиру, на гармоники и шицких струнових (тамбурових) инструментох, та тота його всестраносц у музики, вше велька помоц велїм оркестром.
ГЕЛЕНА
Гелена народзена 1987. року, та кед мала лєм три роки, нажаль скоштовала днї вибеженства. Вєдно зоз шестру Ану, мацеру Ясенку и оцом Юлином отлукала ше по рижних вибеженских змесценьох. У таких условийох було барз чежко жиц, алє моцни дух и тварда вира мацери и оца же и таки живот яки преживйовали ма конца, отримала фамелию. Так и було. Пришол час кед ознова дома шицки вєдно шедзели за столом.
Далєко од Руснацох, далєко од свойого валалу, окрем з оцом, Гелена нє мала з ким бешедовац по руски. Но, любов ґу свойому, так як и при єй шестри Ани, уткана у їх младих душох.
Гелена ше опредзелєла за роботу на радию. Закончела ґимназию, а єй приємни глас часто одгуковал на габох Радио Вуковару. Ходзела до стреднєй музичней школи, и на соло шпиванє, грала на ґитари, на клавиру, и у дзепоєдних наших оркестрох (оркестер КУД Руснацох Осиєк).
Бучкова уж други рок студира маркетинґ, дружтвени мрежи и одношеня з явносцу на DOBA факултету у Словениї. Вона и новинарка єдного з найвекших музичних порталох у Горватскей „Перун.хр” (Perun.hr) за котри роби интервюи и пише звити з концертох. Вредна є, вшадзи барз активна, глїбоко зачирена до музичних водох. Можебуц єдного дня до свойого музичного репертоару положи и даєдну руску шпиванку, та ше глас о Руснацох годзен розшириц широм швета.
АНА
Ана наймладше Юлинково дзецко. Народзена є у Вуковаре, 1991. року, теди кед ше на просторох бувшей Югославиї розбовчала война. Док одрастала, нє знала за родне место, но накадзи ше до ньго врацела, тото цо було записане у ґенох ше „зобудзело”, окреме любов ґу Вуковару и людзох у нїм.
Ана, як и єй брат и шестра, музику полюбела одмалючка. Закончела економску школу, алє за ню нє барз була заинтересована. Почала ше занїмац з фотоґрафию котру добре „вибрушела”, и познате же єй фотоґрафиї прави мали уметнїцки дїла. Єден час робела у нєвладовей орґанизациї, медзитим, єй жаданє було професийно буц у музики. Того року ше єй и тото удало. Уписала ше на Музичну академию у Пули, и занїма ше и з композицию. У народним духу компоновала: Стара лїпа, Нє рихтай мамо, Там при Дунаю, и велї други. Компоновала и даскельо композициї за дзеци, а опробовала ше и у компонованю у забавним духу.
Обидва шестри часто наступаю на Фестивалу „Ружова заградка”, найчастейше з композициями котри сами компоную, а на текст котри им пише їх тета, а наша позната поетеса Агнета Бучко Папгаргаї. Року 2003. на „Ружовей заградки” достали награду за интерпретацию шпиванки „У нашим валалє” котру вєдно написали, а пред осем роками на „Ружи” Гелена освоєла дзивоцку ладу за найкрасши глас. Орем у музики, Бучково ше єден час анґажовали и у фолклорней секциї КУД-а „Яким Ґовля” у Миклошевцох.
За Ану ище треба повесц же, подобнє як дакеди и єй оцец, учи валалски дзеци з Миклошевцох грац на гармоники. У часох кед векшина младих днї и ноци препровадзує на интернету, або роздумую о одходу до иножемства пре лєпшу роботу и векши заробок, Ана нєсебично дава шицко од себе и преноши свойо знаня на наймладших у заєднїци у котрей жиє.
ПАМЯТКА
Шицки тройо Юлинково дзеци, вєдно з фаховцами з Войводини и Горвтаскей закончели кнїжку нотних записох свойого оца. То будзе нє лєм памятка на їх оца, алє и значне дїло за Руснацох з Горвтаскей, а вериме и вельо далєй.
Гваря же Юлин Бучко перши такти заграл кед мал лєм пейц роки, а свой талант и любов ґу музики пренєсол и на свойо тройо дзеци. И нє лєм на свойо власни, алє и на велї други хтори подучовал.
Присловка же яблуко нє пада далєй од яблонї, кед слово о фамелиї Юлина Бучка, цалком оправдана. Шицки тройо Юлинково дзеци, на найкарсши способ предлужели шлїдом свойого оца. Власни таланти розвили и розконарели. И ище вше то робя.
