У рускей заєднїци єст досц песимистични попатрунки на будучносц – же народ нєстава, же нє вредзи тото шицко чувац кед и так вше менєй людзе бешедую по руски. Же Руснак ровно убити, якаш фурт меншина и же му вецей од того можебуц анї нє треба.
А иснує и нєреални, максималистични попатрунок – же Република Сербия, Европска уния и жеми одкаль походза Руснаци треба же би нашей заєднїци ту, у Войводини, лєм давали, а ми будземе робиц и жиц так як зме по тераз 74 роки робели и жили.
Обидва тоти попатрунки крайносци, нєдостава им прижемносц. Хто же од младих сце чуц таки депресивни приповедки о будучносци? Нє сце нїхто слухац анї сказки до котрих и тоти цо их приповедаю нє веря…
Дзешка медзи тима двома крайносцами функционую тоти цо робя у руских институцийох. Медзи нїма и Новинско-видавательна установа „Руске слово”.
Праве 15. юния НВУ „Руске слово” наполнї 74. родзени дзень. Нарок округла рочнїца и час же би ше у трох штварцинох вику подцагло смужку. Мож обачиц же ше установу „Руске слово” часто видзело у єй нєреалним шветлє. То медий и вон ма ясни задатки и цилї же би информовал и на одредзени способ едуковал рижни ґенерцийнии ґрупи читачох – од тих у пелюхох, по гевтих зоз куку. Наша реалносц то видаванє до рока: 12 числа часопису „Заградка” и МАК, 52 числа новинох „Руске слово”, штири числа часописа „Шветлосц”, „Руски християнски календар” и 5–10 кнїжки. Од нас нє треба обчековац же бизме водзели висши национални мисиї, або политики.
Тото цо ми од себе у тих трох штварцинох вику реално могли вецей обчековац и глєдац, то збиц шори и направиц же би ше деценийска традиция НВУ „Руске слово” могла видзиц и знука фирми. Прето у плану же би Установа була лєпше структурована и як така постала ище вецей хасновита заєднїци. О чим ше роби? Драгоцини архиви шицких периодичних виданьох треба же би ше по першираз претворели до Документацийного центру „Руского слова”, котри на реверс будзе доступни виглєдовачом, студентом и гражданом. Таки вимоги од нашей Установи вше частейши.
Важне барз же би ше створело Библиотеку кнїжкох котри видало „Руске слово” од штерацетих рокох, а котра по тераз нє исновала. Же би Друкована архива етапно постала диґитализована, вєдно зоз старима фотоґрафиями. Тиж так же би ше направело комплетну електронску архиву виданьох НВУ „Руске слово” и же би вона була доступна хасновательом прейґ интернету.
Тото шицко то реални, алє длугорочни проєкти. Вони унапрямени на ґлобализованого руского читача, котри у руху и гоч у котрей точки жемовей кулї годзен мац доступ тим змистом.
НВУ „Руске слово” ше ище реално може розвивац у продукованю вецей змистох за дзеци рижних возростох, бо кед нєт фундамент, вец далєй нєт зоз ким робиц. Сликовнїци, букварики и голєм два кнїжки за дзеци рочнє би мушел буц минимум котри Установа треба же би обезпечела своїм читачом. Диґитални змисти за дзеци, текстох комбинованих зоз музику, видеом и анимацию за даєден рок буду барз актуални и треба до того гайзибана цо скорей ускочиц.
Младим нє треба повесц же нє знаю, нє розумя и нє почитую руске, алє ослуховац їх потреби. Обявйованє кнїжки Славка Романа Ронду „Одняти од псох” за Установу бул вельки експеримент: и 25 роки после затримованя того рукопису, автора паметала його публика и дзечнє прилапела виход кнїжки.
Хвильково мултимедиялни часопис МАК роби на „Зборнїку литератури: Дзеци з урбаного гумна 2010-2020”, дзе будзе заступене сучасне руске писмо вецей як 20 младих авторох котри свойо твори обявюю на дружтвених мрежох и читаю на „Дньовки”. Значи, руски язик живи, живши нє може буц.
Збиваюци шори знука „Руского слова” и ослухуюци потреби заєднїци доприноши ше єй функционованю и тирваню. НВУ „Руске слово” може вельо зробиц кед отворено сотрудзує и зоз другима, окреме рускима институциями и орґанизациями, дзе нам тиж треба солидарносц и кооперативносц.
За тот реални попатрунок до будучносци треба нам и свидоми читач, котри будзе куповац, предплацовац и потримовац нашо виданя. Навикли зме же ше вше шицко лєгко достава, алє и же нєт одвичательносци после подлих реализацийох. Приходзи час кед за єдну часц виданьох шицко сами будземе мушиц плациц. То шветови тренд, економска чежка ситуация у Сербиї, алє и автономна одлука рускей заєднїци же би ше децидно нє вязала анї за єдну матичну жем. Така одлука ма леґитимне право исновац, алє ше вец шицки будземе мушиц зоз своїма моцами вецей уключиц до креїровня будучносци.