Нє можем повесц же сом дахто хто лїґа кнїжки, хто нє може задумац дзень без читаня, алє же любим читац, любим. Добре, нє баш шицко цо ми придзе до рукох, Бобич Мойсилович лєбо Ацу Лукаса сом заобишол у широким кругу и можеце повесц же мам предросудки и же нє давам шансу и же сом огранїчени, алє до такого ше сиґурно нє лапим у баждареним станю свидомосци. Окрем тей файти трошачох паперу, нє сцекам од нових писательох. Поготов кед ми дахто препоручи даяку кнїжку.
Думам же кнїжки по дачиєй препоруки кого познаце маю исту чежину як и музика лєбо добри филм по препоруки: нє доставаце препоруку лєм за дацо добре, алє за дацо цо тей особи хтора вам то препоручує важне. Упознаце и нове дїло, и писателя, и особу хтора вам тото дїло препоручела: цо люби, як штудира, як патри на тот швет и ище койцо интересантне, дакус читаце кнїжку, дакус писателя, а дакус особу хтора вам то препоручела. И кед нїч инше, то минимум хтори можеце достац од кнїжки: як штудира тот хто ю писал и особа хтора ю препоручує, а то уж нє мала ствар.
Кед маце дакус предзнаня кнїжка вам отвори дзвери за даяки нови думки и идеї. Можебуц найдзеце фалаток хтори вам хибел же бисце зложели даяки мозаїк, можебуц достанєце потвердзенє свойого роздумованя, та предлужице копац далєй у тим напряме, можебуц ше зобудза даяки моцни чувства. Зоз єдним словом, случи ше даяка маґия уметносци хтора вас поруша. Е, а кед ше наисце, цалком потрафя условия и шицко ше посклада у гевтим совершеним шлїду, вец кнїжка може дацо у вас и пременїц. Нє як филм, лєбо слика, лєбо музика, то шицко у пар димензийох, алє наисце, наисце глїбоко вас пременї. Добре, можебуц кнїжки нє робя каждей особи исто, алє кед читаце, вец сце цали у тим швеце, нє лєм патрице лєбо слухаце, алє сце там, чувствуєце тот швет коло вас до хторого вас писатель поволал и искуство хторе здобуваце там, у тим швеце, вас меня у тим каждодньовим швеце.
И вец дилема: цо ми ше случує, я нє штудирам так и, як контра становиско, єдно вельке гей, то праве то и так. Мозаїк ше прескладує у вас, даяки стари думаня правя места за нови, отвераю ше нови дзвери и дацо цо було лєм идея тераз достало форму, постава думанє лєбо становиско. У каждей добрей кнїжки мож найсц моменти у хторих ше то случує, алє мало єст на тим швеце кнїжки хтори то у цалосци виволую: од першого по остатнє слово вас меняю з нука.
Е, прето читайце, прето кед почувствуєце же вас кнїжка уцагла до свойого швета, нє сцекайце од нєй. Дайце ше цали и хто зна цо вам вона да и кадзи и як вас унапрями. Кед є добра, єдно сиґурне: помкнє вас, а у тим швеце дзе скоро шицко допите и предвидлїве, то нє мала ствар. Вообще нє мала.