Крачунски и новорочни швета єден од найкрасших периодох рока, а шветочна атмосфера нє подполна кед же ше пах швижих упечених медовнїкох нє шири по цалим обисцу.
Наташа Данґубич, фотоґраф, а насампредз вельки креативец, пред даскельома роками почала вирабяц медовнїки зоз гобия, розваги и велькей любови.
– Тоту любов сом цалком случайно пренашла. Пре роботу сом рушела на роботню цифрованя медовнїкох. Перше сом их цифровала за родзени днї нашим дзецом, потим приятельом за дарунки, а вец сом пробовала то пласовац и далєй. Нє правим их кажди дзень, цо ми з єдного боку и одвитує, бо маме барз вельо роботи, а цифрованє зна тирвац и по цали дзень. Правим их за швета, Крачун, Нови рок, 8. марец, Вельку ноц, алє кед ми их дахто наручи за родзени дзень, наприклад, зоз вельку дзеку то зробим – започина Наташа нашу розгварку.
Каждого року концом новембра, наша собешеднїца почина зоз обдумованьом нових фурмох и фарбох за медовнїки за крачунски и новорочни швета. Як нам гварела, вше люби уруциц нови дизайн, а идеї и инспирацию достава на рижни способи – поглєда их на интернету, у дзецинских кнїжкох, лєбо ю достанє од дзецох.
Пред тим як почнє зоз роботу, Наташа люби свою идею перше положиц на папер, же би одприлики видзела як медовнїк будзе випатрац. Фурми за цесто углавном наручи же би єй виробели спрам рисунку хтори направи, а як нам гварела, случує ше єй же фурми реже и сама.
– У тим периодзе найвецей ми глєдаю же би медовнїки були у фурми Дїда Мраза, Дїда Шнїжнїка, пахулькох, чижмочкох и подобне. Рецепт сом присподобела так же бим достала кекси хтори затримаю свою фурму после печеня, а у исти час же би були смачни и пахняци. Сцела бим надпомнуц и тото же меркуєм хтори состойки хаснуєм. Медовнїки нє медовнїки без цимету, гвоздзику и дюмбиру – гварела Наташа и предлужує свою приповедку о тим кельо єй тота робота вимага часу.
– Виробок єдного медовнїка може тирвац дзень, а дакеди и два днї. У зависносци од того кельо зложена фурма хтору цифруєм, цифрованє може тирвац даскельо годзини, алє и цали дзень, прето же ше ґлазура вилїва часц по часц и муши ше добре осушиц скорей як цо ше положи шлїдуюце пасмо. Медовнїки, односно ґлазуру, сушим у дехидратору за єдзенє. После сушеня шлїдзи пакованє колачикох до целофану, бо им вон зачува швижосц. Вельо часу пошвецуєм пакованю медовнїкох, односно його випатрунку. Важне ми як випатра шкатула до хторей их спакуєм, хтору пантлїку завяжем, лєбо хтору етикету заквачим – толкує Данґубичова.
Найвекше виволанє, у цалим процесу виробку медовнїкох, нашей собешеднїци то потрефиц праву густосц ґлазури, алє кед шицко у шоре, Наташа гвари же шицко друге лєм забава. До ґлазури кладзе и дакус ванелиї, алє нє кладзе сок зоз лимуна, понеже го нє люби кажде. Вона ужива у виробку каждого медовнїка, люби комбиновац фарби и додавац рижни прикраски, як цо то рижни бисери и златка хтори мож єсц. Фарби хтори хаснує то ґел фарби, понеже ше найлєпше розпуща у ґлазури.
Совит хтори би Наташа дала шицким хтори ше жадаю опробовац у тей уметносци, то же би нє одуставали.
– Знам же тот совит клише, цо би ше поведло, алє то наисце так. Лєм зоз вежбу мож достац резултат. Случи ше и же цесто загори, та го мож єдино руциц, то ми ше и нєшка зна случиц, алє лєм нє треба одуставац и цо вецей уживац у самим виробку медовнїкох – закончує Данґубичова нашу розгварку.
