Дахто би повед же теквондо лєм за хлапцох, а балет лєм за дзивчата. Кельо то нєточне пошведочел нам Дарио Корпаш зоз Нового Саду котри ма вельо рижнородни интересованя.
Розгварку з Дариом зме почали о теквонду. А тераз и знаме прецо! И прешлого и того року освоєл перше место, та тераз ма два титули державного шампиона у теквонду у своєй катеґориї. А як шицко почало:
– Теквондо сом почал тренирац пред штирома роками. Од початку ми добре ишло, та сом тераз сцигнул по червени пас. Ходзим на змаганя, та вельо и путуєм. Уж сом бул у Беоґрадзе, Нишу, Панчеве, Зренянину…
Же би посцигнул добри спортски резултати, барз помогла и розвойна ґимнастика котру Дарио тренирал одмалючка. Вшелїяк, и там освоєл три златни медалї. Дзекуюци розвойней ґимнастики здобул схопносци котри були добра основа за занїманє зоз було хторим спортом.
Гоч Дариов кажди дзень виполнєти зоз обовязками, за теквондо вше ма часу. А як би и нє мал кед потераз освоєл шейсц златни медалї, три стриберни и шейсц бронзово медалї.
Нас интересовало и цо ше пачи актуалному державному шампионови у теквонду?
– Пачи ше ми же ше „биєме”. Од опреми маме кациґу, щитнїки за руки, ноги и таке як папучи. На шицких тих часцох єст сензори и, кед ше вдери по тим сензору, вец ше то реґиструє як поен. Єдна рунда за пионирох тирва минуту, за кадетох минуту и пол, за юниорох два, а за сенирох три минути. Ту важне буц швидки, точни и моцно биц же би ше сензор уключел – толкує нам Дарио.
Векшина Дариових пайташох тренира фодбал, алє йому то нє завадза, бо вон и так упозна велї нови особи.
БАЛЕТ
Любов ґу танцу ше пребудзела цалком случайно. Раз их учителька водзела до Балетскей школи же би видзели як випатраю годзини балету, та зме шицки у ґрупи през бависко мали одтанцовац одредзени крочаї.
– Кед зме одтанцовали тото цо нам задали, шицко сом добре поробел и обачели же мам таланту за балет, та зме ше даскельо з класи уписали до Балетскей школи. Тераз зме уключени до балету „Орешко” у Сербским народним театру.
Окрем тих основних крочайох почали зме вежбац и други балетски фиґури. Тренинґи маме кажди дзень, та дакус напарто. Дариови ше пачи же у балету „Орешко” маю прави костими.
– И я и мойо пайташе пооблєкани до рижних костимох, а и нашминкани зме. Я у тей представи ґлумим Пєра, жалосного кловна, та ми зоз шминку нарисовали слизи. Но, Пєр ше и шмеє, нє вше є жалосни – задовольно гвари Дарио.
Дарио школяр пиятей класи Основней школи „Бранко Радичевич”, того року достал нови предмети – ґеоґрафию, биолоґию и историю, та гвари же му нє барз лєгко. Єст досц обовязки и ученя, а часу мало. Гоч найволї физичне и подобове, и математика му добре идзе.
И ТО НЄ ШИЦКО…
Най спомнєме же єден час Дарио тренирал и рукомет, и знова освоєл три златни медалї, а у шлєбодни час барз люби лапац риби з татом и вожиц ше на скейту. Влєце, кед нєт школи и тельо тренинґи, найволї пойсц до скейт-парку и там препровадзовац час.
Даскельо раз бул и у адреналин-парку дзе ше опробовал у пендраню на штучну стину. З оглядом же му ше то барз пачело, планує у будучносци и з тим ше занїмац.
Годзини руского язика му интересантни, а учителька Оля Яковлєв их часто пририхтовала за Пахульку, лєбо Веселинку, алє випатра же тераз баржей буду участвовац його младша шестра Алиона и брат Леон.
Єден час Дарио писал приповедки. То нє як состави у школи, алє баржей о, наприклад, преживйованю. Тераз ма менєй часу, та нє сцигує тельо писац, алє очиглядне же у себе ма уметнїцку нїтку.
