Лидия Барна народзена 1983. року у Берлину, закончела штредню школу за дизайн „Боґдан Шупут” у Новим Садзе, а 2008. року дипломовала на ґрупи за малярство на Академиї уметносци у Новим Садзе у класи професора Милана Блануши. Участвовала на велїх домашнїх и медзинародних подобових колонийох, член є УЛУВ-а и Медзинародного подобового каравана. Стаємно є занята у ОШ „Петефи бриґада” у Кули.
Лидия твори, малює и пише икони. Приповедки през єй малюнки злучую у себе реалне, митолоґийне, жемово и космичне, а малярство єй сучасне, интимне, виглєдовацки валушне. Малюнки абстрактни и упутюю на вязу зоз природу, бешедую о чловековей потреби потолковац часово пременки, емотивни зраженя и спокуси. Колориста є. Одблїск фарбох єй барз важни. Колористични контраст и акцентованє на єй малюнкох ма исту моц як и сама приповедка, то дава порученє публики.
Икони хтори пише по принципу старей школи хаснуюци пиґменти и вайцово емулзиї приноша мир и продуховеносц. Малярка Лидия Барна позна технолоґиї, материї, пошвецена є роботи и прето єй твори охабяю глїбоки упечаток.
Тамара Барановски, академска малярка о Лидийових роботох гварела же су абстрактни. Фиґурация пристуна лєм з часци, преткана зоз мотивом вичного глєданя за красоту. Твори визиї зоз хторима злучує стварне, фиктивне, можлїве и нєможлїве. Лидия Барна одкрила канон красоти малююци византийни икони, даваюци им власни печац, през тото цо нєописуюце, цо ше криє у нєпреглядних пространствох космоса, и знука самого чловека, хтори нє до конца описани и пребива драгу канону красоти.
