Любомир Сакач Андри, як го шицки у валалє, а и ширше, познаю народзени у Коцуре, дзе почала, а и нєшка тирва, його музична драга. Скоро 40 роки є активни член Културно-уметнїцкого дружтва „Жатва”, велї роки грає з рижнима гудацми, а анї єден наш руски фестивал по наших местох нє мож задумац без Андрия и музики з його гармоники.
Любомир почал грац ище у основней школи. Кед закончел другу класу зоз одличним успихом, оцец му подаровал малу гармонику, и од того стретнуца з тим инструментом його любов ґу музики лєм росла. Перши такти и ноти пробовал одграц сам, алє сцел учиц и усовершовац ше, та почал ходзиц на приватни годзини. Перши учитель му бул Марян Брундза зоз Вербасу, потим го подучовал Любомир Скубан тиж з Вербасу, а познєйше ше Сакач уписал и до вербаскей Музичней школи дзе закончел штири класи.
У леґиньских рокох Любомир ше уключел до Културно-уметнїцкого дружтва „Жатва”, и нарок будзе полни штири децениї як є активни у култури. Дзечнє помага численим нашим културно-уметнїцким дружтвом зоз других местох, як цо КПД „Карпати” з Вербасу, Дружтву у Новим Орахове, Кули, и кед дакому треба помоц гармоники – Андри вше ту з ошмихом и музику.
И попри култури, числених пробох, наступох, водзеньох оркестра, Любомир предлужел и робиц з гудацми. Велї свадзби, преслави и вешеля були провадзени праве з музику з Любовей гармоники. Дас 10 роки грал зоз Малїковима гудацми, як их волали, алє после одредзеного часу ше розишли и кажде пошол по своєй драги.
Док активно участвовал у култури, Любомир ше стретал з велїма тамбурашами котри єдни другим медзи собу помагали, а окреме видвоює „Коцурских бетярох”. Мило му же ше им удало успишно исц по драги котру себе вибрали, успишно грац на велїх преславох и вешельох, а друженя и гранє у „Жатви” зоз нїма му и нєшка у барз милих памяткох. Шицки вєдно у тот час робели, грали и учели, а шицким им вельо помогли Юлиян Рамач Чамо, Миронь Сивч и Михал Иван Ниґер.
Любо на своєй гармоники грал и зоз познатим коцурским „Каменим квецом”, и памета же яка му була велька чесц теди на бини Младежского дома одменьовац Любомира Скубана. Тото чувство нє забул анї нєшка.
Любомир Сакач Андри активно участвує на шицких наших руских фестивалох по наших местох, помага шицким дружтвом кед треба помоц гармоники, и як гвари, нє може себе анї задумац живот без того инструмента и музики. Як визначел на концу нашей розгварки, шицким младим котри любя друженє, музику и путованя совитує най ше учленя до даєдного културно-уметнїцкого дружтва, прето же то на найкрасши способ збогаци, прикраши и возвелїча їх животи и будучносц.
