После двох скромних пандемийских рокох у култури, конєчно нашо културно-уметнїцки дружтва пошли указац часточку нашей творчей роботи до иножемства. Дюрдьовске КУД „Тарас Шевченко”, вєдно зоз КУД „Калина” з Индїї, госцовало у Ждинї на ювилейним, 40. Фестивалу „Лемковска ватра” у Польскей. Руснаци уж роками одходза на тот Фестивал и так отримуєме контакти зоз нашим дакедишнїм крайом.
Вшелїяк же госцованя барз важни нашим аматером хтори вредно вежбаю и ходза на проби през цали рок, та то єдна файта награди за їх труд. Витворени контакти буду надалєй нашо нїтки повязованя зоз нашима людзми на Горнїци, бо пошвидко на нашо фестивали приду госци зоз Польскей.
У Руским Керестуре на базену означена 50-рочнїца младежского часопису МАК. Рочнїца за почитованє, пейц децениї наисце красни ювилей, то пол вика. Рочнїца преславена у кругу младих и на їх способ през представянє Зборнїка поезиї и фотоґрафийох „Ґенерация 3@”, хтори нєдавно вишол як 23. кнїжка у едициї MAKoff, потим зоз квизом за младих едукативно-забавного характеру, а премиєрно емитовани и документарни филм о перших 50 рокох МАК-у.
Можебуц нам старшим хиби институцийне означованє такей округлей и високей рочнїци, на котрей би були присутни и велї предходни редакторе того часопису, же бизме ше здогадли на початки и указали чесц нашим предходнїком. Почитованє и будованє традициї барз важне, а шлїди ґенерацийох опрез нас треба указовац и нє забувац. Швет нї од кого нє почина, анї ше нї зоз ким нє закончує, бо живот идзе далєй своїм цеком и нови ґенерациї приходза и приноша свойо видзенє, свой нови сензибилитет у своєй творчосци.
Кажду ґенерацию треба потримац, каждей ґенерациї треба дац нагоду, як цо и кажду скорейшу ґенерацию нє треба забуц, бо ми нєшкайши будуєме на фундаменту тих цо були опрез нас. Почитованє старших бул манир у моїм дзецинстве и младосци, так зме воспитовани и так нас учели. Тот манир треба пестовац и нєшка у шицким тим галайку хтори нас окружує, бо час лєци, нєстримовно преходзи, оставаю лєм творчи шлїди, лєм тото цо охабиме будуцим поколєньом.
Ми у писаним новинарстве окреме свидоми того чарного шлїду на билим паперу, хтори раз видруковани остава на вичне оценьованє, як терашнїх, так и будуцих ґенерацийох, хтори нас буду вичитовац и оценьовац. Думки лєца, написане остава.
Новим ґенерацийом, хтори буду участвовац у креїрованю МАК-у, жичиме творчого пориву и плодну роботу у ушорйованю того часопису, як цо и нашим вредним аматером по културно-уметнїцких дружтвох жичиме ище вельо путованя до иножемства, бо ше реална слика о своїм краю будує на спатраню як то даґдзе индзей иншак випатра. Дистанца вше укаже яснєйшу слику.
ruske.redaktorka@gmail.com