Юлиян Будински народзени 1949. року, а як гвари,то було так давно же прешло уж 75 роки. За шицки тоти 75. роки у Бруґошовим обисцу бул лєм єден период кед нє було конї, и то тирвало кратко, лєм рок або два.
– Мойо дзецинство и одрастанє було при роботних коньох. Кед сом бул барз мали, мой оцец мал теди конї и я уж теди цошка запаметал коло коньох,понеже ме конї вше прицаговали, а тиж и польопривреда. Вшелїяк, теди конї були главне орудиє за обрабянє жеми так же ше найвецей робело з нїма. Вше сом шедзел при оцови и питалод нього же би ми дакусдал гонїцконї, гоч сом нє бул ище за таку роботу. Тота любов ґу коньом и польопривреди тирва и нєшкаи, гоч ше часи и пременєли, нєшкайши условия, кед ше вежнє до огляду спортски конї, то вельки трошок. Треба штудирац и о других роботох, нє мож лєм коло коньох и обегованьох, понеже ше од того спорту дефинитивно нє може вижиц. Може буц як красни гоби, алє анї кус нє тунї– толкує нам Юлиян и предлужує…
– Кед сом ше оженєл, и после войска кед сом дошол до свойого першого коня, од теди почало шицко. Перше сом зоз тима роботнима коньми обрабял жем, познєйше од 1977. року сом бул заняти и у фирми, алє сом после роботного часу вше ишол на польо зоз коньми. Вше сом волєл мац гоч и дакус нємирнєйши конї, алє мушели буц красни и вредни. Бивал сом на Лейох и на 25 роки, мал сом два красни конї, єден бул чарни, други били. Красши озда нє могло нарайзовац, а були барз вредни. Накадзи сом пришол зоз роботи, попрагал сом конї и гайд на польо. Шицко ми було порихтане ище од вечара, на кочу остал плуг и дерляча. Теди ше ищена коньох орало, векшином вяри, а оставал сом вше до ноци, було дараз и 10 годзин.Три ферталї гольта сом зорал з нїма, на двоґачу, двобраздним плугу, иподерлял до ноци, а понеже конї були вредни и одпочинути, а я бул млади, та нам нє бул проблем тельо прекрачац. Кед зме ше врацали дому конї ище вше пишно крачали, а я уживал. То наисце велька любов и таки яри ми окреме остали у паметаню – гварел нам собешеднїк.
БУЛИ КРАСНИ, ЧЕРВЕНИ И МОЦНИ
Було конї хтори сом барз любел, барз були добри и красни,и часто их споминам. Червеней фарби були, єднаки, а моцни. Одлучел сом предац єдного, алє тарґовец сцел обидва. Гварел ми же сце обидва, або нє купи анї єдного и на концу сом предал обидва. Ище и нєшка ми дакус нє право,а кедтарґовецодходзел зоз коньми, я за нїма патрел та ми пришло жаль, а и тераз кед о тим приповедам. После краткого периоду, купел сом нового коня хторому було меноДорин и бул зоз познатей Д ерґелскей линиї. Бул барз добри – добре бежал, алє мал хибу же кусал. Мнє праве тото прицагло, та сом го купел. Барз сом мерковалже би и мнє нє укушел, кладол сом му и кошарку на нос и нєодлугаше у мнє примирел так, же єдол шицким з рукох.Мал сом у медзичаше ище даскельо конї хтори сом купел, даєдни лєпши, даєдни слабши, а вец сом купел єдного старшого коня, дзешецрочного Мойсея, як му було мено, хтори бул стационирани на Беоґрадским гиподроме. Обеговал шенайвецейу Беоґрадзе, понеже там були обегованя каждей другей нєдзелї,гоч ишол и на други векши обегованя. Гонєл го чловек хтори бул родом зоз Кули, та сом так и дошол до информациї же ше конь предава. Ступел сом до контакту, медзитим у медзичаше є предати до Пиньвиц, чловекови хтори бул векши чаварґош як я у свой час. Догварели зме ше, купел сом го и тот конь бул наисцебарз добри. Бул у мнє дас штири роки и нє зґубел обегованє, алє мал уж роки. Обеговац ше можу конї до 12 роки старосци и у остатнїм року своєй кариєри полєпшал свой особни резултат за 3 секунди, цо барз вельо. Нажаль у тим остатнїм року, у Руским Керестуре було обегованє дзе була барз моцна конкуренция, прагали зме двозапрагу зоз Планчаковим коньом и закончели зме треци на тим обегованю. Медзитим, ту на нашей дражки, дзе и нєшка тота гришка на гиподроме, ту дзе уходза огньогасци пирскац дражку, налєє ше дакус вецей води и зна буц шлїзке. У тим обегованю ту ше конь пошлїснул зоз задню ногу и покалїчел ше. Залїчела ше йому тота нога, алє як цо му була и кариєра при концу так и зоз тоту ногу вше кобурел. То мойо два конї хтори були наисце озбильни обеговаче и дринґаче. Моя остатня кобула, Моли, хтору сом купел у Чантавиру ше тиж добре обеговала и мала добри резултати. То бул и остатнї конь у моєй дринґацкей кариєри зоз хторим сом ше змагал – визначел нам Юлиян.
СНОВАНЄ КОНЇЦКОГО КЛУБА „РУСИН”
– Прешли 40 роки як ше Янко Планчак и я почали змагац, алє ту нє постоял клуб, нє було нїчого, а ми теди були члени у дринґацким клубу у Сивцу.Кед направена дражка на Гиподроме, придружел ше ґу нам и Владо Медєши, хтори тиж купел коня. Ми троме, Планчак, Медєши и я, пришли на идею основац клуб. После того велї ше ище заинтересовали и почало ше кончиц. Вошло ше до Спортского дружтва „Русин”, дзе зме крашнє прилапени. Тераз то уж 30 роки як зме постали клуб, урядово у Спортским дружтве, акед зме достали статус у клубу такой зме глєдали статус Спортского клуба и у Конїцким союзу. Теди постоял Конїцки союзВойводини, Конїцки союз Сербиї и Конїцки союз Югославиї. У КК „Русин” було уж вецей людзох, алє перши снователє клуба були ми троме, хтори порушали тоту инициятиву. Познєйше, кед зме прияти и до Конїцкого союзу, були орґанизовани схадзки дзе пришли шицки хтори були у клубу, було нас коло 15, же би ше вибрало предсидателя, заменїка, секретара клуба.За першого предсидателя КК„Русин” бул вибрани Кимо Паланчаї, хтори ше дзечнє прилапел тей роботи.Клуб функционовал, ишло ше и на обегованя, медзитим даяки векши активносци нє були у клубу. Прешли так пейц роки и пришла 75. рочнїца преслави Спортского дружтва „Русин”. На шлїдуюцей схадзки вибрани нови предсидатель и управа,дзе зме на орґанизованю централней преслави СД „Русин”, участвовали як КК „Русин”зоз дефилеом на коньох през центар валала, хтори почал зоз Гиподрома, ишол по улїчкох и закончовал ше у центру Керестура. После тей преслави, иншак ше почало патриц на КК „Русин” и нєодлуга после того орґанизоване перше обегованє на Гиподроме. Нє було урядове, нє уписовало ше коньом боди, алє шицко було отримане як и на каждим другим урядовим обегованю. Од теди прешло 25 роки од кеди бул перши явни наступ КК „Русин”. Бул сом предсидатель 12 роки, даскельо роки були отримани по два манифестациї, док обегованя були отримани 12, а були и манифестациї, понеже зме у клубу мали и парадни конї, та же би и вони мали даяки активносци. Єден рок одволали нам ше людзе зоз Банату, на тоти змаганя парадних коньох зоз липицанску расу пришла елита зоз Сербиї, а найвецей Баначанє. Тиж єдного року на обегованє до Керестура на Гиподром, приявени були 120 конї, цо бул абсолутни рекорд – гварел нам на концу розгварки Юлиян Будински.
СТАРОСТА И ВИДАВАЧ КОЛО 30 РОКИ
Окончовац роботу старости то велька одвичательносц, бо ше вон стара дзе хто шеднє, кого дзе змесциц, меркує на час и друге. Тоту роботу почал случайно, кед требало дацо повесц у родзини, або у сушеда и так то почало, перше нєурядово, а познєйше вец почало по протоколу. Кед почал тоту роботу бул на велїх свадзбох, а єден рок було 27 свадзби у Керестуре, дзе Юлиян бул на 17 свадзбох як староста, або видавач. До 2004. року записовал, дзе себе правел розпорядок кеди и на хтори свадзби мал пойсц и кед зраховал бул на 64 свадзбох. Ище и нєшкадзечнє пойдзе кед го поволаю.
НАПРАВЕНИ ГИПОДРОМ
На идею о Гиподрому пришли Янко Планчак и Юлиян Будински, понеже нє мали дзе тренирац, та требало направиц дражку же би були адекватни условия. Док нє пришла идея о Гиподрому, обеговало ше по задружних дильовох, то були вельки парцели хтори були ровни. Контактована Месна заєднїца же би ше достало дошлєбодзенє на Лейох. Теди були лєм двоме надумани справиц дражку, а вец достата помоц од МЗ, Комбинат помогнул зоз трактором, а тиж и Задруґа. Ровнало ше, танєровало зоз трактором, а дерляло, роляло зоз коньми. Зоз грабелками, видлами и з рукамише виграбовало и таргало коровче. Направели єдну красну дражку за тренинґи, дзе почали тренирац и дзе були гет лєпши условия за тренираня.
НА ПРЕСЛАВИ 75. РОЧНЇЦИ СД „РУСИН” БУЛ СЛОБОДАН САНТРАЧ
У центру Руского Керестура, на инициятиву Юлияна, було инсталоване озвученє, дзе зоз пригодним словом и порихтану бешеду представял и привитовал шицких учашнїкох. На тоту преславу бул поволани и союзни селектор репрезентациї Югославиї у фодбалу, Слободан Сантрач, хтори ше и одволал и пришол до Руского Керестура, а ту го привитал Юлиян Будински. Бешедує ше и нєшка же у центру валала нїґда нє було вецей людзох як теди.
