Медзи дзецми хтори ше пред двома мешацами могли похвалїц зоз першим местом на Републичним змаганю з руского язика и язичней култури за школярох хтори уча руски язик як виборни предмет зоз елементами националней култури бул и Серґей Дюранїн зоз Сримскей Каменїци, школяр седмей класи ОШ „Йован Йованович Змай”. Диплома єдно, алє кед би Серґей писал тоти шорики, вон би почал од фодбалу. Идземе шором…
Зоз свою наставнїцу Олю Яковлєв ше остатнї мешаци интензивнєйше рихтали, перше за Медзиокружне, а потим и спомнуте, Серґейови найвяжнєйше змаганє по тераз.
– То нєвироятне дожице, припознавам, муши ше учиц, алє я любим язики и иду ми, а тото цо добре и цо думам же ми була предносц то же ми дома бешедуєме по руски. Ево, наприклад, бул сом у Руским Керестуре, там мам бабу, дїда, родзину, пайташох…. И то сом бул на длужей. Нє можеце вериц як ше мой руски язик виправел и яки є богатши. А дзе го учим? Га, на терену док бавиме фодбал, у парку, на базену… з бабу, дїдом… Рихтам ше и на рок за змаганє, окреме же ми барз добре приду тоти боди зоз змаганя, нормално же ше потрудзим (а и того року зме достали пенєжну награду J). А лєм да доповем, нє було то у мнє найяснейше же цо любим аж под конєц седмей класи. Думам же мам найстрогшу наставнїцу зоз сербского язика на цалим швеце, алє ю любим. Зна потолковац. А идзе ми и анґлийски и озда пре шицко тото будзем патриц уписац ше нарок до Карловацкей ґимназиї. За тераз можем повесц же дам шицко од себе – гвари Серґей, полни приповедкох же би любел знац и по италиянски, алє и по русийски, хтори вери же му нє будзе проблем научиц.
ОД ЄШЕНЇ МА БУЦ ПО СТАРИМ
Велї нє знаю о Серґейови и тото же ше на свойо пейц роки уписал до ФК „Дванацка” у Сримскей Каменїци, тедишнєй фодбалскей школи. И перши два мешаци тренирал як бавяч и нє сцел шицко „преписац” од старшого брата Альоши хтори теди уж тренирал и у своїм тиму бул ґолман. Чи то було прето же дома на дворе скоро вше єден другому бранєли ґоли, и Серґей вше частейше cцел буц ґолман. Зочени з нову одлуку у медзичаше пременєл клуб, та после одходзи до ФК Петрика, а потим до РФК Нови Сад. И тераз є там. Пред мешацом Серґейов клуб почал пририхтованя, алє нє и Серґей. Пре велї калїченя остатнї два роки Серґей гвари же вон нє могол порядно тренирац, алє же би од септембра шицко требало рушиц так як треба.
-Я барз любим бавиц фодбал, и лєдво чекам тих дньох пойсц до Керестура, бо идземе на турнир до Червинки на хторим будзем бранїц. А тото цо ми ище важнєйше то вибориц ше за першого ґолмана у моїм клубу у Новим Садзе. Нє будзе лєгко, моцна конкуренция, алє я ше нє дам и лєдво чекам. Там ме шицки волаю – Шмайхел! – гвари през шмих.
На своєй полїчки ма уж дакельо трофеї и вельо медалї
НАЙВАЖНЄЙШЕ ЖЕ ТЕРАЗ ДОБРЕ
Дружелюбиви, нашмеяни, вше порихтани помогнуц другому, Серґей и о найчежших хвилькох хтори ше му случели на яр 2020. року приповеда так як кед би то нє було нїч. През розгварку ясне же тот млади леґинь нєвироятно вельки борец, а бешеда о його хороти.
-Пред вецей як двома роками мал сом моцни болї и корчи у бруху. Так ме болєл же сом лєдво витримовал. И после громаду препатрункох, ултразвукох, маґнетней резонанци, ґастроскопиї, колоноскопиї, рижних тестох у лабораториї, нашол сом ше же лєжим у Дзецинским шпиталю, а потолковане ми же сом помедзи двома хоротами – Улцерозни колитис або Крон. Баржей тото перше, бо сом мал рани на череву. Тоту хороту нє мож вилїчиц, лєм залїчиц, же би була у єдней нєактивней фази, а то значи же бим нє чувствовал болї, мал преганячку, шицко тото цо симптоми, або мишанїна тих двох спомнутих хоротох. И цо то ище значи… Нє шмем єсц шицко шором, два роки каждодньово пиєм лїки и кажди штири тижнї одходзим з родичами до шпиталю дзе лєжим пол дня и доставам терапиї. Сцем повесц тото же сом ше звикол на шицко (можебуц лєм на тоти терапиї нє), прилапел же то так, лєпше ми и патрим лєм напредок. И да нє забудзем. Нормално же ми мойо найблїзши була моя велька потримовка, огромна, та аж и мой пес, односно Луна, хтора така же лєм цо нє бешедує. Барз ю любим. Бо, щиро, нє було ми шицко єдно за тоти два и пол роки, и падал сом и дзвигал ше, и – нє будзем о тим… Найважнейше же тераз добре, же ше на єшень врацам на терен после такей павзи пре калїченя хтори заш наставаю пре шицко спомнуте.
А тераз ми лєм єдно на розуме, да на турниру у Червинки, и кед нє победзиме, одбранїм даскельо сиґурни ґоли – гвари на концу Серґей Дюранїн.
На Републичним змаганю завжал перше место