Руски културни центер у Новим Садзе длуго нє мал Виводзацки фолклорни ансамбл. Тераз виводзацку ґрупу у РКЦ водзи Михаїл Римар зоз Петроварадину, а вони почали тримац проби од яри 2018. року.
Кед ше формовала тота ґрупа, члени єй були и старши танєчнїки котри вельо роки танцовали у РКЦ. Теди було аж єденац пари. Потим пришла змена ґенерациї, та вони пошли, а пришли младши танєчнїки, стредньошколци и студенти, котри тераз танцую. Могло би повесц же то єдна зоз наймладших виводзацких ґрупох у нашей заєднїци.
– Тераз нам уж друга сезона як робиме, у тим дакус вименєним составе. То єдна зложна екипа од седем, осем пари, цо цалком у шоре, бо ше вец можем каждому пошвециц, каждому окреме можем потолковац шицко цо нє ясне.
У тей хвильки ше пририхтуєме за наиходзаци рочни концерт Руского културного центру, а у Новим року поставиме ище два нови хореоґрафиї. Рихтаме наисце єден интересантни репертоар – приповеда Михаїл Римар, фолклорни руководитель виводзацкей фолклорней ґрупи у РКЦ.
Виводзацка ґрупа з РКЦ, окрем же участвовала на рочним концерту РКЦ, участвовала и на „Ружи”, вец на „Жатви”, а мала нагоду наступиц и у Горватскей, у Миклошевцох. Наздаваю ше же буду мац нагоду наступиц ище на даєдних нових фестивалох, концертох, як у Сербиї, так и даґдзе звонка нашей жеми.
ЖАДАЮ УЧАСТВОВАЦ НА ВЕЛЇХ КОНЦЕРТОХ
– Вельо раз ше танєчнїки поносую кед приду на пробу же су вистати од школи, факултета, и я их розумим, алє без огляду, проба вше тирва два годзини, а дакеди и длужей, и досц є интензивна. На початку проби вше маме добре зогриванє, а потим почнєме танцовац. Тримам же ше вельо раз муши повторйовац кед дацо учиме нове, алє исто так и старе, же би ше, просто, запаметало и же би кажди раз вше лєпше випатрало. Барз важне же би танєчнїки поведли кед им дацо нє ясне, а я ше намагам каждому ше окреме пошвециц. Танєчнїком вше гуторим же нє можу хореоґрафию лєм одробиц, алє ю муша одтанцовац – толкує Михаїл.
Як Михаїл гварел, цо ше дотика рихтаня за проби и здумованя хореоґрафийох, на початку му було чежко. Нє мал тельо искуства, гоч робел даскельо роки и зоз дзецми исто у РКЦ, заш лєм му требало кус часу док ше нє звикнул и вошол до тей рутини, бо, як гварел, нє исте робиц зоз дзецинску и виводзацку фолклорну ґрупу.
– Же би настала єдна хореоґрафия, треба вельо читац и буц у самим танцу. Нажаль, у нашей рускей литератури єст барз мало о наших танцох, та прето вельо читам и виглєдуєм и зоз словацкей и українскей литератури. Треба ше бавиц зоз музику, крочаями, треба буц креативни и треба патриц и други ансамбли на яки способ танцую – гвари Римар.
ЗДРУЖЕЛИ ШЕ ТАНЄЧНЇКИ З НАШИХ МЕСТОХ
У тей виводзацкей ґрупи ше позберали Руснаци зоз вецей наших руских местох. Як Римар гвари, мило му же ше шицки барз крашнє складаю и же ше дружа и звонка пробох, цо барз важне за ансамбл, же би були приятелє.
Лука Вуячич зоз Нового Саду танцує од другей класи основней школи, алє зоз павзами. Тераз танцує лєм у РКЦ у Новим Садзе, а по потреби танцує и за КУД ,,Жатва” у Коцуре.
– Барз ше ми пачи танцовац у РКЦ пре добру атмосферу на пробох, алє и пре, ище лєпше, дружтво. Фолклор ми барз значи, бо сом досц того научел през фолклор и ище и будзем учиц, а и упознал сом велїх барз добрих товаришох. Вше сом бул окружени зоз фоклором и єдноставно вошол до мнє – приповеда Лука.
Валентина Салаґ зоз Дюрдьова одмалючка танцує у фолклору у КУД ,,Тарас Шевченко” у Дюрдьове, а у РКЦ танцує одкеди основана виводзацка ґрупа.
– Одвитує ми атмосфера на фолклору у РКЦ, досц робиме на пробох, и то ми ше барз пачи, бо так научиме и утвердзиме крочаї и хореоґрафию. Фолклор за мнє єден способ уживаня, опущованя и вируцованя звишку енерґиї. Прецо праве фолклор? Прето же ме нїґда нє прицаговало тренирац даєден спорт, або дацо инше, а музика вше була часц мойого живота, а и далєй є, та, спатраюци ше на брата и на шестру, так и я почала ходзиц на фолклор – гвари Валентина.
Желько Сопка зоз Руского Керестура нїґда нє танцовал у фоклору, алє одкеди основана виводзацка ґрупа у РКЦ, нє виостава зоз пробох.
– Любим ходзиц на фолклор до Руского културного центру, прето же то добри физични тренинґ, а и любим танцовац, любим нашу културу. Вшелїяк ми и дружтво супер, та то ище єдна причина пре котру приходзим – гвари Желько.
Александра Горняк зоз Коцура танцує у фоклору од свойого дзешатого року и цалком случайно вибрала тоту файту розваги. Почала танцовац у КУД ,,Жатва” у Коцуре, а потим кед ше пришла школовац до Нового Саду, пришла и до РКЦ, прето же нє сцела престац танцовац.
– У РКЦ ше ми барз пачи опущена атмосфера, шицки зме приблїжних рокох и мушим повесц же на пробох робиме барз ефективно. Руководитель пошвецени нам и каждей проби, и намага ше научиц нас, нє лєм танцовац, алє и историю и културу. Намагам ше буц цо лєпша у танцованю и учиц ище вельо того, а тото шицко мам нагоду сполнїц праве у Матки – приповеда Александра.
Шицки котри любя танцовац, котри маю смисла за фолклор и музику, шицки котри ше любя дружиц през танєц, поволани приключиц ше ґу тей младей и вредней виводзацкей ґрупи у Руским културним центру у Новим Садзе.
