Мальованє вецей як технїчни процес билєня мурох. Ту злучена схопносц, чувство за деталї и нєвичерпна креативносц. Маляре, майстрове фарбох, зоз каждим рухом щеточки, шульком, лєбо шаблоном творя чародїйство, хторе трансформує цале обисце.
Михайло Бесерминї, у Дюрдьове познатши як майстор Михал, вецей як штерацец роки роби як маляр. Ремесло виучел у Штреднєй будовательней школи у Новим Садзе а, як нам гварел, мальованє му нє було анї на розуме кед ше мал опредзелїц дзе ше упише после основней школи.
– Як хлапчик хтори праве закончел основну школу, преберал сом по школох дзе бим ше могол уписац, алє сом на дзепоєдних местох бул одбити. Конкурси ше зменшали и скоро шицки места були пополнєти. Шлєбодне место сом нашол у Будовательней школи и мушим припознац же сом ше на мальованє уписал бодай бим дацо уписал, же бим нє страцел рок – започина нашу розгварку майстор Михал.
УПИСАНИ ЛЄМ ТРОЙО
Кед ше уписал до школи, зоз цалей покраїни на тот напрям ше уписали лєм тройо и то була остатня ґенерация хтора ше могла уписац на напрям мальованя, понеже уж од шлїдуюцей ґенерациї уведли унапрямене образованє.
– На самим початку сом обчековал же ше укаже шлєбодне место на даяким другим напряму. Медзитим, од того шицкого нє було нїч и тераз ми мило же ше шицко так и случело.
Як сом почал ходзиц до школи, так сом почал и робиц. Коло майстра, сом научел шицко робиц, а розуми ше же було и пенєжу до кишенки. Шицко ше так намесцело же я полюбел тото ремесло и мнє школа вецей нє була нїяки проблем – здогадує ше своїх перших початкох наш собешеднїк.
КОЛЄСО МОДИ ШЕ ОБРАЦА
На початку роботи майстор Михал найбаржей бул ориєнтовани на роботу у Дюрдьове. Нє жадал свою кариєру будовац у городзе. Вєдно зоз своїм колеґом, у тот час, мал роботи кажди дзень. Памета же мали єдну теку до хторей були записани термини за цали рок.
– Робело ше на стари способ, зоз штрицлу и каолином, хасновали ше природни материяли як цо то клий, вайца и млєко. З початку найвецей ше билєло на чисто, такволани французки стил, дзе мур у фарби, а лєм под кутом була з пальца била смужка. После того на шор пришли тапети. Теди зме тапети лїпели и на пойд. У гевтим чаше, тапети ше лїпело зоз вапном и проблем ше зявйовал кед требало тоти тапети зняц, та людзе гуторели ,,Тераз тапети и нїґда вецей”. Єдна од технїкох хтора ше длуго глєдала у Дюрдьове, було мальованє зоз рольками у штирох фарбох – зоз ошмихом ше здогадує наш собешеднїк.
Як час преходзел, мода мальованя ше меняла и ознова на шор пришли мустри. Теди наш собешеднїк, вєдно зоз своїм колеґом, пошол до Суботици же би научел вецей о мустрох. По Михалових словох, билєнє зоз мустрами єден од способох же би простор постал живописнєйши и єдинствени. З помоцу фарбох, шаблонох и креативносцу, обични мури поставаю праве уметнїцке платно.
ТАПЕТИ ЗНОВА ПОПУЛАРНИ
У тей хвильки нє постої анї єден дефиновани стил хтори шицки глєдаю. Тераз ше роби шицко. Єст таких хтори ище вше сцу же би ше им побилєло зоз рольками. Праве у єдней фамелиї, зоз Сримских Карловцох, наш собешеднїк нєдавно билєл зоз тоту технїку и людзе ше барз обрадовали кед чули же тота технїка нє забута и же ше ище вше з ню роби.
Вше ше вецей глєда технїку Транвентино, хтора представя имитацию каменя и Сахара технїку. То, у ствари, чисти акрил, фарба хтора барз моцна, а хтора у себе ма кварцного писку и „сатински” одблїск.
У остатнїм чаше ше ознова почали найбаржей лїпац тапети.
– Кед бим уважел микроструктуру нукашнього простору, по моїм думаню, тапета ту нє ма места. Розуми ше же кед муштерия жада тапети, я то поробим. Нєдавно сом робел 3Д Версаче тапети у Шайкашу. Вони барз драги, а и чежко з нїма робиц, понеже лїпкача муша буц барз тварди. Випатра крашнє, алє кед ше находзице у таким простору, яґод кед бисце були заварти у пластичним мещку. Мури нє дихаю и погубена микроклима тей просториї. Єст и тих хтори ище вше глєдаю фото тапети, лєбо „самолїпкаюци” тапети – толкує Бесерминї.
Я НЄ РОБИМ, АЛЄ ШЕ БАВИМ
– Кед ми ше дахто пита цо я робим, хтора ми робота, я у франти, алє и озбильно любим повесц же ше бавим. Тото знанє цо ше з роками зазберовало, тераз ше у пракси наисце претваря до бависка. Смужки хтори зме дакеди громаду цагали, лєм имитираю цинь на лайснох. Тиж так, кед ше поставя ґипс, маме бависко циньох. Тераз єст рижнороди технїки. И шицко ше зведзе на исте, и ми дакеди то робели, алє зоз простейшима материялами. Було таке же вежнєш бабову метолку, направиш три фарби и попирскаш кухню. Нєшка то постало атрактивне и кед ше таке дацо направи, поведзме у кафичу, шицки гваря ,,Вау, пать цо то тераз”. Тераз правиме спущену повалу и зоз ровного правиме скривачи, положиме лед ошвиценє хторе може меняц фарби и танцовац у фарбох. Аж сом кладол и лустер хтори грає.
Гоч моя робота за мнє бавенє, вона мой способ на хтори можем виражиц свою креативносц, а у чаше у хторим ше зявюю рижнородни новини, буц маляр барз крашнє – закончує Михал нашу розгварку.