Єст єдна приповедка у тей аниме сериї хтора симпатично описує людски одношеня – ми таки як їжи вжиме. Жимно им, та би любели присц цо блїжей єден ґу другому же би ше дакус ограли. Жадаю подзелїц цеплоту свойого цела зоз гевтим цо при нїх, алє цо су блїжей єден при другому, то ше баржей джобу.
То єдна фасцинантна серия. З єдного боку є sci fi тема, а з другого боку драма.
Почнїме перше од поверхносци. „Neon Genesis Evangelion” наслов. Євангелия нового наставаня провадзи приповедку людзох у Токию 3. Токию яки є вибудовани после хто зна якого уж концу швета. Патриме як ше вони боря процив „ангелох“, вселенцох хтори приходза на нашу планету знїщиц ю, а процив нїх ше боря людзе у вельких, барз вельких роботох. Менєй-вецей то sci fi елемент.
Е тераз! З правом бисце могли повесц же то бласфемия. З другого боку, я би вам вец повед же автор того дїла, Хидеаке Ано, Японєц хторому наша християнска култура нательо фасцинантна же направел єден акциони сериял инспировани з нашу иконоґрафию. Исто як цо Голивуд обрабя єгипетски або нордийски митолоґийни приповедки. Мнє таки попатрунок на наш визуални швет, на нашо приповедки, барз цикави. З другого боку, то лєм рамики.
Хидеаке Ано, як и велї вельки артисти, нє єден щешлїви члове, та тота серия, на даяки способ, рефлексия його проблемох, проблемох хтори и ми вироятно часто маме у наших животох. Як бешедовац з людзми хтори любиме? Як их розумиц? Як розумиц себе?
Провадзиме єдного хлапца хтори ше приселєл до Токия, понеже його оцец хторого давно нє видзел, водзи борбу процив опасносцох. Хлапец поволани же би „вожел” робота хтори дизайновани праве за його ґенетику, та муши буц зоз своїм оцом, а хтори му церпи лєм пре тот обєктивни хасен. Зоз дзецми хтори його рокох ше нє може розумиц, бо є нови медзи нїма, а зоз старшима, оцовима младшима колеґами зоз хторима бива, ше нє може на адекватни способ повязац прето же вони єдноставно нє на истим емотивним уровню як вон. Вони маю двацец и дацо роки, а вон тинейджер. Одроснути, дзецинского справованя, пробую нє пошалїц од катастрофох хтори вшадзи коло нїх, а дзеци постали одроснути же би ше могли вибориц зоз катастрофами у хторих одрастаю.
Важни елемент тей сериї цихосц. Места кед нїхто нє бешедує. Кед ше шицки у лифту чувствую нєприємно пре цошка цо ше праве случело и єдноставно нє знаю зоз яким глупим словом розбиц тоту нєприємну цихосц. Кед тримаме телефон у руки и порука уж видуркана лєм ю треба послац… а ми ю щухаме. Сцеме розбиц цихосц … лєм…
Серия гаотична. Мнє ше найбаржей пача початок и конєц. Серия ма коло трицец епизоди и филм на концу, алє стредок углавним лєм борба процив вселенцох. Тоти часци дзе ше упознаваю людзе и дзе ше розиходза наисце намальовани на єден окремни способ. Кед би то бул филм, шицко би то вельки суми пенєжа „спейґлали” до даякей нєгистеричней политичней коректносци… Нє мам нїч процив, алє дакеди ше добре здогаднуц же зме вєдно у тим же зме шицки сами.
Фотомонтажа: Михайло Планкош