Тримам за себе же поряднє провадзим, кед нє шицки, а воно векшину случованя у, и коло култури тутейших Руснацох, алє ше нє здогадуєм же одкеди Завод за културу основани, 2008. року, вибор членох Управного одбору и його предсидателя виволали векше интересованє у часци рускей заєднїци, як цо ше то случело зоз вибором и менованьом терашнього зволаня у юнию того року.
Могло ше чуц, а и ище вше ше, з часу на час чую рижни приповедки о тим як тот Управни одбор формовани по политичней дзеки актуалней власци. Можебуц у тим аж и єст даякей правди, та же би ше нє стануло на пол драги, преволуєм и поволуєм тих цо су „добре упуцени и одлично познаю ситуацию”, же би з пальцом указали и по мену и презвиску меновали тих цо цо су енормна векшина и по дзеки странкох на власци пришли на функцию у Заводу. Най такой повем же то нєможлїве, бо такого анї нєт. О розлики медзи тим и прешлим зволаньом Управного одбору по тим питаню, з тей нагоди нє будзем. Повем лєм же о тим як формовани прешли состав отворено було слова и на схадзки Националного совиту.
У тим зволаню УО Заводу участвую шицки гевти хторих Национални совит Руснацох Сербиї предложел, вигласал и кандидовал, а Влада Автономней Покраїни Войводини их потим и меновала. То поробене прето же би участвовали у роботи Заводу, алє и превжали одвичательносц, шицки гевти хтори, ище вше так верим, сцу помогнуц Рускому народу на тих просторох, зоз своїм професийним знаньом и рижнима позитивнима схопносцами. Твердзим же ше у тим УО Заводу и його целох находза першенствено професионалци и особи хтори у тей хвильки тото найлєпше цо Руснаци Сербиї могли дац.
Ясне же ше дзепоєдни нашли барз уквилєни же су нє поволани и нє предложени до УО Заводу, и то нормалне. Медзитим, нє нормалне то же еґо дзепоєдних з нїх таки же кед би з його висоти спадли на жем, прешвечени сом же би ше барз потлукли.
Без огляду на шицко, заш лєм, треба ше задумац над тим же прецо праве тераз вибор членох и предсидателя УО Заводу наишол на интересованє, першенствено при ткв. „елити” рускей култури. Може ше ту направиц и єдна диґресия, та поставиц и питанє же чи то наисце „елита” рускей култури, насампредз кед ше зна же и нєшка векшина з тей „елити” себе нє видзи як припаднїкох Руского народу, алє твердзи же є цошка инше.
Очиглядно же ту, у першим шоре, у питаню (оправдани) страх пре траценє давно здобутих позицийох дзе ше могло шицко а нє мушело нїч. Друге, кажди проєкт (читай: даванє пенєжу з боку Заводу) ше даскельо раз препатри и лєм теди кед ше ясно утвердзи же тот проєкт насправди на хасен шицким Руснацом, а нє лєм поєдинцом, и же адекватно репрезентує руску културу, достанє потримовку.
У тим зволаню Управного одбору, од каждого його члена ше вимага консеквентносц у роботи и справованю, вимага ше же би думал зоз свою главу, же би зношел свою часц одвичательносци за тото цо роби, же би, у позитивним змислу, „гинул” на функциї за хтору є меновани, а источасно, же би тоту функцию нє хасновал за власну промоцию. То тото цо ше од шицких членох УО глєда и вимага, и ту компромису нєт и нє будзе. А праве тото завадза дзепоєдним самопреглашеним припаднїком ткв. „елити” рускей култури.
Факт же за тоти штири мешаци кельо на функциї тото зволанє, УО принєсол вельо важни одлуки, першенствено по питаню найвисших актох и документох Заводу, розписал конкурс за директора же би Завод уж конєчно вишол зоз „о.д.” стану, ришел и реализовал даскельо значни проєкти, як и заплановане финансованє наших руских здруженьох, орґанизацийох, КУД-ох у тим року, як и вецей други значни активносци, як цо то початок пририхтованя Централней преслави Дня Руснацох Сербиї у 2018. року у Суботици.
Нє сцем и нє можем уходзиц до причинох же цо ше шицко послучовало и прецо прешле зволанє УО нє поробело гевто цо требало и мушело поробиц зоз найвисшима актами и документами Заводу, алє факт же пре тото, най так благо повем, нєозбильне справованє, по моїм думаню нє актерох зоз „перших линийох”, алє праве „шивих еминенцийох”, интеґритет Заводу при покраїнскей Влади и ресорних Секретариятох бул досц ощербени. Єден од указательох того то и кельо ше длуго чекало на менованє о.д. директора(ки) Заводу.
Чи терашнє зволанє УО Заводу и я як його предсидатель хтори за по наших стандардох, кратки час меновала Покраїнска влада, „прави людзе на правим месце” укаже наиходзаци час, алє факт же тото зволанє чежку и нєподзековну робиту, односно гевто цо ше мушело поробиц, поробело у найвидшим можлївим часу и на найлєпши можлїви способ. То нїхто нє може занєдзбац, а оспорйовац го можу лєм гевти хтори, нє лєпши и мудрейши, алє гевти чий еґо нє дошлебодзує припознац, у першим шоре самим себе, же єст дахто хто од нїх голєм єдну ґарадичу висши.
Алє, най ше врацим Заводу. Пред нїм, односно пред людзми хтори му тераз на чолє вельки обовязки и задатки. Тоту нашу кровну институцию култури треба положиц на место хторе єй припада. Треба порушац вельо нови инициятиви и проєкти. А гевто цо найважнєйше, треба у сотруднїцтве зоз Националним совитом цо швидше витвориц проєкт о адаптованю нових просторийох у власнїцтве Завода у улїци Матици сербскей. Розуми ше и ту ше обчекує значна помоц Покраїни, першенствено финансийней природи. Кед же будзе шицко так як заплановане, Завод би ше до своїх нових просторийох требал уселїц у першей половки идуцого року, а то значи же би ше и НВУ „Руске слово” зоз обєкту „Дньовнїка”, дзе є тераз подквартельош, могло преселїц до своїх просторийох у хторих ше тераз находзи Завод.
То, можебуц, на перши попатрунок випатра як єдноставна робота, медзитим вона анї кус нє лєгка. Алє, виводїва є и вимага полне сотруднїцтво шицких релевантних субєктох, од Завода, прейґ „Руского слова”, Националного совиту, компетентних службох и Секретариятох, та по саму Владу АП Войводини. Держава нам обецала шицку можлїву помоц и потримовку. Остало лєм же би ше ми, Руснаци, порадзели и усоглашели медзи собу. И „прелїґли” свойо суєти и (супер)еґа. Кед же випущиме и препущиме нагоду хтору тераз маме и хтора нам може указац, олєгчац и обезпечиц ришеня и за други проблеми хтори маме, нїхто нам нє будзе виновати. Лєм ми, сами себе. А кед так поробиме, боїм ше и подумац цо нашо потомки поведза и яке о нас буду мац думанє. Позитивне, вшелїяк же нє.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”.