У своєй вельконоцней винчованки наш владика кир Георгий Джуджар наглашел же вира до воскреснутого Исуса то найвекши скарб хтори ма кажди чловек, а можеме додац же чловек биолоґийно и психолоґийно опремени за тоту оптимистичну духовносц, и попри вонкашнїх и нукашнїх деструкцийох и церпеньох – кед же то сце.
Наприклад, кед нас дацо злєкнє, сиґнали опасносци зоз осетох, зоз скори, очох и ухох прима таламус у мозґу, хтори ма два драги по хторих може посилац тоти осетово сиґнали страху: по долнєй драги, хтора барз швидка, директно до амиґдалох и по горнєй драги, до кортекса, односно скори велького мозґу, до предфронталних (чолних) часцох, дзе ше рационално преценює опасносц.
Неуропсихолоґове гваря же дзекуюци долнєй драги можеме швидко емоцийно реаґовац и скорей як цо зме свидоми стимула – опасносци. Так ше орґанизам чува, алє и церпи кед нє найдзе можлївосц за превозиходзенє неґативносцох.
Лєгчейше нам будзе кед прилапиме же, гоч цо ше случи, нас Бог люби, чува и же можеме воскреснуц до живота вичного (нє забудзме же мушиме умрец).
Емоцийни реакциї мож и (на)учиц. Култура може уплївовац на тото же цо похопюєме як (пре)барз моцни стимули, а цо нє. Наприклад, хторе уквильованє нє треба вецей церпиц, алє ше треба вимсциц. Нє шицко єдно цо патриме на телевизиї, компютеру и яки бависка бавиме. Так ше, по моделу, меня напрям и праг реаґованя на стимул.
Людзе сцу буц щешлїви, а у виглєдованьох найдзене же тото щесце може буц єдна мала приватна „идеолоґия” о власним живоце, хтора нє дацо окреме повязана з реалносцу, и хтора ше при векшини людзох намага буц заш лєм позитивна.
Сумировано, у психолоґийних виглєдованьох найдзене же „богати и добри социялни одношеня найбаржей корелую зоз чувством щесца. Особи хтори думаю же їх живот ма смисла, частейше виявюю же су щешлїви. Здравє, пенєж, интелиґенция, образованє, нє указали дошлїдну корелацию (повязаносц) зоз щесцом”.
Психолоґи ту додаваю же треба буц осторожни у заключованю на основи корелацийох, бо корелациї можу буц поштредовани, алє у каждим случаю треба замерковац важносц смисла живота и добрих, точнєйше богатих дружтвених одношеньох.
У християнстве ше наглашує смисел участвованя у Божей вичносци (бо сами по себе нє маме вични живот), любов ґу Богу и ближньому и пребачованє.
Святи Серафим Саровски каждого кого стретнул и дочекал, привитал нє зоз „Добри дзень”, алє зоз словами „Христос воскрес, радосци моя!”. Кельо зме далєко од того?