Наша, тераз уж узвичаєна пракса же у першим новорочним чишлє „Руского слова” правиме прегляд найзначнєйших подїйох хтори ше у розличних сферох живота рускей заєднїци, и по наших местох, збули у року за нами. Редакция видвоєла подїї хтори на даяки способ превозиходза каждодньови рамики, рутину и просек, хтори „понад смужку” кед ше прави биланс и подцагує смужка на лоньским календару. Детальни прегляди обявюєме на шлїдуюцих бокох, а до редакторского уводнїка видвоїм тоти хтори по моїм думаню, пре обще значенє и важносц, надиходза рамики поєдинєчних ресорних рубрикох.
Було у 2019. року аж и нато интересантного и значного. Национални совит Руснацох отворел Подручну канцеларию у Бачинцох, Керестурци по нєшка скоро уж забутим началє комуналней солидарносци купели огньогасни камион за валал, а у Дюрдьове поставена биста Яши Бакова. Велї нашо спортисти зоз позарядовима резултатами потвердзели максиму же шицко мож кед єст мотиву и дзеки, окреме у „малих” спортох, а углядна словацка „Анасофт Литера” награда хтору достал Иван Медєши збуртала нашу културну сцену и явносц.
Цали 2019. рок прешол нам у означованю велького ювилея, 100-рочнїци од снованя Руского народного просвитного дружтва. Вельо у тим периодзе поведзене о значеню тей орґанизациї, та з тей нагоди досц лєм повториц же хто зна цо и хто бизме були, и чи би нас вообще нєшка було, без РНПД.
Медзитим, рок за нами навики останє виокремени по двох подїйох хтори лєм на перши погляд припадаю домену церковного живота и духовносци, а у сущносци ноша универзалне значенє за историю, будучносц и тирванє нашей рускей заєднїци на тих просторох. Насампредз то преглашенє Епархиї св. Миколая у Руским Керестуре. Наша ґенерация мала окремну привилеґию пошведочиц тей окремней подїї у живоце Церкви, яка ше углавним нє случує за людского живота, а тирвац будзе и после нас, и после тих хтори приду после нас. Медзитим, преклад цалого Святого писма на руски язик, за хтори заслужни браца Михал и Янко Рамачово за нас як заєднїцу ище важнєйша подїя, прето же є витворена з власну интелектуалну силу нашого народу. Якошик мам упечаток же ше тото монюменталне подняце, преклад Библиї на єден, у историйних и природних катеґорийох мали и млади язик, случело у прави час, праве кед вон на академским уровню достаточно дозрел, а ище вше є достаточно живи и вертки же би досягнул форму и влапел сущносц нєдвосмислово найважнєйшей кнїжки чловечества.