Вистка з нєдавних локалних виберанкох у Републики Горватскей же у першим кругу (тераз на нєдзелю будзе други круг) платформа Можеме! практично оддула политичну конкуренцию у Заґребу, на ноги подзвигла граждански опциї у цалей реґиї. Нєобчековани успих младей и нєзависней политичней орґанизациї улял надїю же граждански ориєнтовани моци и индзей маю нагоду цошка пременїц.
Платформа (нє странка!) Можеме! виросла и профиловала ше зоз заґребацких активистичних кругох анґажованих коло виключно локалних темох хтори звичайно нєинтересантни такволаним „вельким”, етаблованим странком и партийом, алє су, (лєбо би требали буц) насушно важни звичайним людзом. Конкретно, Можеме! Настала зоз руху за охрану єдного городского парку од „инвеститорох” хтори го сцели зровнац, вибетоновац и подзвигнуц ище єден шопинґ-мол.
Потим було ище подобни акциї гражданского нєпослуху, же би нєшка Можеме! политично стала на „желєно-лївей” позициї. Найприблїжнєйше цо ми ту дома маме подобне то „Нє давме Беоґрад”, лєбо нарастаюца „Охраньме рики Старей планини”
Кед патриме ширше, Можеме! припада кругу орґанизацийох як цо словенацка Лївица, Подемоса у Шпаниї, лєбо аж и греческа Сириза.
Шицки спомнути политични ґрупациї, зоз барз зроднима политичнима платформами, настали з активизму унапряменого на локални проблеми, на еколоґию а процив корупциї, клиєнтелизму и других хоротох класичней политики. Шицки су унапрямени на младих и на щезуюцу штредню класу хтора себе широко идентификує даґдзе „лїво” на политичним спектру.
У стану кед планета уж навелько постала „ґлобални валал”, кед жиєме у єдним универзалним политичним швеце, ґлобализация як реакцию и алтернативу достава виразно локални политични орґанизациї. Прето же униформни ґлобални швет, надрилєни през образовну и економску систему и медиї, при єдней, и то вше векшей часци младшого гражданства, односно гласачох, виволує одуперанє, хторе ше вец манифестує през локални акциї. Ґлобални швет, у хторим голєм у чечуцей рунди историї победзел капитализем, нє шме себе дошлєбодзиц ґлобалного опонента як цо бул социялизем (хторого уж надбавел у тей рунди). Алє себе може (а можебуц и муши) дошлєбодзиц слабшого ривала хтори му нє може загрожиц фундаменти, алє є хасновити як свойофайтови вентил през хтори видує гражданске нєзадовольство, а система останє нєдотхнута.
З другима словами, глобална капиталистична система нас идеолоґизує же ґлобални алтернативи анї нє потребни анї нє маю шанси, алє ше зато вредзи занїмац зоз стварами „у своїм дворе”, кед же го ище маце. На тот способ, тераз ше капитализем сам представя як „конєц историї и идеолоґиї”. Наисце каждодньови ритем у капиталистичним швеце таки интензивни же нє маме часу анї за сон, анї за оддих, а дзе ше ище озбильнєйше забавяц зоз критику ґлобалного порядку. У ґлобализованим швеце ми у истим моменту знаме же у Конґу гори пралєс, лєбо же у Индонезиї вибухнул вулкан, алє у исти час нє знаме же ше ту коло нас нємилосердно керчи и пустоши Фрушка гора…
Прето затераз анї Можеме! анї други подобни орґанизациї коло нас нє можу анї меняц, анї злєпшац ґлобални капиталистични порядок стварох. Корупция лєбо заґадзенє планети нє инциденти, анї су нє надумане зле дїло капитализму. Вони глїбоко у його нєсвидомей структури, вони сам його фундамент. Капитализем ирационални, цо значи же ше кажда добра идея у нїм обраци наруби. Прето вимага ґлобални одвит.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”.