Нє знам як у вас, алє у мнє шицко подрагшело. И так словим за екшн мена, бо углавним купуєм лєм робу на акцийох. Нормално, кед мам пенєжи. Бо януар длугоки мешац. Тирва дараз и по май. А цени рошню, то плаци и пензиї нє можу сцигнуц. У ствари можу кед патрице медиї прихильни власцом. Там вельо лєпше як у стварносци. Лєм цо ше у тим имаґинариюму нє може жиц. Думам може, алє за лїченє живота у фантазиї постоя установи завартого типа котри третирую тоти поремеценя зоз Ф дияґнозу.
Нормално, єст и таких цо нїґда лєпше нє жили, цо достали нагоду у живоце да им будзе добре. Зато и пишем тото „нє знам як у вас”. Алє, з особного боку патреня нє можем ше похвалїц. Гоч сом у медийох, трудзим ше информативно огранїчиц максимално. Патренє националних фреквенцийох зводзим, евентуално, на спорт и филми (кед мам часу). За висти ше нє трудзим, бо сом у младосци слухал досц прешвечлїви сказки пред спаньом од своїх найблїзших. Єдине меродавне ми зводзенє рахункох, кед приду рати кредитох, рахунки, кед поопатрим цени на полїчкох у предавальнї и кед попатрим з келїма пенєжми розполагам. З надїю же ше нє похорим, лєбо же ме зуб нє заболї, бо то нєплановани трошок.
З оглядом же наявели и драгшу струю, точно ми придзе преселїц ше до трафоа, нєзависно од виберанкох, и остал бим там. Думам же ше там нє плаци струя кед ши на жридлу.
Шицко подрагшело. Лєм чловек потуньшел, бо ше од виберанкох по виберанки предава на дробно. Допущує ше штири роки живота предац за два червени, лєбо вецей, як ше уж догвари. Ту даяки пакецик муки, олєю, чоколадки з подобу любеного вожда, пасуля, паштета… Най ше найдзе. Бо штири роки авансуєш дакому най управя з твою, то єст, державну касу. Добре, вше єст можлївосци задармо ше спревесц, гласаш за єдних, а вони законча на другим боку, лєбо приповедаю єдно, а зробя цалком иншак, накадзи ше им укаже нагода.
Алє нє мам нїч процив гришкох. Людзе зме, гришиме. Алє най то буду нашо гришки, а нє да дахто други одлучує за нашо мено. Най биваю по наших трафо станїцох, нашо сушедни хижи и уходи будинкох лєм под час виберанкох, а вец тоти „виберанково номади” иду на места дзе други виберанки. Дахто пове же то шицко циґанство, же ше таке нє случує, алє Европски парламент зоз свою резолуцию дал ясне думанє о тим цо ше случовало на децемберских виберанкох у жеми котра кандидат за ЕУ. Представнїки 27 державох ЕУ гласало за тоту резолуцию. Здогадуєм ше словох єдного европарламентарца котри бул у надпатруюцей мисиї ЕУ на виберанкох у Сербиї же надпатрал велї виберанки по велїх жемох, алє нїґда нє видзел таке дацо. През дзень, пре тоти слова, го уж прецаговали през таблоидне блато сербских медийох, алє тот домашнї принцип же кажди дисонатни тон муши буц сцигшани, а тот цо таке гутори заблацени, на европским уровню нє преходзи, та з Европскей униї сцигло: „но, но”. А могло би тото „но, но” сербским власцом однєсц и милиони з европских фондох котри Сербия достава як жем кандидат. И знова зме коло пенєжох.
А яка цена шлєбоди? То питанє за каждого з нас. На шлєбодних виберанкох, алє и на вибору котри правиме каждодньово. Бо шлєбода нє ма цену.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”