Керестурскому „Русину” ше нє сполнєла амбиция, за 100-рочнїцу Клуба пласовац ше до висшого ранґу фодбалского першенства, Войводянскей лиґи, и на таки способ прикрашиц и возвелїчац златни ювилей. Бул би то наисце сказковити успих.
Алє, ривал зоз сиверу Бачкей, ФК „Дюрдїн”, Клуб по шицких критериюмох лимитованши од „Русина” окрем по указаней спортскей дзеки, у баражним двомечу надбавел русиновцох. Як то гваря спортски новинаре, „нацагнул” керестурску екипу на свойо бависко, сцерпезлїво чекал нагоди, вихасновал их и, припознаваю ми познати зоз Клуба и зоз трибинох на Ярашу, заслужено пошол далєй. Яґод же наисце того хто баржей жада побиду, и спортске щесце дзечнєйше послужи…
Нє кажда сказка, та гоч и спортска, ма щешлїви конєц, алє кажда на концу ма поуку. Побиди ше славя, а зоз пораженьох треба учиц. Главу горе, Русин!
Кед же ше тота спортска стория закончела, саґа коло формованя руских оддзелєньох у Коцуре и Дюрдьове ище тирва и приноши скоро каждодньово обрати. Ситуация, нажаль, яґод у народней епики – цо ше през дзень збудує, вноци ше валя. Крочай напредок, два назадок. Покля чарне на биле нє достанєме потвердзенє же руски оддзелєня у наступним школским року буду формовани у обидвох наших спомнутих валалох, мож ше лєм наздавац же на концу балади шицко будзе у шоре.
Гоч як будзе, фестивалске лєто пред нами. Почина „Червена ружа”, вец о два тижнї „Коцурска жатва”, а вец барз швидко приду и „Мелодиї Руского двору” у Шидзе и дюрдьовски фестивал „Най ше нє забудзе”. Кед слово о руских фестивалох, нє мож бешедовац лєм о „лєгких нотох”, алє музика и шпиванка вшелїяк ше здаю. Розвешеля кед єст прецо, помогню и кед нєт.