„Мале шалєнство у яри здраве, аж и за краля”, гварела Емили Дикинсон, америцка поетеса. После жими, завераня и скриваня, голєм зоз шалами и якнами, вяри страсци дакус пошаля. Яр вше означує якиш початок, звичайно початок нового живота. Шицко ше будзи. Млада желєна трава викукує зоз глїни хтора до теди була змарзнута, лїсца и пупча на древох викукую. Зрана мож чуц птици як чвиринкаю, та аж и „буби” виходза вонка – слунковац ше. Кед ше цала природа будзи и оживює, вшелїяк же то и чловек почувствує. Слунково зарї огриваю твар и полня го зоз моцу. Зоз инспирацию. Прето анї нє чудне же ше елементи природи часто пренаходзи як мотив, лайтмотив у писаних дїлох. Птица – шлєбода, желєна травка, пупча – живот, польо – Руснаци у писаней форми ше ту пренайду, а парняки – уж завиши и од толмаченя читача. Априлске ЛС вам прето приноши дїла хтори инспировани зоз природу. Же би ше пребудзели и ви, наполнєли з инспирацию и робели тото у чим уживаце, алє и уживали у тим цо робице. Кед же пишеце – ище лєпше! Пишце и обявюйце на Фейсбук ґрупи „Литература по руски”. Пишце нам и на електронску адресу ruske.literaturne@gmail.com.
ҐУ СЛУНКУ
Одлєциме раз ґу слунку,
шиви шкорванку,
зоз класку и пипиньом
каменим хмаром
пришагу дац.
И будзе у нас
зяри плод ключкац
а влєце пипинє квитнуц.
Вєшенї позбераме плоди
и скапеме у жими
писнї вишпивац.
Агнета БУЧКО
(Птица у цмоти, 1977)
ПОЛЬО
Страцим ше у широкей бразди
на концу поля
да нїхто нє видзи
кед старгнєм пипинє.
И аж теди
кед го уплєцем до варґоча –
прибегнєм ґу це…
Придз да видзиш место
дзе сом го старгла…
Там, далєко,
у дну бразди
сукню сом престарла
да нїхто нє видзи
кед спреє пипинє.
Ангела ПРОКОП
(Антолоґия поезиї, 1963)
ПТИЦА
Тото сом ище нїкому нє поведла
Рано сом ше припатрала на нєбо
Пред очми ше ми зацмело
Жалосне и нєщешлїве
А я лєм нємо стала и патрела
Зацихнєм занавше
Як птица котра на мой облак злєцела
Поклаїчена
А я лєм нємо стала и патрела
Цали швет ше звалєл пред моїма очми
Ище сом збунєна и нє знам цо ше случело
Як дзецко сом плакала
Знам буду ми хибиц гевти рана
Нїчомносц запановала у моїм обисцу
Крик дзецински
Хвильку пред швитаньом слунка вибляднул
Ваня ДУДАШ
(Задумай, 2010)
БАБА МАРТА
нєшмеле слунко заш лєм з часу на час пошвици
белаве нєбо умилно ше радує
нараз хмари лєца гирмяци
ганьблїво зарйочка зашвици
белави очи ци цилує
пать як ше крашнє шмеє
и будзи нам яр нову
под нїжну зарю любов зреє
пред тобу любов и живот най ше нашмеє
радосни думки и жаданя
през вибрациї телепатиї
посилам ци моцни шептаня
Мелания БОЯНОВИЧ
(Зоз Фейсбук ґрупи Литература по руски)
ПНЯКИ
Зоз дїдом зме позрубовали баґрени
котри були пред хижу. Требало ище повинїмац
пняки. Дїдо копал, а я ношел води. Вон
рубал жили зоз цихим почитованьом.
Ношели зме их под кармик. После даскелїх дньох
виблядли од слунка. Випатрали як косци помартих
предкох. Здабали, можебуц, и на теметов яки
вдерени зоз фундаментами каждей хижи.
Звонимир НЯРАДИ
(Капка ми ружа до ока/Обшеднути з цинями, 2015)
НОБЕЛОВА НАГРАДА ЗА ЛИТЕРАТУРУ 2016. РОК
ПАНОВЕ ВОЙНИ
(виривок)
Кельо я знам
Прейґ шора же бим дацо повесц мал?
Мушице зауважиц же сом млади
Можеце повесц же сом нє досц кнїжки пречитал
Алє єдно знам
Гоч сом од вас младши
Анї Исус би вам нїґда нє пребачел
Тото цо сце зробели.
Най вам поставим лєм єдно питанє
Чи ваш пенєж наисце таки добри?
Чи вам годзен купиц пребаченє?
Думаце же вам ше поспиши?
Думам же ше прешвечице сами
Накадзи ше зочице зоз шмерцу
Шицок пенєж цо сце згарли
Нїґда нє годзен одкупиц вашу душу.
И наздавам ше же умреце
И же шмерц швидко по вас придзе
Одпровадзим вашу труну
На ясне пополаднє
Припатрац ше будзем док вас спущую
До вашей вичней посцелї
И стац над вашим гробом будзем
Док ше нє доисцим же сце мертви.
Боб ДИЛАН
(The Freewheelin’ Bob Dylan, 1963. прешпивал Ваня Дула)
