ДЮРДЬОВ – После подїйох у Руским Керестуре и Кули, 30. Културна манифестация „Костельникова єшеньˮ внєдзелю, 12. новембра, предлужена у просторийох КУД „Тарас Шевченкоˮ у Дюрдьове, з промоцию нових кнїжкох НВУ „Руске слово”. У фокусу були „История Руснацох” проф. др Янка Рамача, як и кнїжки уметнїцкей литератури – „Правда до хторей я верим” Сонї Алексич, „Валалски Вудуленд” Славка Романа Ронду и роман „Златно звонце” Миколи Шанти обявени по сербски у копродукциї „Руского слова” и беоґрадского „Архипелаґу”
Предсидатель КУД „Тарас Шевченкоˮ Микола Кухар привитал учашнїкох и нащивительох, а одвичательни редактор Видавательней дїялносци НВУ „Руске слово” Микола Шанта у главних рисох представел тогорочну продукцию нашей Установи хтора и по обсягу и по рижнородносци наисце заслужує читательну увагу.
Рецензент „Историї Руснацох” проф др Дюра Гарди потолковал же у тей кнїжки позберана есенция вецейдеценийней науково-виглєдовацкей роботи покойного проф. др Янка Рамача. Кнїжка написана на популарни способ, доступни широкей читательней публики, алє укоренєна до наукових фактох, и препоручел ю до каждого руского обисца у хторим ше почитує и трима до нашей традициї и богатей прешлосци, и ґу тому жада дознац вецей о темох и подїйох хтори формовали нашу националну заєднїцу.
Авторка кнїжки „Правда до хторей я верим” Соня Алексич бешедовала о мотивох хтори допринєсли же би ше читательней публики представела з тим наисце особним, емоцийним, шмелим и насампредз щирим дїлом, яки нєт вельо анї у векших литературох. Окрем же єй, як припознала, писанє послужело як свойофайтова терапия же би розришела числени дилеми хтори ю провадзели през одрастанє и дозреванє у специфичней фамелийней ситуациї, намира же би єй искуство помогло дакому хто можебуц у подобней ситуациї, алє и же би шицким другим приближела красоту щирого швета и чистих емоцийох особох хтори нє таки як ми.
О кнїжки приповедкох „Валалски Вудуленд” бешедовали рецензентка Любка Малацко и автор Славко Роман Рондо. Роби ше о збирки приповедкох за одроснутих чий юнак Валал и валалчанє. Автор у своєй нарациї хтора базована на народним и завичайним фолклору хаснує и елементи фантастики, мистериї и горору. Резултат специфична кнїжка хтора дакому будзе по смаку а дакому можебуц и нє, алє гоч як, читателє нє останю ровнодушни.
На концу, Микола Шанта бешедовал о наставаню романа „Златно звонце” хтори попри литературней димензиї, ма и контекстуалну, понеже є свойофайтови експеримент и виволанє чи меншинска литература и єй явторе можу функционовац у ширшим полю векшинскей. Як заключенє вечара, Мария Горняк пречитала свой приказ романа „Златно звонце”, кнїжки хтора слави любов и приятельство.