Йоой, яки напарти днї знаю буц дараз… Окреме тераз. Нє любим конєц жими (початок и стредок любим)… Швета прешли, украси познїмани, та остава лєм чекац перши лїсца же би поцифрали по блаце.
А ещи и швет шалєни. Придзем вечар дому, та гайд най патрим трогодзинови филм хтори ме наганя роздумовац о моралу, о вредносци живота, о емоцийох або „якосциˮ того швета. Або айде нє!
Сцем дацо кратке, єдноставне и заокружене. Анї серия за хтору ми треба пред’знанє яґод за контролни, ми нє хиби. Розвага и єдноставносц у єдней точки.
Вес Крейвен, режисер „Врискуˮ, и „Ноцней мори у улїци Елмˮчита з єдней хмарки тото цо ше я поносуєм и у фазону є… – 😉.
„Red eyeˮ(„Червене окоˮ) филм зоз 2005. року. Сто двацец и пейц минути збуваня хторе нє става и нє наганя це же биш роздумовал же чи бед ґай можебуц ма даяке оправданє прецо вон можебуц у праву. Можебуц вон нє виновати, вон лєм плод того швета у хторим людзе як цалосц погубени и наганяю поєдинца на зле? Пирщок на твари швета. Нє! Ту швет єдноставни.
Гуторим лєм тельо кельо у трейлеру – Рейчл Мек Адамс бави Лису, готелиєрку хтора ше рихта лєциц до другого варошу. На аеродрому упознава шармантного Джека, Килияна Марфия. Йой, йой, га баш су симпатични обидвойо. Ошмих, ошмих. Попию по єдно пице и нашмеяно флертую, алє нє шедза вєдно у авиону, нажаль… конєц романтики. Яка чкода, а баш бул добри ром-ком початок.
О! Заш лєм вєдно шедза. Ги ги, га га. Авион полєцел, можеце одкапчац сиґурносни паси.
Килиян ше престава ошмиховац и гвари Рейчл же вона цошка муши поробиц за ньго, або єй оцец (хторого бави Джо Рейзер, серия „Successionˮ, „Нашлїдствоˮ, – одлична) будзе заклани. Його колеґа праве шедзи у авту опрез єй оца хижи. Модлїм? Га-га, нє шмишне. Нє, нє шмишне, гвари Лиса. На то вон вибера бутєлар од єй оца и кладзе го на розгольтани столїк од шедзиска, хтори ше вицагує опрез нєй.
Панї у фрки одлично персонификована у ґлуми Мек Адамс, алє кед сце патрели гоч цо зоз Килияном Марфийом, знаце точно же його белави очи нє белави як нєбо, алє як ляд.
Мачка и миша ше оганяю. Мачка зла, миша добра. Навияме як кед бизме патрели даяке спортске змаганє з нашим облюбеним тимом (кед же маме облюбени тим)?!
Нє шицко єдно чи ратоту правиме зоз швижима вайцами, чи додаме соль и чи додаме дакус сира лєбо печарки, паприґи або шунки… Єдло нє випадло вельо драгше, ексклузивнєйше (айде сир зна пойсц досц далєко), алє заш лєм у зависносци од тих детальох може буц нутритивне и елитне, або фриштик студента хтори вчера научел уключиц ринґлу. Упс, шкарупина досц нєприємна медзи зубами. Крейвен добри кухар, а ґлумци добри состойки.