НОВИ САД – У Новим Садзе пияток, 4. новембра, у 95. року живота умарла наша академска подобова уметнїца Гелена Сивч, а будзе похована нєшка, 7. новембра на 14,15 годзин на Городским теметове у Новим Садзе.
Гелена Сивч, народзена 22. октобра 1922. року у Руским Керестуре, дзе закончела основну школу, а ґимназию и учительску школу у Зомборе и Новим Садзе. Висшу педаґоґийну школу закончела у Новим Садзе, док Подобову академию студирала у Заґребе, а дипломовала у Беоґрадзе 1951. року, у класи професора Неделька Ґвозденовича.
Перше роботне место єй було у Керестуре, дзе робела як учителька при концу Другей шветовей войни, у хторей була илеґалєц, а по войни дружтвено-политични роботнїк. Кратши час, 1946/1947. року робела як наставнїк математики и рисованя у першей рускей Ґимназиї у Руским Керестуре, а по законченю Подобовей академиї, у Банялуки и Сараєве. До Нового Саду преходзи 1960. року, дзе робела як професор подобовей култури у ґимназиї, а найвецей у Ґимназиї „Моша Пияде“, одкаль пошла и до пензиї.
Як професор подобового вихованя була активна у Дружтве подобових педаґоґох Войводини у Новим Садзе и инициятор и орґанизатор велїх його акцийох. Була член Здруженя подобових уметнїкох Войводини и Новосадского салону, под час службованя у Босней и тедишнього Здруженя подобових уметнїкох Босней и Герцеґовини. За свою педаґоґийно-подобову роботу є вецей раз наградзована, а як дружтвени роботнїк 1980. року достала Орден заслугох за народ зоз стриберну гвизду.
Гелана Сивч позната по своїх малюнкох и акварелох, а робела и таписериї. Попри заєднїцких виставох у Сараєве, Банялуки, Беорадзе, Новим Садзе, Зомборе, Руским Керестуре, Коцуре, Дюрдьове, мала и вецей самостойни вистави у Новим Садзе и Руским Керестуре.
Сивчова була єден з инициторох Округлого столу о подобовей творчосци Руснацох (1995. року у КПЗ Войводини), а тиж и єдна зоз сновательох и перши предсидатель Клубу подобових уметнїкох Дружтва за руски язик, литературу и културу, хтори основани 10. априла 1996. року у Новим Садзе. Заступена є у Монорафиї „Подобова творчосц Руснацох“, хтору видало Дружтво за руски язик, литературу и културу у Новим Садзе 2003. року.
Най єй будзе вична слава и подзекованє!