Гнєтка ше о тих домашнїх любимцох кончи по дружтвених мрежох, нєридко пре занєдзбани младши лєбо дороснутши жвирки, єдни чи други. Особнє, баржей нєнавидзим лєм самих (нєсовисних) власнїкох истих, як сами пси и мачки, гоч велї знаю же сом ишол приятельом мерковац на тих секундарних ”членох фамелиї” док ґаздово ишли на драгу, до шпиталю, чи уж дзе.
Напевно сом традицийно виховани, голєм по тим питаню: пес за обисце же би наявйовал цудзих, гибаль ещи даяка „функция” же му ше уйдзе, а мачка насампредз най плаши глодарох. Точка. Особна ствар хто и у якей мири дума пущац нука истих, подобнє як цо то случай з културу зобуваня при уходзе до хижи.
Шицки други фурми триманя любимцох по (цесних) квартельох то лєм себичне вилагодзованє, чи подиходзенє, власному еґу (узрете за др Фройда), а у ствари – трапенє животинї. Можлїве же спрам даєдних сучасних теорийох з психолоґиї, абсолутна любов (на котру любимец кондиционовани же би нам ю давал, пес поготов) нєподла у виховйованю дзецох и терапиї хорих, алє нє даяки сом прихильнїк, ище менєй практикант педаґоґийних и терапеутних праксох того типу.
Но, алє уж кед жвирка ту, даяк би ю випочитовац, а без стародавних радикалних терминалних ришеньох. У винаходзеню практичних солуцийох за занєдзбани и напущени (блукаюци) животинї (а читам од єдного Американца як ше бояжлїво преходзел нє-так-давного 2000-го по Букурешту од чупору улїчних псох, а я лєм пар роки назад по Сараєве), од наших новинарох ми ше пачи аґилна Парвати у даваню конкретних совитох коло стерилизациї, удомйованя итд. же би ше по драже зопар адяш пре нєсовисних вируцовачох штироножних нєбожаткох. Поготов, як раз иронично замерковал сушед Буро на єдней дружтвеней `мрежи`, кед ше исти скорей того як их лиферую на улїцу, посликую з нїма за особни профили на интернету.
Сарказам набок – упатранє на общи пракси зоз (ушореного) швета, а донайпосле то ше уж помали запровадзує у нас, обчекуєм же би бул кампаньски задаток каждей локалней власци, як одраз общей култури ушореней заєднїци котра трима до себе. Култура (и) од того почина.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”.