Даєдни шедзели, бешедовали, а жени звичайно правели ґаґорки. З роками, людзом ше вецей нє могло обезпечиц превоз на друженя, и вони, стари и нємоцни престали приходзиц. Медзитим, найупартейши ище и нєшка нащивюю Каритас, и на каждим друженю направя по килу ґаґорки.
Нєшка до Каритасу каждого штвартку од 10 по 12 годзин приходза коло дванац жени. З часом ше им придружели и нови, бо як гваря, технїку правеня ґаґоркох каждому укажу. Каритасово волонтерки загнєту им на дзешец вайцох цесто, та порежу на коцочки, а вони, кажда на по єдним барду, з иглїцу у руки, закруцаю ґаґорки. На даскелїх друженьох направя петнац кили ґаґорки, хтори им наручели зоз иножемства. Зоз заробених пенєжох ознова купя материял, а купя и соку лєбо колача, та маю кед ше дружа.
Як толкую, полудзенок поставя додня рано, лєбо наваря стреду за штварток. Хтора ма супруга, та йому понаказує як ма вариц, а вона ше того дополадня пошвеци ґаґорком. Мотивовани за роботу, жени ше на друженьох и набешедую, попрезнаваю о койчим, похваля ше и попоносую єдна другей. Часто себе зашпиваю и даяку писню, бо зоз писню и робота идзе швидше. Та кед ше шицок парток жовцеє, и кед єдна громадка ґаґоркох „стретнє” громадку другей жени, теди их зохабя же би ше осушели, и так по шлїдуюци штварток. А, вец, заш од початку!
ЛЕОНКИ НАЙШВИДШЕ ИДЗЕ
Даєдней жени швидше идзе, даєдней помалши, алє кажда да свойо доприношенє. Медзитим, на питанє же хтора найшвидше прави ґаґорки, жени ше такой зложели же то Леонка Варґова.
– Я почала ходзиц до Каритасу накадзи ше отворел. То було, кед ше нє спреведам, даґдзе 2002. року. Медзитим, Спочатку зме лєм галушки правели, а вец зме надумали ґаґорки. Любим их правиц, и наисце ми швидко идзе, а любим и пойсц там, бо ше през друженє одпочинєм од роботи хторей мам по обисцу и у валалє. И дома часто загнєцем на єдним вайцу и єдним жовчку, а нєкеди ми унучата помагаю у правеню – толкує Леонка.