Дакеди давно, ище у бувшей Югославиї, у Шидзе робела надалєко позната Месна индустрия „Срим”, а у тей фабрики робел и Юлиян Джуджар зоз Бачинцох. Познєйше отворел и свою месарню у Бачинцох. А як ше теди робело и ґаздовало, здогадує ше нєшка Мирон Джуджар, Юлина Джуджара месара син.
На початку розгварки дознаваме же бачи Юлин народзени давного 1926. року, а на 14 роки пошол виучиц месарске ремесло. Кед пришла Друга шветова война, 1943. року у партизанох постал калфа, алє постал и официр, та такой после войни даскельо роки бул у ґарди на Билим двору.
– Понукали оцови же би остал у войску, алє вон нє мал дзеку и врацел ше до Бачинцох. Од 1950. року почал робиц и месней индустриї „Срим” у Шидзе, а пошвидко покладал и майсторски испит за месара, колбасара, и оспособел ше за роботу зоз швиньским месом. Паметам же вчас рано на гайзибану одходзел на роботу до Шиду. Робел даскельо роки, а вец пре слабу плацу зохабел тоту роботу и дома парасцел, обрабял жем – приповеда Мирон Джуджар.
ОЦЕЦ СЦЕЛ МАЦ СВОЮ МЕСАРНЮ
Юлин ше оженєл 1950. року зоз Марю Дудашову зоз Миклошевцох, а єй родичи им теди подаровали єдну яловку. Кед ше крава оцелєла од новей яловки купели жем, перше мали пейц гольти на окраїску, а вец купели ище два гольти. Робел и свою жем, а брал цудзу на обробок на такволани „рис”, кармел и швинї… Було так по 1967. рок кед и сам надумал отвориц месарску роботню у Бачинцох. У обисцу справел шицко цо требало спрам тедишнїх предписаньох, а поєднал ше и за локал на углє Желєзнїцкей и Фрушкогорскей улїци дзе предававал месо и продукти з меса. Так було дас 10 роки, a вец у своїм обисцу, з улїци, направел месарню.
– Були то роки велького привредного розвою, окреме були значни привредни вязи медзи Беоґрадом и Осєком и привреднїки часто путовали єдни до других. Преходзели през Бачинци и обовязно ше застановйовали у нашей месарнї. Найчастейше наиходзели штвартками пополадню и пиятками и обовязно куповали у нашей месарнї. Оцец ше з нїма и упознал як и вони медзи собу, та ше аж и велї роботи медзи муштериями догваряло у нашей месарнї – гвари наш собешеднїк предлужуюциже и там дзе ше робело, а и там дзе ше предавало вше мушело буц шора. Мирон нам гвари же оцец вше мал на себе билу кошулю и фартух. Фартух Юлинова супруга виварйовала у варикини и так го випейґлала же на нїм було видно випейґлани ранци.
МУШТЕРИЇ БУЛИ БАРЗ ЗАДОВОЛЬНИ
У розгвари дознаваме же тедишня ветеринарска и санитарна инспекция контроловала їх месарню и роботу, а Мирон добре запаметал же оцец раз тижньво куповал два, три швинї, а вец одходзел до Биєлїни купиц яловки. Чловек од хторого його оцец куповал, пешо пригнал тоти яловки до Бачинцох, и нє робел так лєм им, алє и месаром у околїску. Юлин яловки докармйовал дас ище мешац. Месо и продукти окрем уж спомнутих привреднїкох зоз Беоґраду и Осєку, куповали и сами Бачинчанє, як и муштериї зоз Куковцох и Ґибарцу. Вше шицко попредал. А швинї теди були маснєйши, та ше масц налївало до кантох, а було и звишку хтори ше одношело до єдней фабрики до Тузли. По потреби у месарнї односно у клальнї, робел и єден месарски помоцнїк.
– И я оцови помагал нє лєм кед требало лапиц швиню, алє и робиц з месом уж кельо сом мал часу пре обовязки и одход до школи. Медзитим, оца помали дослужовало здравє, та гоч на 57 роки живота престал куриц и було му вше чежше робиц, 1985. року пошол до инвалидскей пензиї, а три роки познєйше и умар. Паметам же док могол вше мушел робиц рочни обрахунки такволане „валованє”, а финансиї му роками водзел фаховец за рахунководство и кнїжководительство. Но, гоч робел як месар, оцец нїґда нє зохабял жем, алє вше куповал нови гольти, як и трактор и приключни машини. З єдним словом, робел и добре ґаздовал – гвари на концу розгварки Мирон Джуджар.
Мирон хижу у Бачинцох предал, єст уж велї роки, алє и далєй хижа остала така яка и була дакеди, та аж и на локалу хтори Юлин тримал и далєй остало записане же то месарня Юлияна Джуджара. Хижа остала як и числени памятки на єдного вредного и чесного чловека, його роботу и животну приповедку.
РОБЕЛИ ШИЦКИ У ОБИСЦУ
Окрем же ище як леґинь, а як одроснути хлоп помагал оцови найчастейше коло чежших физичних роботох зоз швиньми, окреме при обробку меса, Мирон нам гвари же у роботох помагала и його младша шестра Иринка. Вона була задлужена за роботу предаваня у месарнї, як людзе гуторели, гевтей „при чесми”.
И ПОРЦИЯ, АЛЄ И ДОБРА ПЕНЗИЯ
Мирон нам гвари же оцец Юлин вше шорово водзел дїловни кнїжки як то предписаня вимагали и нїґда нїч нє таєл, алє плацeл високи проциї спрам заробку. Як теди гуторел, знал же вец єдного дня будзе мац и високу пензию. А дзепоєдни месаре зоз Шиду ше чудовали же як вон ма таку високу пензию, вельо векшу як цо ю вони мали. А причина була лєм у тим же хто як робел, так и мал.
