НОВИ САД – Вчера, 22. фебруара, после длугей и чежкей хороти, у Петроварадинє умар Штефан Гудак, наш визначни учитель, писатель, новинар, публициста, роботнїк у култури и театре.
Штефан Гудак народзени у Миклошевцох 6. януара 1931. року, так же того року наполнєл 84. роки живота. По законченей основней школи, нїзшу ґимназию з малу матуру закончел у Руским Керестуре 1946. року, а учительску школу 1950. року у Осиєку.
Такой по законченей учительскей школи почал робиц як учитель у Босни и Герцеґовини, у месце Києво, а рок познєйше, як директор школи у месце Трново. Од 1953. по 1969. рок робел у Петровцох, тиж як директор школи, а 1969. року ше з фамелию преселєл до Нового Саду и робел як редактор културней рубрики у Рускей редакциї Радио Нового Саду, одкаль 1991. року пошол до пензиї.
Штефан Гудак бул и член Дружтва писательох Войводини, бул єден з найплоднєйших сотруднїкох у наших периодичних виданьох „Шветлосц“, Народни календар, „Литературне слово“ , „Нова думка“, „Думки з Дунаю“, у хторих му обявени велї приповедки, драми, прикази, критики и рецензиї.
Як коавтор, вєдно з Михайлом Ковачом видал гумористични роман „Гриц Бандурик“, а самостойно видал збирку приповедкох, роман „Шлїдом голуба по нєбе“, 8 драмски твори, з хторих велї и виведзени на сцени, два моноґрафиї, а до друку пририхтал и позберани твори Осифа Костелника и даскельо антолоґийни збирки. И сам бул заступени у вецей антолоґийох прози, писал и за старших и за дзеци, а остатня кнїжка – позберани писнї „Зайда за мирни сон”, обявена му пред двома роками у виданю „Руского слова”.
Зоз шмерцу Штефана Гудака наша литература страцела єдного з єй найвизначнєйших творительох, алє и заслужних роботнїкох у културним и дружтвеним живоце Руснацох на тих просторох.
Дзень, час и место хованя Штефана Гудака буду обявени познєйше, о чим Рутенпрес на час поинформує.