Николина Ґркович, IV, Нови Сад

МОЙ ПШИЧОК

Мали зме длуго пса. Було му мено Блек. Остарел и здохнул. Мал 13 роки. Шицки зме були жалосни за нїм. Влєце зме достали щенятко. Дал сом му мено Баз. Ма уж єден рочок. Вон барз люби нашо мачки и мачата. Ма кафово очи, длугоку шерсц и шерсцати хвост. Добре нам чува дом. Мама дума же є Блеков син. Кажди дзень ше фодбалуєме. Барз є швидки. Вше ме чека при капурки кед приходзим зоз школи.

 Ґреґор Рац, III, Руски Керестур

МОЯ БАБА

Моя баба ма чарни власи и кафово очи. Ноши окуляри. Вожи електричну бициґлу. Любим ходзиц до баби, бо кед пойдзм до нєй, вше ше ми зрадує. Учим ше зоз бабу. Кед дацо нє знам, вона ми помага, а кед шицко добре, теди ме похвалї. Научела ме читац, писац и раховац. Кед достанєм петицу, мам награду. Мама ме пущи спац до баби. Теди ше радуєм. Баба добра. Жадал бим най будзе здрава, бо ю барз любим.

Филип Дудаш, III, Руски Керестур

КЕД БИМ МАЛА ЧАРИВНУ ПАЛЇЧКУ

Кед бим мала чаривну палїчку, трансформовала бим ше до вшелїяких юнакох. Зоз чаривну палїчку бим помагала хорим людзом. Створела бим бависка за дзеци и виполньовала жаданя. Направела бим най ше дзеци нє боя од цмоти. Створела бим родичох дзецом хтори их нє маю. Кед бим мала чаривну палїчку, направела бим же би шицки людзе були щешлїви и вецей любови медзи нїма. Зоз чаривну палїчку швет би бул лєпши за бавенє, а зоз дзецинску мрию може и тераз буц.

Деяна Тот, III, Руски Керестур

ВИВИРКА

Витор дує, лїсце опадує,

мала вивирка до дзири убегує.

Вельо лїсковци там ше находзи,

та малу вивирку там шерцо водзи.

У дзири цепло, шерсц ю греє,

на облачок попатрує як помали шнїщок веє.

Цалу єшень вивирка робела,

та добри одпочивок през жиму заслужела.

Марко Станкович, IV, Дюрдьов

ЛАСТОВКА И ВИВИРКА

Єдна ластовка лєцела през лєшик кед нараз почал падац диждж. Ластовку видзела єдна вивирка, та ю поволала до своєй дзири. Кед вошли нука, там було так крашнє и цепло од шицкого гевтого лїсца. Пошли спац, а рано кед ше пребудзели, вонка дул моцни витор. О два-три годзини, кед ше витор змирел, ластовка рушела на свою драгу на юг. Вяри, кед ше ластовка врацела, вони два ше ознова стретли, та тераз ластовка поволала вивирку до своєй хижи.

Андрей Балїнт, IV, Дюрдьов

ДИЖДЖОВА КАПКА

Я дижджова капка. Єдного новемберского дня почал падац диждж и я вєдно з нїм. Длуго сом падала, аж през цалу Европу. Требало ми два годзини най спаднєм долу. Випатрало прекрашнє спущовац ше. Дзеци ше бавели и уживали. Кед сом злєцовала, видзела сом єден лєс у хторим ше шицки дзиви животинї рихтали спац.

Адрияна Штранґар, IV, Руски Керестур

МАЧИЧКА И Я

Єдного дня сом од баби достала мачичку. Барз сом жадала знац як випатра єй мама. Так сом ше єдного рана позберала и вєдно зоз мою мачичку пошла до баби. Гварела сом свойо жаданє, а баба гварела най опатрим у дворе, або у хлїве на задку и най ю волам. Кед сом почала кричац, цица прибегла. Була барз красна. Мала на себе исти фарби як и мойо маче. Теди сом обачела же маче барз здабе на свою маму. За маму пришли и два мачата. Вони були шестри моєй мачички. Барз сом була радосна кед сом видзела же мачка нє сама, же ма ещи два мачата. Бавела сом ше з нїма, кармела их и гласкала. Предвечаром моя мачичка и я ше врацели дому. Того дня сом була барз щешлїва же сом упознала мачецову маму, а дознала сом же ма и два шестри хтори барз здабу на мойо маче.

Ема Уйфалуши, V, Коцур 

МОЙ ВИКЕНД

Кажди викенд препровадзуєм иншак, та даєден зна буц и интересантни. Звичайно ше бавим под облаком зоз товаришами и братом. Найчастейше бавиме фодбал. Кед нам допию оганячки, прескакуєме штранджок. Єдну ситуацию будзем длуго паметац. Вона ше случела прешлого лєта. То почало так же зме бавели фодбал и я копнул лабду до висока и нїхто нє видзел дзе лабда спадла. Теди почало глєданє. Сами зме нє могли найсц лабду, та зме поволали мою мацер же би нам помогла найсц лабду. Дас после пол годзинох, сушеда вишла и опитала ше нам: „Чия то лабда у моїм ярку?” Ми ше зачудовали кед зме то чули, прето же зме нє видзели же там лабда. Тота авантура ми була барз интересантна и будзем ю длуго паметац.

Михаел Дротар, V, Коцур

КЕД БИМ БУЛА СОВА

Кед бим була птица, була бим сова. Сова мудра, велька и дакус окремна птица. Прицагло ме ґу нїм тото же можу обрациц главу за тристи шейдзешац ступнї. Интересантне тото же кед маю млади, вони их лєм єден мешац кармя, а вец од нїх сцекню и охабя их самих най ше стараю о себе. Кед прейдзе одредзени час, вони науча лєциц, алє зоз почежкосцами. Вец о мешац, два вони буду вельки сови як и їх родичи. Вец ше вони швидко можу знайсц у просторе. Так як цо мала беба научи ходзиц, так вони науча лєциц и ловиц рибу. Сови интелиґентни и швидки. Таке як кед би були бездушни прето же так охабяю свойо млади най ше сами трапя, алє то шицко часц природи. Любим сови як животинї бо су барз красни. Жаль ми же сом их нїґда нє видзела од блїжей.

Ксения Катрина, VI, Руски Керестур

У ХУДОБСТВЕ БОГАТИ

Велї людзе думаю же богатство то пенєж, злато, стрибло, моц и власц. Таким людзом материялни ствари найважнєйши и на першим месце. По моїм думаню, то нє так. За мнє богати чловек то тот котри здрави. Здравє нє мож купиц зоз пенєжом, то ми мушиме водзиц рахунку о тим. Кед чловек щешлїви, шицки коло нього тиж щешлїви и радосни. Тоти котри щешлїви можу поцешиц тих котри смутни и нєрозположени. Богати чловек тиж може буц виполнєти кед роби тото цо люби и цо го ущесцує. Кед мирно шпи и кед му душа на мире, кед го нє пече совисц же дакого уквилєл, спреведнул, вон тиж так богати. Фамелию, товаришох и родзини кед ма и кед може од дакого питац помоц кед го дацо трапи. Шицко тото вреднєйше од пенєжу. Чловек нє муши мац тоти материялни ствари же би бул богати, найважнєйше же є добри зоз шицкима. Нєшка, нажаль, векшина людзох оганя за пенєжом. Патра найбаржей на тото же як ше други облєкаю, яки маю хижи або авта. Думам же чловекови чи бул богати, чи худобни, найбитнєйше полне шерцо, красне слово и добра душа.

Лана Штранґар, VIII, Руски Керестур