Якошик вельо повесц, алє швидко прешли 50 роки заєднїцкого живота у малженстве Єлени и Янка Гнаткових зоз Бикичу хтори у октобру зоз найблїзшима означели тот значни и красни ювилей. А побрали ше и правели свадзбу у Доме култури у Бикичу 13. авґуста 1973. року. На початку жили у Янкового оца, у велькей фамелиї, а вельо ше и робело. Складали ше, алє кажде сцел мац свой куцик за биванє, и то ше и зисцело.
Пред свою свадзбу, 11. авґуста Гнатково правели палєнку, як то обичаї и традиция накладали, а познєйше ше увидзи же им овоцарство важне у живоце. Вельо роки прешли, алє ше вони и нєшка дзечнє здогадую и паметаю шицко цо вязане за їх любов и заєднїцки живот.
Єлена гвари же мала 19 роки кед ше одала. Як дзивка робела у Шидзе у „Фрушкей гори”, а робела и у познатим комбинату обуї „Борово” у Борове дзе и бивала. Там робела бо була лєпша плаца як у Шидзе, а Янко як леґинь приходзел до Борова. Любов потим коруновали з малженством.
НА ПОЧАТКУ, ЯК ТО МУШЕЛО, ЖИЛИ У ЯНКОВОГО ОЦА КИРИЛА
Як то теди бул обичай, а и мушело ше так на початку, жили у Янкового оца Кирила. Ту була и Кирилова мац, баба Иля, потим швекра Мелания и Янков брат Звонко хтори закончел осму класу и пошол на школованє до Илоку. Познєйше ше и Звонко 1983. року оженєл и жил у хижи родичох зоз супругу Савету, а ту им ше народзела и перша дзивка Марина.
– У швекра и швекри зме жили 12 роки и там нам ше народзели и дзеци, синове Дамир 1974. року и Далибор 1981. року. Робело ше вельо, шицки зме ше складали, алє заш лєм, кажде сце мац и власни куцик, односно свою хижу – приповедаю Єлена и Янко.
ПОЗНАТИ ЯК ДОБРИ МАЙСТОР СКРАВЕЦ
Янко робел у „ШИК”-у у Шидзе од 1970. року. Перше почал робиц у познатого скравца Матича у Шидзе, дзе закончел ремесло и постал и сам скравец. Познєйше у „ШИК”-у робел у моделарнї. Окреме бул познати як добри майстор хтори добре скравал рукави, цо було компликоване робиц. У тим подприємстве остал по 1994. рок, кед зоз 26 роки роботного стажу и 65 роки живота пошол до пензиї. Янков оцец, бачи Кирил, уж теди мал овоцнїки и продуковал брескинї.
– Вєдно зоз швекру Мелану сом ишла на пияци до Шиду, Вуковару, Борова и Винковцох на тракторе. Рушали зме вноци на два годзин же бизме на час сцигли на пияц шицко попредац. Добра роба, односно квалитетни и смачни брескинї вше були глєдани и теди ше добре предавали. Янков бачи нам подаровал порту ту у валалє и вец зме почали будовац хижу 1984. року. Помагали нам и швекор и швекра у вибудови, и 1985. року зме ше уселєли до новей хижи – гвари Єлена.
ОВОЦАРСТВО ЯК ЗАЄДНЇЦКА РОБОТА
Гевто цо у овоцарстве започал бачи Кирил, Янко и його брат Звонко предлужели и звекшовали поверхносци под овоцнїками и рижнима файтами овоцох. Сцигли по седем гольти брескинї, штири гольти яблука, а тиж маю и грушки. Кед Янко пре здравє вецей нє могол робиц у овоцнїку и у продукциї овоци, його роботу превжал син Дамир, а син Далибор тиж у овоцарстве зоз бачиком Звонком.
Вєдно у валалє маю и хладзальню у хторей чуваю овоц и отадз ю предаваю навелько, алє и на пияцу у Шидзе, дзе Янко кажди дзень при тезґи предава овоц, окреме стреду и соботу кед порядни пиячни днї.
– Тераз предай идзе слабше як ше то дакеди предавало, алє заш ше овоц помали попреда, лєм треба буц упарти и витирвали. У Шидзе на пияцу сом кажди дзень покля вигодна хвиля, а кед зажимнєє вец стредами и соботами. Паметам кед сом ишол на пияц до Бачкей Паланки, дакеди и однєшем овоц и такой ю попредам. Врацал сом ше такой до Бикичу же бим вжал ище овоци и ознова гайд на пияц до Паланки, и то ше попредало – приповеда Янко.
НАЙДЗЕ ШЕ ЧАС И ЗА ШЛЄБОДНИ ХВИЛЬКИ И ЦЕРКВУ
Окрем роботи, часу було и єст и за шлєбодни хвильки. Янко бул дакеди ловар, любел и фодбал и бул єден медзи снователями ОФК „Бикич”. А Єлена хтора научела добре бешедовац по руски, активна у Женскей шпивацкей ґрупи „Бикичанки” у КПД „Иван Котляревски” и у Здруженю женох „Бикичанки”. Дзечнє люби зашпивац руски шпиванки и пририхтовац руски специялитети хтори жени викладаю на штандох на рижних манифестацийох.
Тиж, Янко и Єлена активни и у церкви у Бикичу. Як и сами гваря, видзи ше же 50 роки малженства швидко прешли и тот ювилей преславели у сали „Аґропапука” у Шидзе зоз найблїзшима, а було их вецей як двацецеро.
Тераз нови днї приходза и преходза, а заєднїцки живот у злагоди Єлена и Янко предлужую задовольни з тим цо посцигли у живоце.
ПОЧИТОВАЛИ ТРАДИЦИЮ И ОБИЧАЇ
Свадзба Єлени и Янка була велька, як ше у тедишнї часи свадзби у валалє правели. Вельо родзини, сушедох, приятельох, а на свадзби грал оркестер зоз Петровцох. После пол ноци Єлена як млода ше преблєкла до руского облєчива, а ютредзень ознова ше позберала родзина и предлужела преслава.
На питанє цо „рецепт” за успишне и длугорочне малженство, Гнатково гваря:
– Нєт дачого окремного, окрем любови и почитованя у малженстве, а тиж и вельо порозуменя єдно спрам другого. Кед того єст, вец ше добре жиє и напредує, отримує малженство и фамелию.
ФАМЕЛИЯ НА ПЕРШИМ МЕСЦЕ
Гнатково задовольни зоз тим цо посцигли у живоце, а окреме им на першим месце фамелия. Старши син Дамир, хтори остал на валалє и жиє зоз супругу Славицу такой коло нїх, ма сина Милана хтори закончел польопривредну школу и тераз роби з оцом, и дзивку Єлену хтора ше одала до Шиду, а Єлена и Янко маю и праунуче. Младши син Далибор зоз супругу Мирославу и фамелию жиє у Шидзе, з роботу є и далєй вязани за Бикич и овоцнїки, ма дзивку Аню и синох Николу и Косту.
