У майскей колумни сцигла сом по „Зочена з потребу затримац контролу у кризней ситуациї, Система нєминовно виголї свою насилнїцку природу, и на ґлобалним и на локалним плану”. У прешлим, юлийским тижню, експлодирали демонстрациї у Беоґрадзе и Новим Садзе, а одвит Системи бул у складзе з майску проґнозу – брутални. Гоч по правдзе, праве бруталносц и спричинєла демонстрациї.
Пандемия нам указала же жиєме у єдним истим валалє, правда, хтори планетарно вельки. Озбильни здравствени и економски проблеми оголєли розлики и розкрок медзи силнїками з власци и народом. У ЗАД, найвекшим жирячиску пандемиї, уж тижнями тирваю демонстрациї процив расней нєєднакосци и державного насилства. Гонконґ ше тиж нє змирює. Вец анї наш случай нє винїмкови. Младим ґенерацийом, очиглядно, ясне же дружтво и швет у хторим ше исти политичаре и партиї децениями зменюю, лєбо анї нє одходза з власци, нє водзи нїкадзи.
Демонстрациї и бунт хтори позберал найширши можлїви спектер нєзадовольного, огорченого, зрадзеного, бесного и злєкнутого младого швета указую же „старе умера, а нове ше нє може народзиц”, як гварел Антонио Ґрамши. Поправдзе, ми у директним преносу з улїчкох найвекших городох у держави патриме як щезує мантра „аполитичносци”, хтору популациї неолиберализем надрилює децениями, и так себе обезпечує абсолутну идеолоґийну доминацию и монопол под гаслом же „Иншак нє мож”. Аполитичносц у хторей ше монолитна власц обезпечує з пиятину лєбо штварцину потримовки на виберанкох, а троштварцинску векшину популациї у державних орґанох нє заступа нїхто… Тераз у реалним чаше патриме як ше млади людзе ознова „политизую”, як марґинализована лївица и єй опонент на процивним полу политичного спектру водза битку за преберанє и артикулованє масовного нєзадовольства.
У Беоґрадзе, екстремно прави фракциї и ґрупи победзую – їх припаднїки навальовали на Скупштину, нападали полицию, палєли и розбивали город. Хто ту хто, кажде гутори иншак, алє упечаток же слово о експлозивним миксу ретроґрадних и профашистичних ґрупох, провокаторох з (пара)державну потримовку, и зашалєней младежи хтора власну дезориєнтованосц виказує з аґресию и насилством. И спрам полициї, и спрам других демонстрантох хтори думаю иншак.
У Новим Садзе, лївоориєнтована младеж надрилєла ше як предводнїк. За їх транспарентом „Хто тебе з пендреком, ти його з револуцию“, крачали, гоч насилу, и прихилнїки националистичних идейох. Вимоги протеста у Новим Садзе єдини мали и артикуловану социялну ноту – окрем апела за злєпшанє статусу и условийох роботи занятих у здравстве, апеловало ше и за помоц людзом хтори у пандемиї остали без роботи. Медзитим, и ту, як и у Беоґрадзе, и од истих виновнїкох як и там страдал явни маєток, и каменьована Городска хижа.
Нєшор, насилство и аґресия на протестох були обчековани. Националистична аґенда хтору младим отворено понука, лєбо ше од нєй нїґда нє оградзела ясно и децидно анї єдна пануюца ґарнитура у остатнх 30 рокох, так повесц лєм лїстина бомбастичних и празних фразох и паролох. Живот цошка цалком друге и иншаке, а нажаль, за велїх и цалком индзей. А кед рошнєш и формуєш ше на пражнїни, нє прилагодзени ґу реалносци и замкнути у нєиснуюцей прешлосци, аґресивносц ґу шицкому и каждому ци и перши и єдини одвит.
Становиска висловени у тим тексту виключно авторово и нє вше одражую ушорйовацку политику новинох „Руске слово”.