У центре Марияполи у Кастелґандолфу коло Риму, од 9. до 13. мая, у рамикох Руху Фоколарох, означена 500-рочнїца Реформи и 50-рочнїца од першого стретнуца Кяри Лубик, сновательки Марийового дїла, зоз царгородским екуменским патриярхом Атенаґором на Фанару у Турскей, у юнию 1967. року.
Означованє тих ювилейох була нагода упознац ше зоз численима намаганями у заєднїцким ходу ґу Исусовому єдинству за котре вон модлєл пред свою шмерцу „Оче, же би шицки були єдно.”
Попри поздравох и потримовки котри послали числени представнїки Церквох, окреме значни привит послали кардинал Кох зоз Папского совиту за єдинство християнох у мено св. оца папи Франциска и царгородски патриярх Вартоломей, котри на Конґрес послал свойого митрополита Ґенадиоса.
На Конґресу були високи церковни представнїки протестантох, медзи котрима и бувши предсидатель Федерациї Лутеранских Церквох К. Краус, котри у їх мено 1999. року подписал зоз Католїцку Церкву документ о Оправданю, котре було спорне скоро 500 роки медзи Церквами.
Учашнїки були и на официйней авдиєнциї зоз папом Франциском котри их потримал у їх намаганьох, а после нащивели и церкви перших апостолох Петра и Павла, дзе ше на їх гробох модлєли за полне єдинство медзи Церквами.
Окреме зворушлїва була заєднїцка молитва на 23 язикох шицких 700 присутних на гробох мученїкох у катакомбох св. Себастияна, кед спомнути запечатовали свою вирносц Христовей остатнєй молитви зоз Пактом медзисобней любови.
Медзи присутнима були представнїки 70 Церквох и заєднїцох зоз 41 жемох швета, а медзи нїма и грекокатолїки зоз України, Словацкей, Польскей, Македониї, Болгарскей и Сербиї, алє и грекокатолїки зоз мало познатих заєднїцох зоз Єгипту, Сириї и Индиї.
Першираз були присутни православни священїки и богослове зоз Сербиї, Болгарскей у Румуниї зоз благословом – дошлєбодзеньом своїх патриярхох и владикох, цо потераз нє бул подобни случай.
Зоз Сербиї, попри єдиного евангелицкого фарара Ловаса, були штирме православни паноцове и богослове з Беоґраду, а тиж и вироучителє зоз Бачкей, Браничевскей, Сримскей епархиї и зоз беоґрадскей архиепископиї, односно патриярхату.
КАЖДИ МА ОДВИЧАТЕЛЬНОСЦ
Як на концу заключели шицки учашнїки, єдинство Христовей Церкви можлїве, алє за ньго кажде одвичательни, як владикове, так и кажди поєдинєчни член котри постал єдна важна часточка живого Христового Таїнственого Цела (Церкви).
Вєдно священїки рижних вирох