З нагоди 80-рочнїци „Руского слова”, награда додатку „Литературне слово” „Мирослав Стрибер” додзелєна Mихаели Еделински, за поезию и есеїстику хтори нагадую нову ґенерацию руских литературних творительох. Mихаели Еделински народзена 14. новембра .2000. року у Вербаше, студентка є на Русинистики на Филозофским факултету у Новим Садзе. Пише поезию по сербски, руски и анґлийски. Обявює свойо твори у МАК-у и „Литературним слове”. Єй твори обявйовани и у вецей литературних зборнїкох и на интернет-порталох.
Михаела Еделински у предходним периодзе допринєсла змисту „Литературного слова” у наисце значней мири. Єй поетски и есеїстични твори представяю вельке доприношенє будованю новей ґенерациї руских писательох. Вона указує вельку перспективу и наздаваме ше же тота награда будзе повод и потребна стимулация же би предлужела свой творчи розвой.
ЛС. Михаело, винчуєме на доставаню награди „Мирослав Стрибер”. Цо це мотивовало же биш написала свой перши стих? Цо ци була инспирация и прецо ши вошла до швета уметнїцкей литератури?
-Мойо перши стихи настали кед сом почала ходзиц до штреднєй школи, а тот период живота бул мнє найважнєйши, бо сом ше пожадала пренайсц и виволац у дачим цо ме будзе будовац далєй як комплекснєйшу и лєпшу особу. Попри велїх других интересованьох, вибрала сом литературу пре свою интровертносц. Чувствовала сом же ми ше нє удавало през слова вигвариц шицки думки и слова котри жадали буц вигварени и почувствовани.
ЛС Цо по твоїм думаню основни мотив твоєй поезиї?
– Найєдноставнєйше можем повесц же основни мотив миоєй поезиї то медзилюдски одношеня, а кед бим тот одвит приблїжела дакус баржей ґу себе, додала бим и же то чувство нєпорозуменя и нєприлапеносци.
ЛС. Чи литература и далєй ма свойо упориско у младшей популациї? Чи млада ґенерация, по твоїм видзеню, заинтересована за одкриванє новей литератури и творенє своєй?
-Припатраюци ше на околїско, обачела сом же млади лєбо нє зацикавени анї кус за литературу, або ю барз любя и даваю єй окремни смисел. Благи штредок нє барз присутни и за тото одвичательни способ живота у тей хвильки. Нєдостаток часу, рижни обтерхованя, обовязки и преокупация з власнима животами резултує зоз покладаньом власних приоритетох. А медзи младима и їх приоритетами, пошвецованє литератури и ґенерално уметносци, наисце досц слабе.
ЛС. Занїмаш ше и з есеїстику. Хтори це теми инспирую за писанє того жанра?
-Есеїстика цошка цо волїм як поезию, бо ми дава вельо векшу нагоду за нєогранїченим висловйованьом. Нєт теми о котрей нє любим писац, бо верим же шицко можем превесц до дачого векшого и смисленшого. Мотиви за есеїстику ми найчастейше питаня котри маю дотик зоз еґзистенциялизмом, стоицизмом, нихилизмом и другима филозофскима напрямами, док з другого боку, любим писац и на тему конкретних проблемох котри ше случую коло нас, од самей теориї и поставаня проблему до конєчней точки и способох за ришованє истого.
ЛС. Цо можеме обчековац од це у будучносци? Чи плануєш нове родовске и жанровске ширенє?
-Верим до того же пошвецованє велїм стваром у исти час нє приноши вельке напредованє, так же плануєм исц крочай по крочай, гоч саме путованє будзе тирвац дакус длужей. Жадам витвориц жанровскей преширйованє, алє чувствуєм же за тото ище нє прави час. Усовершованє у поезиї и есеїстики ми затераз єдини задаток зоз додаваньом елементох илустрациї.