Фото: Михаил Рамач

Хто одпатрел спот за шпиванку „Дьоле” Михаила Рамача, верим же му увагу прицагли двоме хлапчикове, хтори у нїм ґлумели. То браца Иван и Владимир Молнарово зоз Дюрдьова, школяре седмей и штвартей класи руского оддзелєня. Познати су як барз успишни рецитаторе, алє нє кажде зна же су исто так и успишни музичаре.

Любов ґу музики пестую одмалючка, а як нам гварел Владимир, лєдво дочекали же би дакус виросли и почали учиц грац. Уж два роки ходза до Центру тамбурковей култури у Новим Садзе, дзе и направели свойо перши крочаї у музики. Иван грає на примки, а Владимир на басприму. Попри тим, граю и у оркестру дюрдьовского Културно-уметнїцкого дружтва „Тарас Шевченко”.

– Того року зме мали вельо наступи кед слово о Матки. Грали зме на осмомарцовским концерту, рочним концерту нашого Дружтва, бул ту и наступ на Фестивалу „Мелодиї Руского двору” у Шиду, як и на Фестивалу жридлового шпиваня „Най ше нє забудзе” у Дюрдьове. Тиж так, активни зме члени и у фолклорней секциї – потолковал нам Владимир.

У авґусту були и на тамбурковим кампу у месту Деска у Мадярскей.

– На кампу зме були шейсц днї. Спали зме у єдней спортскей гали, окреме хлапци, а окреме дзивчата. Робели зме озбильно. Кажди дзень зме мали проби по пейц, лєбо шейсц годзини. На концу бул закончуюци концерт, на хторим зме мали нагоду указац шицко тото цо зме на кампу научели. Врацели зме ше зоз барз краснима упечатками и зоз велїма новима познанствами. Там зме упознали дзеци нє лєм зоз Мадярскей, алє и зоз Румуниї – виприповедал нам Иван.

Ище єдно з красших искуствох того року им було знїманє спота за писню „Дьоле”, хтора пошвецена єдному з найпознатших кантавторох зоз нашей держави, а то Дьордє Балашевич. Як нам гварели, нє бизовни су до того же кого точно ґлумели, алє Владимир у франти люби повесц же Иван ґлумел Дьолея, а вон пайташа Милутина.

Талантовани браца Молнарово приклад же зоз упартосцу и шмелосцу шицко мож посцигнуц, а ми Иванови и Владимирови жадаме ище вельо успиху у тим цо любя робиц.