Войдзе до парфимериї, напахняци ше, видзе…

Зайдзе до пайташа тельо на по-єдну, останє док ше цалу фляшу палєнки нє попиє.

Цали рок ше задзера до дзивчатох, на други дзень Пасхи их фино пооблїва, наздаваюци ше же и вони його крашнє облєю. Нїґда ше му нє уда план.

Стретнє ше зоз Словаком, обидвоме гваря: „Брату, ша ми ше розумиме, можеме кажде по своїм!” – Бешедую по сербски.

Заколє швиню – нє вола родзину.

Наявя ше госци – нашвидко одґлуми инфаркт.

Рубрика гумористичного характеру и єй змист нє ма намиру дакого увредзиц, алє буц читачом розвага.