Любомир Фейса у Коцуре направел перши фодбалски поцаги. Одмалючка цали свой шлєбодни час препровадзовал у бависку з лабду. Дебитовал у дресу кулского Гайдука у сезони 2005/2006 року, и швидко постал стаємни бавяч у першим тиму. Року 2008. подписал контракт зоз беоґрадским Партизаном, а уж 2011. шлїдзел контракт зоз греческим Олимпиякосом. Лабда ше одкотуляла и далєй, та так Любомир 2013. року подписал контракт з портуґалску Бенфику и свою часточку нєба нашол у слунечним Лисабону.
Найкрасши Любомирово памятки з дзецинства вязани праве за його фодбалски початки. Ище як седем, осем рочни хлапец, найволєл з пайташами и братом буц на улїци, зоз лабду. И нє чудне же вошол до швета фодбалу. За шицок тот час, мал вельку потримовку и любов своїх родичох. Од нїх научел и запаметал же найважнєйше буц чловек, остац дошлїдни тому цо започате и вше знац же кед єст дзеки и сцелосци, кажду гранїцу и препреченє мож превозисц.
– Я з малого места, малого стредку у хторим нє було лєгко посцигнуц успих, алє и у тих часох хтори були чежки и кед сом мушел стопирац же бим сцигнул на тренинґ, вше ми у глави була лєм думка же сцем бавиц фодбал, сцем посцигнуц успих – гвари Любомир, хтори зоз своїм братом дзелї заєднїцки початки у фодбалу, и предлужує:
– Найважнєйше ми було бавиц фодбал, и кед було так, вец сом бул найщешлївши.
Кариєру почал у ФК „Гайдук” у Кули, а познєйше прешол до ФК „Партизан” у Беоґраду. У медзичаше достал поволанку облєчиц и дрес репрезентациї Сербиї – перше за младшу екипу, а пошвидко и за сениорску. Сни ше почали зисцовац, єден за другим. После такого успишного периоду, на приятельским змаганю репрезентациї Сербиї и Япону дожил озбильне покалїченє преднїх прекрижених лиґаментох. Шлїдзела операция и длугоке лїченє, и после вецей як рока, Фейса ознова вишол на терен. И у тих чежких хвилькох, Любомир нє одуставал од своєй любови ґу фодбалу.
– Нє допущовал сом же би ме дацо зламало, нє сцел сом ше упатрац на других, прето же бим вец нє бул свой. Так знам же сом зоз своїм трудом, роботу и закладаньом сцигнул поталь дзе сом нєшка – гвари Любомир.
ЗА ДЗЕШЕЦ РОКИ – ДЗЕШЕЦ ТИТУЛИ
Концом юния 2011. року Любомир подписал контракт зоз Олимпиякосом зоз Греческей, и преселєл ше до Атини. Уж у першей сезони освоєл „дуплу коруну” – титулу аса и Куп Греческей. О кратки час, концом авґуста 2013. року, прешол бавиц за клуб Бенфика зоз Портуґалиї, а з лисабонскима „орлами” нєдавно предлужел контракт по 2021. рок. Зоз його меном повязана єдна барз ласкава титула – Любомир Фейса єден з найтрофейнєйших фодбалерох у историї сербского фодбалу.
– За дзешец роки освоєл сом дзешец титули и то мой найвекши фодбалски успих. Кажда ми под’єднак мила, каждей сом ше барз радовал и у каждей сом уживал як кед би була перша. Прешлого року претаргнути тот ланєц, дакус сом ше нервирал, алє наздавам ше же по тим питаню тот рок ознова будзе успишни за мнє и за мой тим – оптимистично предлужує Любомир.
НАЙВЕКША ПОТРИМОВКА
– Гоч моя позиция нє така же бим требал давац ґоли, заш лєм найкрасши мой ґол у исти час и найемотивнєйши прето же сом го посцигнул после покалїченьох и кед сом ше ознова врацел на терен, а пошвецел сом го своєй супруги хтора у тот час була ваготна, и наисце було вельо емоциї – гварел Любомир, здогадуюци ше на тот период.
Супруга Сузана му найвекша потримовка, нє препущує змаганя и зоз трибинох му приноши щесце. Однєдавна фамелия Фейсових богатша за двох членох – хлапчика Матеа и дзивочку Петру. Як визначел Фейса, живот достал цалком другу димензию накадзи постал оцец.
Любомир зоз супругу Сузану, Матеом и Петру
– Нашо два ангели, Матео и Петра, вони нам даваю смисел живота. Найвекше жаданє ми було же бим ше витворел як родитель, и тото жаданє ми ше сполнєло. Тераз жадам лєм же би моя фамелия и я були здрави, и то єдине цо важне – гвари вон.
Фейсово у Лисабону жию уж шейсц роки, и по Любомирових словох, роки барз швидко лєца, а цала фамелия ше там уж чувствує як кед би була дома.
– Клима совершена, кухня одлична, людзе госцолюбиви… Ту ше народзели нашо дзеци и ґу Портуґалиї вше будзем мац окремне почитованє. Вона вше будзе часц нас самих.
КОЦУР НА ОКРЕМНИМ МЕСЦЕ
До Коцура Фейса нє сцигнє присц так часто як цо би сцел, прето же нє ма вельо шлєбодного часу, алє вше кед му ше укаже нагода присц до Сербиї, вше обидзе мацер, оца, брата и шестру. Як з ошмихом гвари Любомир, барз му хиби и лапанє риби на беґелю зоз родичами и братом.
– Коцур забера окремне место у моїм шерцу. Там моя фамелия, моя родзина, там жию добри людзе и барз дзечнє там одходзим. Барз любим лапац риби и наздавам ше же и мой син то будзе любиц, та єдного дня шицки вєдно позаруцуєме циґонї…
Упечатки того младого фодбалера позитивни, гоч го живот одкотулял далєко од родного места, и вон и далєй сце усовершовац свою професию, а шицко друге цо дожил, гвари, то барз вельке богатство.
– Цихи сом по природи, алє покус твардоглави, упарти, вельки борец и вельки роботнїк и прето у будучносци очекуєм ище вельо добри змаганя, и сиґурно, ище вельо титули – визначел Фейса, наисце блїщаца гвизда на нашим спортским нєбе.
ЗОЗ НАЦИОНАЛНУ ЗАСТАВУ НА ОЛИМПИЙСКИХ БАВИСКОХ
Як гвари Любомир, бавиц за репрезентацию, за жем у хторей є народзени, то найкрасше чувство.
– То нє мож поровнац нї зоз чим. Мал сом нагоду участвовац на Олимпийских бавискох у Пекинґу 2008. року, и буц младши репрезентативец на Олимпияди. То наисце окремне чувство. То цошка цо озда нїґда нє забудзем.